Γράφει ο Παναγιώτης Χατζηαποστόλου [email protected] 

Με διαφορετικές εστιάσεις και επικεντρώσεις οι τοποθετήσεις των Βουλευτών των κομμάτων για το Προσχέδιο του Προϋπολογισμού 2023, που η συζήτησή του ολοκληρώθηκε χθες στην Ολομέλεια της Βουλής. Τοποθετήσεις οι οποίες αφενός ήθελαν να αγγίξουν τους δικούς τους προσωπικούς ψηφοφόρους και αφετέρου ήθελαν να δώσουν ξεκάθαρη γραμμή στους ψηφοφόρους ενόψει προεδρικών εκλογών. Εκείνο ωστόσο που ξενίζει, είναι πως κανείς από τους 7 αρχηγούς των κοινοβουλευτικών κομμάτων και τους 46 συνολικά βουλευτές που μίλησαν από το βήμα της Ολομέλειας της Βουλής, στο πλαίσιο του προϋπολογισμού δεν ακούμπησε το θέμα των ωφελημάτων των κρατικών αξιωματούχων (υπουργών, υφυπουργών, βουλευτών κτλ) που «αραχνιάζουν» στη Βουλή από το 2016 με προτάσεις νομού του Προέδρου του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου.

Η σύνταξη στα 60 και οι Πολυσυνταξιούχοι

Σήμερα, υπουργοί, υφυπουργοί και βουλευτές, επωφελούνται κρατικής σύνταξης από το 60ό έτος της ηλικίας τους, νοούμενου ότι δεν ασκούν οποιοδήποτε άλλο λειτούργημα ή αξίωμα στη Δημοκρατία, την ίδια στιγμή που εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, αφυπηρετούν υποχρεωτικά στο 65ο έτος της ηλικίας τους και όσοι επιλέξουν την πρώτη αφυπηρέτησης, στο 63ο έτος δηλαδή, υποχρεούνται να καταβάλλουν πέναλτι 12%. Στο πλαίσιο αυτό, κινείται η πρόταση Νεοφύτου η οποία προβλέπει την επέκταση στο όριο συνταξιοδότησης των βουλευτών και των Υπουργών στο 65ο έτος. Επιπρόσθετα, προβλέπει σχετική πρόνοια, ώστε η καταβολή σύνταξης βουλευτή και Υπουργού σε πρόσωπο που έχει αναλάβει το αξίωμα του ευρωβουλευτή να αρχίζει μετά την αποχώρησή του από το εν λόγω αξίωμα, όπως ισχύει και στην περίπτωση του βουλευτή και του υπουργού.

Με την ακύρωση του περιβόητου Νόμου για τους πολυσυνταξιούχους, τον Οκτώβριο του 2014, επανήλθαν οι πολλαπλές συντάξεις που λαμβάνουν νυν και πρώην αξιωματούχοι του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα. Παρόλο που αριθμητικά δεν ξεπερνούν τους 170, εντούτοις, οι συντάξεις που μοιράζονται υπερβαίνουν τα €4 εκατ. ετησίως. Σε μια προσπάθεια να ρυθμιστεί εκ νέου το ζήτημα, διορθώνοντας τη στρέβλωση στο συνταξιοδοτικό μας σύστημα που επιτρέπει την καταβολή στο ίδιο πρόσωπο δυο ή και τριών συντάξεων ταυτόχρονα με την καταβολή μισθού από το δημόσιο, ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου κατέθεσε δύο προτάσεις νόμου, στις 7/7/2016. Και αυτή η πρόταση νόμου «αραχνιάζει» στη Βουλή με αποτέλεσμα ένας αξιωματούχος που υπηρέτησε σε διάφορα πόστα να  λαμβάνει μέχρι και τρεις συντάξεις.

Η βουλευτική αποζημίωση και το αφορολόγητο

Ο βουλευτές, ενώ πληρώνονται από το κράτος, δεν τους αποκόπτονται εισφορές για Κοινωνικές Ασφαλίσεις, διότι τα χρήματα που λαμβάνουν μαζί με τα επιδόματα δεν θεωρούνται μισθός αλλά αποζημίωση. Και κάπου εδώ έρχεται και η στρέβλωση την οποία ουδείς δεν τολμά να αγγίξει. Ενώ, για σκοπούς εισφορών στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, οι βουλευτές θεωρούνται αυτοεργοδοτούμενοι, αλλά λόγω του ότι λαμβάνουν αποζημίωση και όχι μισθό, δεν τους γίνεται αποκοπή εισφορών, οι μισθωτοί, αυτοεργοδοτούμενοι και εργοδότες είναι υποχρεωμένοι με βάση τον περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμο να εισφέρουν στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

Επιπρόσθετα, οι εκάστοτε υπουργοί και υφυπουργοί, καθώς και οι βουλευτές, είναι οι μόνοι αξιωματούχοι που λαμβάνουν το εφάπαξ/φιλοδώρημα τους αφορολόγητο. Για το σκοπό αυτό, στον κρατικό προϋπολογισμό του 2023, που ψηφίστηκε από την ολομέλεια της Βουλής χθες, περιλαμβάνεται κονδύλι ύψους €1,3 εκατ. το οποίο προορίζεται να καλύψει το αφορολόγητο φιλοδώρημα που θα καταβληθεί στον Πρόεδρο Αναστασιάδη, στους υπουργούς, στους υφυπουργούς, στους επιτρόπους και στον κυβερνητικό εκπρόσωπο, με τη λήξη της θητείας τους τον ερχόμενο Φεβρουάριο.