Αντιπαράθεση ξέσπασε μεταξύ των κομμάτων μετά την απόφαση του Προέδρου της Δημοκρατίας να μην δημοσιοποιήσει τα πρακτικά, αλλά αντ’ αυτού να τα δώσει στα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Πρώτες βολές έρχονται από τον ΓΓ του ΑΚΕΛ ο οποίος έκανε λόγο σε δηλώσεις του για θυσία της Κύπρου για να σωθεί το κύρος του κ. Αναστασιάδη. Απάντηση έδωσε λίγο αργότερα εκ μέρους του ΔΗΣΥ, ο Εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος Πρόδρομος Προδρόμου, ο οποίος σε ανακοίνωση του ανέφερε ότι “Η γενικότερη στάση του ΑΚΕΛ και ορισμένων άλλων δημιουργεί το εύλογο ερώτημα: ποιο είναι αυτή τη στιγμή το θέμα τους, μήπως ότι θα έπρεπε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να είχε προχωρήσει σε κάποια συμφωνία με εγγυήσεις και κατοχικό στρατό, όπως ήταν η «προσφορά» της Τουρκίας;”
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Υποψήφιος για την Αντιπροεδρία του ΔΗΣΥ, ο Σωτήρης Φλουρέτζος
Ντοκιμαντέρ για τη Γάζα με πρωταγωνιστή… την Κύπρο (ΒΙΝΤΕΟ)
Το ΔΗΚΟ, έκανε λόγο για αποτυχημένα επικοινωνιακά παιχνίδια του Νίκου Αναστασιάδη, και ο Εκπρόσωπος Τύπου Άθως Αντωνιάδης σημείωσε σε ανακοίνωση πως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας “δεν μπορεί ή δεν θέλει να αντιληφθεί ότι με τη συμπεριφορά του πλήττει το κύρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, καταρρακώνει το κύρος του θεσμού που εκπροσωπεί, αποδυναμώνει τη διαπραγματευτική ικανότητα της Ε/κ πλευράς”.
Η ΕΔΕΚ αναφέρθηκε σε ανώμαλη αναδίπλωση του Προέδρου και πως “Για ακόμα μια φορά ο Πρόεδρος δήλωσε πολύ περισσότερα από όσα μπορούσε πραγματικά να πράξει με αποτέλεσμα να παραμένει ανεπανόρθωτα εκτεθειμένος, τόσο στη διεθνή κοινότητα όσο και ενώπιον του κυπριακού λαού”.
“Το γεγονός της μη ύπαρξης επίσημων πρακτικών των διαδικασιών, επιτρέπει την κατ` επιλογή επίκληση σημειώσεων από κάθε πλευρά, προκειμένου να εξυπηρετήσει τις δικές της σκοπιμότητες” σημειώνει το Κίνημα Οικολόγων.
Τέλος, στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η ανακοίνωση του Κινήματος Αλλήλεγγύης
“Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και στο θέμα της «αποκάλυψης» των πρακτικών του διαβόητου δείπνου – στην ουσία των σημειώσεων Μαυρογιάννη- επανέλαβε εαυτόν: Αναδιπλώθηκε, επιβεβαίωσε την αναξιοπιστία του ιδίου, και την επιπολαιότητα με την οποία χειρίζεται το Εθνικό θέμα”.
