Της Όλγας Κωνσταντίνου

Ευθανασία: Ένα ακανθώδες και πολυσύνθετο ζήτημα λεπτών ηθικών, κοινωνικών και νομικών πτυχών ανοίγει και έρχεται να ταράξει τα νερά του συντηρητισμού.Στην Κύπρο σήμερα, η επιλογή της ευθανασίας θεωρείτε από πολλούς ταμπού, ωστόσο με πρωτοβουλία της Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Ειρήνης Χαραλαμπίδου και της «πράσινης» Βουλεύτριας Αλεξάδρας Ατταλίδου, το θέμα τίθεται πλέον ενώπιον της επιτροπής.

Ο Alpha συγκέντρωσε απόψεις πολιτών για το συγκεκριμένο ζήτημα.«Νομίζω πρέπει να ψηφιστεί διότι βασανίζονται τα πλάσματα, έτσι το βλέπω εγώ».

Άλλοι πολίτες που τάσσονται υπέρ λένε πως εάν κάποιος πολίτης εκδηλώσει από πριν αυτή τη θέση θα πρέπει να του επιτρέπεται να έχει την επιλογή ώστε να μην βασανίζονται και να μην βασανίζουν άλλους.

Με την ευθανασία να έχει νομιμοποιηθεί σε ελάχιστες χώρες, στην Ευρώπη τα 27 κράτη-μέλη δεν ακολουθούν ενιαία γραμμή επί του ζητήματος. Ευθανασία ορίζεται κυρίως η προσφυγή σε διαδικασίες που επιτρέπουν να προκληθεί ανώδυνος θάνατος σε μία ανθρώπινη ύπαρξη που το επιθυμεί ή υποτίθεται ότι το επιθυμεί.«Υπάρχουν περιπτώσεις που πραγματικά μπορεί αν χρειάζεται αλλά θέλει πολλή μελέτη», ανέφερε άλλος πολίτης.

Βάσει του κυπριακού ποινικού κώδικα, η ευθανασία – και συγκεκριμένα – η συνενοχή σε αυτοκτονία άλλου προσώπου αποτελεί ποινικό αδίκημα το οποίο τιμωρείται με 10ετή ποινή φυλάκισης.Την ίδια ώρα απαγορευμένη είναι και η παθητική ευθανασία, που σημαίνει πως δεν γίνεται αποδεκτή η επιθυμία του ασθενή στην άρνηση της θεραπείας.