Οι τουρκικές προκλήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ είναι άνευ προηγουμένου, ανέφερε σήμερα ο Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Δημήτρης Συλλούρης, σημειώνοντας ότι ο αγώνας μας σήμερα έγκειται στους σωστούς χειρισμούς που θα πρέπει να κάνει η πολιτική ηγεσία του τόπου, πιέζοντας ξένους εταίρους να ασχοληθούν σοβαρά με το εθνικό μας πρόβλημα,

Ο κ. Συλλούρης μιλούσε στο εθνικό μνημόσυνο των πεσόντων και σφαγιασθέντων Τραχωνιτών κατά την Τουρκοανταρσία του 1963, καθώς και κατά τη βάρβαρη τουρκική εισβολή του 1974, και δέηση υπέρ ανευρέσεως των αγνοουμένων Τραχωνιτών, στο Παρεκκλήσι της Παναγίας του Τράχωνα στον Στρόβολο.

Στον επιμνημόσυνο λόγο του, ο Πρόεδρος της Βουλής είπε, μεταξύ άλλων, ότι  «45 χρόνια μετά την τουρκική εισβολή του 1974, η Τουρκία συνεχίζει να συμπεριφέρεται με ιμπεριαλιστική διάθεση, διεκδικώντας συνεχώς περισσότερα δικαιώματα εις βάρος των δικών μας δικαιωμάτων. Ξεκάθαρα η Τουρκία προωθεί τα δικά της συμφέροντα -χειραγωγώντας βεβαίως και την τουρκοκυπριακή ηγεσία- με στόχο την εξασφάλιση του πλήρους ελέγχου του νησιού σε γεωστρατηγικό και πολιτικό επίπεδο».

«Η πραγματικότητα που έχουμε ενώπιόν μας σήμερα», ανέφερε, «είναι ότι η Τουρκία, παρόλο που συνεχίζει να κατέχει παράνομα το 37% των εδαφών μας, καταπατώντας κάθε αρχή δικαίου και νομιμότητας, συνεχίζει να προκαλεί επανερχόμενη κάθε φορά με νέες απειλές και καινούργιες παράλογες απαιτήσεις, οι οποίες αγγίζουν -θα ’λεγε κανείς- τα όρια της παραφροσύνης».

Σημείωσε ότι «είναι πραγματικά λυπηρό, τραγελαφικό και δεν ξέρω τι άλλο χαρακτηρισμό μπορώ να δώσω στην όλη κατάσταση που βιώνουμε, το γεγονός ότι, αντί η Τουρκία να προσέλθει σε συζητήσεις και διαπραγματεύσεις για εξεύρεση μιας όσο το δυνατό πιο δίκαιης και λειτουργικής λύση του κυπριακού προβλήματος, αντιθέτως συμπεριφέρεται αλαζονικά, εγωιστικά, προκλητικά και όπως πάντα με επεκτατικούς σχεδιασμούς, αγνοώντας κάθε μέτρο για οικοδόμηση εμπιστοσύνης, αλλά και κάθε ψήφισμα των Ηνωμένων Εθνών».

Όπως είπε, «οι τουρκικές προκλήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ είναι άνευ προηγουμένου, καθώς απειλούν με νέες γεωτρήσεις, δημιουργώντας αναβρασμό στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου και καταπατώντας τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως αυτά προκύπτουν από τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, καθώς επίσης και από το εθιμικό Διεθνές Δίκαιο. Απειλεί μάλιστα η Τουρκία με εποικισμό της Αμμοχώστου, αποδεικνύοντας για ακόμη μια φορά ότι εδώ και χρόνια κινείται βάσει σχεδίου, προσπαθώντας να εξυπηρετήσει τα δικά της και μόνο επεκτατικά συμφέροντα», πρόσθεσε.

Ο κ. Συλλούρης είπε ότι «δύσκολος ο αγώνας που καλείται να δώσει η ελληνοκυπριακή πλευρά. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Και όταν μιλάμε για αγώνα, δεν αναφερόμαστε σε όπλα και μάχες. Ο αγώνας μας σήμερα έγκειται στους σωστούς χειρισμούς που θα πρέπει να κάνει η πολιτική ηγεσία του τόπου, πιέζοντας ξένους εταίρους να ασχοληθούν σοβαρά με το εθνικό μας πρόβλημα, ασκώντας και αυτοί με τη σειρά τους πίεση στην Άγκυρα και στον Τούρκο ηγέτη, ο οποίος θα πρέπει επιτέλους να καταλάβει ότι η χώρα του θα επωμιστεί με συνέπειες για τις παράνομες και καταδικαστέες ενέργειες στις οποίες προβαίνει».

«Ευκταία λύση δεν μπορεί να υπάρξει. Το αναφέραμε πάμπολλες φορές.  Ωστόσο, μπορούμε και πρέπει να διεκδικήσουμε μια λειτουργική τουλάχιστον λύση, για το κράτος και τους πολίτες, που να βασίζεται στις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες, το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο, τις αρχές της δημοκρατίας, σεβόμενη τα ανθρώπινα δικαιώματα κάθε Κύπριου πολίτη και χωρίς ξένα δικαιώματα, εγγυήσεις ή επεμβατικά δικαιώματα.  Και αυτό τάσσεται ως χρέος για μας σήμερα, εάν πράγματι σεβόμαστε τις θυσίες των προκατόχων μας και θέλουμε να είμαστε άξιοι συνεχιστές του ιστορικού μας παρελθόντος, το οποίο τιμούμε», είπε.

Ανέφερε, επίσης, ότι «το να παλέψει και να νικήσει κανείς, είναι πράγματι άξιο επίτευγμα. Το να παλέψει και να ηττηθεί -δίδοντας πρωτίστως ό,τι πραγματικά μπορούσε στον αγώνα του- αυτό είναι γενναιότητα, θάρρος και ηρωισμός μέχρι εσχάτων. Ο δειλός όμως συμβιβασμός, η λιποταξία, η οπισθοχώρηση και η άνανδρη παράδοση, αυτά σίγουρα δεν περιποιούν τιμή για κανέναν άνθρωπο και κανένα λαό. Και σίγουρα η ελληνική φύση δεν μπορεί να ταυτιστεί με τέτοιες συμπεριφορές».

Την ίδια όμως στιγμή, πρόσθεσε, «χρέος έχουμε και απέναντι στο κράτος μας, το οποίο οφείλουμε να εκσυγχρονίζουμε και να αναβαθμίζουμε συνεχώς -παρά τα δεδομένα της κατοχής- εξυγιαίνοντας τους μηχανισμούς και τους θεσμούς της πολιτείας μας. Η ενίσχυση ενός κράτους δικαίου, βασισμένου στις αρχές της ισονομίας και της ισοπολιτείας -μακριά από σκάνδαλα, κακοδιαχείριση και διαφθορά- αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την εν γένει ανάπτυξη της χώρας μας, ενώ θα βοηθήσει και για την ενίσχυσή της στο διεθνές προσκήνιο».

«Ας αναλογιστούμε, λοιπόν, το παρελθόν μας, το παρόν μας, αλλά και το μέλλον των παιδιών μας, πράττοντας το πρέπον, με γνώμονα πάντα το ήθος, το δίκαιο, το ανθρώπινο. Η ιστορία είναι ο σημαντικότερός μας καθοδηγητής. Και όχι κατ’ ανάγκη για να διαβάσουμε το παρελθόν, αλλά κυρίως για να διαβάσουμε το μέλλον», κατέληξε.