Δέκα χρόνια μετά τη φονική έκρηξη στο Μαρί που στοίχισε τη ζωή σε 13 άτομα, η κυπριακή πολιτεία τιμά σήμερα τη μνήμη των θυμάτων αυτής της ανείπωτης τραγωδίας.

“Των 13 ηρώων οι οποίοι  προτάσσοντας της δικής τους ζωής το χρέος προς την πατρίδα και την κοινωνία υπεραμύνθηκαν με αυτοθυσία και υψηλό αίσθημα ευθύνης το δημόσιο συμφέρον”, ανέφερε στον επιμνημόσυνο λόγο του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης.

“Των 13 ηρώων οι οποίοι μέσα από την απαρασάλευτη προσήλωση που επέδειξαν στο καθήκον που ανέλαβαν υπερασπίστηκαν ταυτόχρονα την τιμή των Σωμάτων Ασφαλείας και της Εθνικής Φρουράς, αλλά και την κοινωνική συνοχή του κράτους.Και είναι ακριβώς το θάρρος, η υπευθυνότητα και η συνέπεια που επέδειξαν, που μας υποχρεώνουν να αναλογιστούμε το βαθύτερο νόημα της ζωής και ιδιαίτερα της θυσίας τους, ως ύψιστης έκφρασης φιλοπατρίας και προσφοράς προς τον συνάνθρωπο”.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρόσθεσε,

“Μας υποχρεώνουν, την ίδια στιγμή, να αναλογιστούμε το δικό μας χρέος έναντι της δικής τους θυσίας. Χρέος το οποίο, θέτοντας μας πρωτίστως ενώπιον των ευθυνών που έχουμε απέναντι στους πολίτες, διερμηνεύεται ως υποχρέωση να μην επιτρέψουμε ποτέ ξανά, μέσα από τις αποφάσεις που λαμβάνουμε, να υπάρξουν παρόμοιες τραγωδίες”.

Τόνισε πως είναι υποχρέωση να διατηρήσουμε την ετοιμότητα όλων όσοι εργάζονται σε παρόμοιες θέσεις, θωρακίζοντας την απρόσκοπτη και υπό συνθήκες πλήρους ασφάλειας, εκπλήρωση της αποστολής τους.

“Ταυτόχρονα, η δική τους θυσία μάς καθιστά υπεύθυνους να υπερασπιστούμε το δικαίωμα που έχει ο κάθε πολίτης να νιώθει ασφαλής, να προοδεύει και να ευημερεί σε μία σύγχρονη και ευνομούμενη Πολιτεία. Προς την κατεύθυνση αυτή έχουμε καθήκον να συνεχίσουμε μέσα από την ενότητα και τη συστράτευση δυνάμεων τη μεταρρύθμιση και τον εκσυγχρονισμό των δομών του κράτους.

Απευθυνόμενος στους συγγενείς των ηρώων, ο Πρόεδρος της Δημοκρατάις είπε,

“Βιώνοντας δέκα χρόνια μετά εντονότερα την απώλεια των δικών σας ανθρώπων, κανένας λόγος δεν είναι αρκετός να απαλύνει τον πόνο και να αποτελέσει για εσάς παρηγοριά. Όπως, όμως, ο Θουκυδίδης αναφέρει στον Επιτάφιο του Περικλή: «Ευτυχισμένοι μπορεί να θεωρούνται μόνο εκείνοι, στους οποίους έλαχε η μεγίστη τιμή, είτε ένας έντιμος θάνατος είναι αυτή, όπως των τιμωμένων ηρώων, είτε μία έντιμη λύπη, όπως η δική σας». Γιατί η θυσία του Ανδρέα Ιωαννίδη, του  Λάμπρου Λάμπρου, του Κλεάνθη Κλεάνθους, του Μιχάλη Ηρακλέους, του Μιλτιάδη Χριστοφόρου, του Χριστάκη Χριστοφόρου, του Αντώνη Χαραλάμπους, του  Ανδρέα Παπαδόπουλου, του Γιώργου Γιακουμή, του Βασίλη Κρόκου, του Σπύρου Τταντή,  του Παναγιώτη Θεοφίλου, του  Αδάμου Αδάμου, των δικών σας ανθρώπων, δεν μπορεί παρά να συνιστά για εσάς τη μέγιστη τιμή.

Τιμή για το ήθος, πρόσθεσε, το φρόνιμα και τη συνειδητή επιλογή τους να παραμείνουν πιστοί στις αρχές και τις αξίες που έταξαν να υπηρετούν.

“Στάση με την οποία κέρδισαν δικαίως μία θέση στο πάνθεο των ηρώων και η οποία, αποτελώντας παράδειγμα και τον γνώμονα της δικής μας πορείας, θα χαίρει διαχρονικά της υπέρτατης ευγνωμοσύνης και αναγνώρισης ολόκληρης της Πολιτείας και του λαού”.

Σημείωσε πως κανένα τελετουργικό, καμία τιμή και στήριξη δεν μπορεί να υποκαταστήσει την παρουσία τους. 

“Θέλω, όμως, για ακόμη μία φορά, να σας διαβεβαιώσω ότι ως κράτος, όπως εμπράκτως έχουμε αποδείξει, θα συνεχίσουμε να βρισκόμαστε στο πλευρό σας.Σε αυτόν εδώ τον χώρο του συμβολισμού και της μνήμης, τον χώρο της περισυλλογής και τους χρέους, δεν έχουμε παρά να υποσχεθούμε πως θα υπερασπιστούμε με συνέπεια και συνέχεια την αξία και την ουσία της θυσίας τους”.