Τις μνήμες, τις δύσκολες επιχειρήσεις αλλά και τα συναισθήματά του από την φρικιαστική υπόθεση του Νίκου Μεταξά ξεδίπλωσε μέσα από το στούντιο της εκπομπής Alpha Ενημέρωση ο επικεφαλής της επιχείρησης και τέως Διευθυντής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Μάρκος Τράγκολας.

Στις 14 Απριλίου λήφθηκε μήνυμα στον Πυροσβεστικό Σταθμό Λακατάμειας από το ΤΑΕ για σορό σε φρεάτιο στο Μιτσερό και έπρεπε να ανταποκριθεί η ΕΜΑΚ λόγω του βαθμού επικινδυνότητας στο σημείο. 

Ο εντοπισμός των σορών άρχισε στις 14 Απριλίου, στις 20:13 το βράδυ, μέχρι τις 2 Ιουνίου στις 14:05 όταν εντοπίστηκε η μικρή Σιέρρα, η κόρη της Μέρι Ρόουζ που ήταν η πρώτη που εντοπίστηκε στο φρεάτιο στο Μιτσερό.

Ερωτηθείς αν υπάρχει πιθανότητα να υπάρχουν κι άλλα θύματα του Νίκου Μεταξά που ποτέ δεν εντοπίστηκαν, δεδομένου του χρονικού περιθωρίου από το θάνατο του τελευταίου θύματος μέχρι τη σύλληψή του, ο κ. Τράγκολας είπε:

Advertisement

“Η Πυροσβεστική Υπηρεσία ενεργούσε με βάση τις πληροφορίες που έδινε το ΤΑΕ Αρχηγείου. Το ΤΑΕ Αρχηγείου μας έδινε πληροφορίες, όπως μας έδωσε πληροφορίες για το πρώτο θύμα στο φρεάτιο. Το δεύτερο θύμα το βρήκαμε τέσσερις μέρες αργότερα καθότι είχαμε οδηγίες από το Αρχηγείο Αστυνομίας να ερευνήσουμε όλο το βάθος του φρεατίου που είχε βάθος 130 μέτρα.”

Το δεύτερο θύμα εντοπίστηκε σε βάθος 30 μέτρων όταν διαφάνηκε με χρήση κάμερας υψηλής ευκρίνειας της Πυροσβεστικής κάτι το οποίο κίνησε υποψίες. Έτσι ανασύρθηκε και η δεύτερη σορός.

“Μέσα στο φρεάτιο δεν υπάρχει άλλο θύμα, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία”, τονίζει ο κ. Τράγκολας, καθώς, όπως εξήγησε, έγινε ενδελεχής έρευνα με κάμερες υψηλής ευκρίνειας.

Το γεγονός ότι είχαμε πολυομβρία την περίοδο εκείνη ήταν αυτό που έφερε στην επιφάνεια τη σορό για να ξεδιπλωθεί τελικά το κουβάρι της φρικτής υπόθεσης.

Ο κ. Τράγκολας πρόσθεσε ότι επιβεβαιώνονταν οι πληροφορίες του δράστη. Ομολογούσε και με βάση αυτά που έλεγε εντοπίζονταν οι σοροί.

Μίλησε επίσης για τα δικά του συναισθήματα και ιδιαίτερα ο μήνας που μεσολάβησε από τον εντοπισμό της προτελευταίας και της τελευταίας σορού, από τις 5 Μαΐου μέχρι τις 4 Ιουνίου.

“Εναλλάσσονταν συνεχώς τα συναισθήματα και η αγωνία. Μπορεί να πηγαίναμε σπίτι αλλά όταν έχεις την ευθύνη… Και όταν έχεις την ευθύνη σε μια επιχείρηση πολύ ψηλής επικινδυνότητας…”

Εξήγησε και την περιπλοκότητα των ερευνών, αφού είχαν κληθεί εξειδικευμένοι μηχανισμοί για να εντοπιστούν οι σοροί.

Υπήρχαν φόβοι ότι δεν θα εντοπιζόταν η μικρή Σιέρρα αφού σύμφωνα με την ομολογία, δεν ήταν μέσα σε βαλίτσα αλλά μέσα σε σεντόνι και λόγω του χρονικού διαστήματος που μεσολάβησε μέσα στη λίμνη υπήρχε πιθανότητα να μην βρεθεί.

Τελικά, συγκρίνοντας φωτογραφίες από τη στάθμη του νερού κατά τον χρόνο που είχε πετάξει τη σορό στη λίμνη, διαπίστωσαν ότι ήταν αδύνατο να γίνει εκεί και κατευθύνθηκαν στο σημείο όπου εν τέλει εντοπίστηκε, για να κλείσει έτσι το κεφάλαιο των επτά θυμάτων του Μεταξά.