Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε έφεση για μετριασμό ποινής καταδικασθέντα για τη δολοφονία 19χρονου Σύρου τον Απρίλιο του 2020 στην Πάφο. Το Κακουργιοδικείο του είχε επιβάλει ποινή φυλάκισης 17 ετών.

Όπως αναφέρεται στην απόφαση του Ανωτάτου το θύμα είχε συνάψει ερωτικό δεσμό με τη σύζυγο του δράστη, για τον οποίο ο τελευταίος είχε λάβει γνώση πέντε ημέρες πριν τη δολοφονία του 19χρονου με μαχαίρι στην παραλία της Χλώρακας, όπου το θύμα είχε μεταφερθεί από τον εφεσείοντα και άλλα πρόσωπα. Ο θάνατός του είχε προέλθει από αιμορραγικό σοκ λόγω των πολλαπλών τραυμάτων που του προκάλεσε ο εφεσείων με τη χρήση μαχαιριού.

Ο εφεσείων προσέβαλε την ποινή ως έκδηλα υπερβολική, υποστηρίζοντας πως το Κακουργιοδικείο δεν απέδωσε κατά την επιμέτρηση της ποινής τη δέουσα βαρύτητα σε ελαφρυντικούς παράγοντες και λανθασμένα κατέληξε ότι δεν υπήρχε πρόκληση εκ μέρους του θύματος, δεν έλαβε υπόψη ότι αυτός κατά το χρόνο τέλεσης του εγκλήματος βρισκόταν σε κατάσταση πανικού, ψυχολογικής φόρτισης, σύγχυσης και ντροπής, με αποτέλεσμα να απωλέσει τον αυτοέλεγχό του και δεν έλαβε υπόψη ότι αυτός ενήργησε χωρίς οποιονδήποτε σχεδιασμό και ότι το φονικό μαχαίρι βρισκόταν τυχαία στο όχημα άλλου προσώπου.

Στην απόφαση του Ανωτάτου αναφέρεται, μεταξύ άλλων, πως παρά τη διαπιστωθείσα ανάγκη για επιβολή αυστηρής και αποτρεπτικής ποινής, στο πλαίσιο εξατομίκευσης της ποινής, το Κακουργιοδικείο έλαβε υπόψη του όλα τα ελαφρυντικά στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον του και με αναφορά στην σχετική νομολογία, τόνισε   ότι ακόμη και στα σοβαρά αδικήματα, το καθήκον του δικαστηρίου για εξατομίκευση της ποινής δεν ατονεί και καθηκόντως πραγματεύεται την κάθε περίπτωση στη βάση των γεγονότων της και τον κάθε κατηγορούμενο αναλόγως των περιστάσεων του.

Στο πλαίσιο αυτό προσμέτρησε προς όφελος του εφεσείοντα, ότι κατά τον χρόνο διάπραξης του αδικήματος τελούσε υπό το κράτος ψυχολογικής φόρτισης, λόγω της ερωτικής σχέσης του θύματος με τη σύζυγο του, τις οικογενειακές και προσωπικές του περιστάσεις, όπως αυτές προέκυψαν μέσα από την έκθεση του Γραφείου Ευημερίας, το λευκό ποινικό μητρώο του, το νεαρό της ηλικίας του (23 ετών) και τέλος την παραδοχή του στο δικαστήριο, η οποία όπως επεσήμανε, δικαιολογούσε έκπτωση στην ποινή του.

«Είναι η κρίση μας ότι το Κακουργιοδικείο στάθμισε προσεκτικά και ορθά κάθε σχετικό παράγοντα και έλαβε υπόψη του κάθε στοιχείο το οποίο ήταν προς όφελος του εφεσείοντα. Το δε συμπέρασμά του ότι από τα γεγονότα της υπόθεσης δεν προκύπτει πρόκληση, υπό την νομική της έννοια, εκ μέρους του θύματος, κρίνεται ως ορθό. Όπως επεσήμανε και έλαβε σοβαρά υπόψη, η ερωτική σχέση του θύματος με τη σύζυγο του εφεσείοντα αποτέλεσε την αιτία της ψυχολογικής φόρτισης, υπό το κράτος της οποίας αυτός ενήργησε», αναφέρεται στην απόφαση. 

Ωστόσο, το γεγονός ότι ο εφεσείων έλαβε γνώση για την ερωτική σχέση της συζύγου του με το θύμα, πέντε ημέρες προηγουμένως, αλλά και η λεκτική συζήτηση του θύματος με τον εφεσείοντα, στο πλαίσιο της  οποίας το θύμα απάντησε πως αγαπούσε την σύζυγο του και επιθυμούσε να την παντρευτεί, ορθά κρίθηκε από το Κακουργιοδικείο, ότι επρόκειτο για περιστάσεις που δεν συνιστούσαν πρόκληση εκ μέρους του θύματος, προστίθεται. 

Επίσης σημειώνεται πως το Κακουργιοδικείο ορθά επεσήμανε ότι η χρήση του μαχαιριού, ως αποτέλεσμα της οποίας επήλθε ο θάνατος του θύματος με 17 μαχαιριές, προσέδωσε ιδιαίτερα μεγάλη σοβαρότητα στο αδίκημα που διέπραξε ο εφεσείων, να καταλογίσει σ’ αυτόν προσχεδιασμό και μεταφορά του μαχαιριού από τον ίδιο. 

Συνεπώς, δεν εντοπίζουμε οποιοδήποτε σφάλμα αρχής, ούτε και έχει καταδειχθεί ότι η υπό κρίση ποινή είναι έκδηλα υπερβολική, δεδομένης της σοβαρότητας της κατηγορίας, αλλά και των γεγονότων που την περιβάλλουν, αναφέρει το Ανώτατο σημειώνοντας πως ή έφεση απορρίπτεται και η επιβληθείσα ποινή επικυρώνεται.