Δεκαπέντε δευτερόλεπτα μόλις χρειάστηκαν για να γκρεμιστεί το ξενοδοχείο Isias, σύμφωνα με τον διασωθέντα Μουράτ Ακτούγραλι που έχασε τον γιό του, Αράς, 13 χρόνων, κάτω από τα χαλάσματα.
Ο τ/κ Τύπος αναφέρεται στην μαρτυρία του διασωθέντα πατέρα στον δημοσιογράφο Σουλεϊμάν Αρράτ της Χουριέτ. «Το ξενοδοχείο μοιράστηκε σχεδόν στη μέση και κατέρρευσε επιτόπου». Πήγε στο Αντίγιαμαν, είπε, για να παρακολουθήσει τον γιο του στους αγώνες βόλεϊ. Τα παιδιά, ανέφερε, έμεναν σε δωμάτια με 3-4 κρεβάτια για να ενισχύσουν την ομαδικότητα και το ομαδικό πνεύμα.
«Εμείς οι γονείς πήραμε τα δωμάτια που αντιστοιχούσαν στο πίσω μέρος του ξενοδοχείου. Μετά το δείπνο, καθίσαμε για λίγο στο λόμπι, κουβεντιάσαμε, γελάσαμε και διασκεδάσαμε. Μετά πήγαμε στα δωμάτια. Το πρωί όλα είχαν τελειώσει σε διάστημα 15-20 δευτερολέπτων. Το ξενοδοχείο σχεδόν μοιράστηκε στη μέση και σωριάστηκε επιτόπου. Όπως έπεσε, τα δικά μας δωμάτια υπέστησαν τις λιγότερες ζημιές και είχαμε την ευκαιρία να βγούμε έξω. Εγώ, οι άλλοι γονείς Περβίν Άκσοϊ Ιπεκτσί, Ρετζέπ Κιλίοτς και η βοηθός διευθυντής Εσρά Οζμπερκμέν καταφέραμε να διασωθούμε από την ομάδα του σχολείου μας των 39 ατόμων. Τα άλλα 35 άτομα βρίσκονταν κάτω από τα ερείπια».
Ο Ακτούγραλι πρόσθεσε ότι έξω έβρεχε πολύ, και δεν ήξεραν τι να κάνουν. «Φωνάξαμε τα παιδιά μας, αλλά δεν υπήρχε απάντηση. Παρόμοια με εμένα, έτσι και του φίλου μου, γονέα Ρετζέπ Κιλίτς, θάφτηκε η κόρη του Χαβίν κάτω από τα ερείπια και η Περβίν Ακάνσοϊ Ιπεκτσi, έχασε την κόρη Σερίν κάτω από τα ερείπια. Κλάψαμε και προσπαθήσαμε να σκάψουμε στα συντρίμμια με δικά μας μέσα. Σώσαμε άλλους επισκέπτες που έμεναν στο ξενοδοχείο, αλλά δεν μπορούσαμε να προσεγγίσουμε τα παιδιά μας. Είμαστε σε βαθιά θλίψη».
O Τούρκος δημοσιογράφος γράφει ότι η αποστολή του επαγγελματικού κολεγίου Αμμοχώστου ήταν 39 άτομα, 25 παιδιά αθλητές, 9 γονείς, ένας δάσκαλος, δύο βοηθοί διευθυντές και δύο προπονητές.
Η Εσρά Όζμπερκμεν, πήγε στο Αντίγιαμαν και ως γονιός να παρακολουθήσει τους αγώνες της κόρης της Σαχίλ και ως βοηθός διευθύντρια του γυμνασίου να συνοδεύσει την αποστολή. Μιλώντας στο αγγλικό κανάλι Channel 4 είπε ότι όταν βγήκε από τα ερείπια νόμιζε ότι θα τους έβρισκε όλους έξω.
«Προσπάθησα να τρέξω προς την πόρτα για να πάω στα παιδιά, αλλά δεν τα κατάφερα. Κάτι χτύπησε το πρόσωπο μου και έπεσα, νομίζω ότι λιποθύμησα, γιατί δεν θυμάμαι τα υπόλοιπα. Όταν συνήλθα, είχε πολλή σκόνη, ήταν ένα τόσο περίεργο σκοτεινό περιβάλλον. Προσπάθησα να σηκωθώ αλλά δεν μπορούσα να σηκωθώ, υπήρχε κάτι πάνω μου στη δεξιά μου πλευρά, υπήρχε ένα ταβάνι από πάνω μου. Μου πήραν τα χέρια και με σήκωσαν. Περπατήσαμε πάνω από τα συντρίμμια, όταν το είδα… Περίμενα ότι θα τους βρω όλους έξω όταν θα βγώ, μέσα, αλλά ήταν πολύ το κακό. Δεν υπήρχε στέρεο έδαφος. Μετά δεν βρίσκαμε τα παιδιά μας, και η κόρη μου ήταν εκεί. Βρέθηκε χθες το πρωί, ακριβώς 6 μέρες μετά, έπεσε μέχρι κάτω στο υπόγειο. Ήταν 11,5 χρονών, ήταν η μικρότερη. Η μικρότερη ήταν η κόρη μου».
Ο δημοσιογράφος Αλισιάν Πεχλιβάν που μετέβη μετά στο Αντίγιαμαν και παρακολούθησε τις εργασίες διάσωσης περιέγραψε την εμπειρία του. Δεν υπάρχει, σημείωσε, τίποτε όρθιο. «10.000 κτίρια και 10.000 οικογένειες γκρεμίστηκαν». Δεν είναι μόνο το Isias που γκρεμίστηκε, είπε, αλλά άλλα έξι ξενοδοχεία στο Αντίγιαμαν. Στο Isias, πρόσθεσε, θα έμενε και η άλλη αποστολή βόλεϊ από το γυμνάσιο Τζιανμπουλάτ της Αμμοχώστου, αλλά επειδή ήταν γεμάτο, πήγαν σε άλλο ξενοδοχείο.
Μιλώντας σε διαδικτυακή εκπομπή της Κίπρις ποστασί, ο Πεχλιβάν είπε ότι οι γονείς και συγγενείς που περίμεναν στα χαλάσματα 4 μέρες, μέχρι ν’ αρχίσουν να εντοπίζουν τις σορούς, πέρασαν από πολλές και διαφορετικές συναισθηματικές καταστάσεις. «Ακούγονταν κραυγές από τα διαμερίσματα, δεν είμαι συνήθως δειλός, αλλά φοβήθηκα».
Ενώ ήταν μπροστά στα χαλάσματα και οι διασώστες προσπάθησαν να εντοπίσουν μέλη της τ/κ αποστολής, είπε, πήγαιναν άνθρωποι και τους ζητούσαν βοήθεια γιατί άκουγαν την φωνή των παιδιών τους, των δικών τους, αλλά δεν υπήρχε συνεργείο για να τους βοηθήσει. «Πέντε μέρες αυτό ζούσαμε» είπε.
Σύμφωνα με την Κίπρις ποστασί, στο ξενοδοχείο Isias την ζωή τους έχασαν πάνω από 70 άτομα, οι 35 ήταν μέλη της τ/κ αποστολής βόλεϊ. Στο ξενοδοχείο διέμενε και μια μεγάλη ομάδα ξεναγών 48 ατόμων για σκοπούς εκπαίδευσης, από τους οποίους διασώθηκαν 15.