Δρ Ελένη Καραφώκα – Μαύρου

Χειρουργός πεπτικού συστήματος & Χειρουργός Κήλης

Τι είναι η κήλη των αθλητών;

Είναι ένα επώδυνο σύνδρομο, το  οποίο εμφανίζεται κυρίως σε επαγγελματίες αθλητές. Ο πόνος  εντοπίζεται στο κατώτερο τμήμα του κοιλιακού τοιχώματος, στη βουβωνική περιοχή και μπορεί να επεκτείνεται στους όρχεις και στην έσω επιφάνεια του μηρού κατά μήκος του προσαγωγού.  Προκύπτει μετά από επαναλαμβανόμενη διάταση και  θλάση των μαλακών στοιχείων (μυών, τενόντων ή συνδέσμων) σε αυτό το σημείο.

Δεν είναι ακριβώς κήλη, αλλά πολύ συχνά τα συμπτώματα μπερδεύονται και μπορεί να είναι δύσκολο να ξεχωρίσει  κανείς αν πρόκειται για βουβωνοκήλη ή για κήλη των αθλητών. Για να ακριβολογούμε, η συμπτωματολογία προέρχεται από το κατώτερο τμήμα του ορθού κοιλιακού μυ και από το ανώτερο άκρο του προσαγωγού. Και τα δύο αυτά στοιχεία καταλήγουν στο ηβικό οστό (ηβική σύμφυση), γι’ αυτό η κήλη των αθλητών λέγετε και «αθλητική ηβαλγία»  ή «σύνδρομο  κοιλιακών-προσαγωγών».

Οι επαναλαμβανόμενες μικρές ή μεγάλες κακώσεις στην περιοχή προκαλούν ατροφία του τοιχώματος με αποτέλεσμα, κάθε φορά που ο ασθενής σφίγγεται ή πιέζεται να προβάλλει η κοιλιά προς τα έξω και να προκαλείται πόνος.  Επιπλέον, λόγω των μικρορήξεων στην κατάφυση των μυών στο ηβικό οστό, δημιουργείται τοπική φλεγμονή και πόνος στο κόκκαλο. 

Πως δημιουργείται και ποιους αφορά;

Ο τραυματισμός προκύπτει σε φάσεις που ο αθλητής ταυτόχρονα, τραβάει με δύναμη προς τα πίσω και έξω το μηρό ενώ γέρνει προς τα πίσω και στρίβει τον κορμό, π.χ. όταν ένας ποδοσφαιριστής ετοιμάζεται να κάνει ένα δυνατό σουτ. Αυτό προκαλεί έντονη διάταση και θλάση  στον προσαγωγό και στον ορθό κοιλιακό μυ.

Το πρόβλημα αφορά στην πλειονότητα επαγγελματίες αθλητές και κυρίως ποδοσφαιριστές, μπασκετμπολίστες, αθλητές χάντμπολ, τένις κ.λπ.. Είναι πολύ πιο συχνό στους άντρες από ότι στις γυναίκες αθλήτριες.  

Με ποια συμπτώματα εμφανίζεται;

Το κύριο σύμπτωμα είναι ο πόνος στην βουβωνική περιοχή, ο οποίος εμφανίζεται  κατά την διάρκεια της άσκησης. Μπορεί να επεκτείνεται και στην έσω επιφάνεια του μηρού, ενώ αρκετά συχνά αντανακλά και στους όρχεις.  Είναι χρόνιος, αυξάνεται σε ένταση σταδιακά και πυροδοτείται με κινήσεις όπως το βαθύ κάθισμα,  ή με το φτέρνισμα και τον βήχα. Μερικές φορές , ακόμα και το να βγει κάποιος από το αυτοκίνητο του είναι εξαιρετικά  επίπονο. 

Ένα χαρακτηριστικό σημείο που ξεχωρίζει την βουβωνοκήλη από την κήλη των αθλητών προκύπτει στην κλινική εξέταση. Όταν ο χειρουργός  ψηλαφά  με τον δείκτη του το  έξω βουβωνικό στόμιο, κατ’ αρχάς δεν βρίσκει τον τυπικό σάκο της βουβωνοκήλης, ενώ αν ζητήσει από τον ασθενή να βήξει προκαλείται έντονος πόνος τοπικά με αντανάκλαση σε όλη την περιοχή.

Επίσης χαρακτηριστικό σημείο είναι ότι ο πόνος δεν εντοπίζεται σε ένα συγκεκριμένο σημείο αλλά πονάει μια ολόκληρη περιοχή.

Πως γίνεται η διάγνωση;

Η διάγνωση στηρίζεται περισσότερο στη λήψη ενός καλού ιστορικού. Ο ασθενής μπορεί να περιγράφει  κάποιο συγκεκριμένο σύμβαμα στο οποίο να αισθάνθηκε έντονο πόνο που τον υποχρέωσε να μείνει για κάποιο διάστημα εκτός γηπέδου, με καλά αρχικά αποτελέσματα. Μόλις όμως ο αθλητής επιστρέφει στην προπόνηση, ο πόνος υποτροπιάζει και τελικά γίνεται μόνιμος.

Η αξονική και η μαγνητική τομογραφία της περιοχής μπορεί να δώσουν πολύ χρήσιμες πληροφορίες χωρίς όμως να είναι πάντα ξεκάθαρες και διαγνωστικές οι εικόνες.

Πως αντιμετωπίζεται;

Στα αρχικά στάδια αντιμετωπίζεται με αποχή από τον στίβο, ανάπαυση και φυσικοθεραπεία. Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα βοηθούν στον έλεγχο του πόνου, όμως δεν θα πρέπει να λαμβάνονται για μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Πιο άμεση και αποτελεσματική λύση δίνει  η ενίσχυση του κατώτερου κοιλιακού τοιχώματος με την τοποθέτηση πλέγματος και στις δύο πλευρές, χειρουργικά. Η  επέμβαση γίνεται λαπαροσκοπικά  με εξωπεριτοναϊκή προσπέλαση, ακριβώς όπως γίνεται η λαπαροσκοπική αποκατάσταση της βουβωνοκήλης. Ούτως ή άλλως εάν η αδυναμία του τοιχώματος αφεθεί χωρίς θεραπεία, τελικά θα εξελιχθεί σε κανονική ευθεία βουβωνοκήλη με  κίνδυνο να κάνει ακόμα και περίσφιξη. Όπως συμβαίνει στα περισσότερα λαπαροσκοπικά  χειρουργεία, ο ασθενής την επομένη μέρα παίρνει εξιτήριο και σε ένα περίπου μήνα μπορεί να επιστρέψει στις δραστηριότητες του. Η μέθοδος έχει δώσει πολύ καλά αποτελέσματα.  Διάφοροι συγγραφείς αναφέρουν έως και  90% επιστροφή των αθλητών στις αθλητικές τους υποχρεώσεις.

*Η Δρ. Ελένη Καραφώκα – Μαύρου είναι Χειρουργός πεπτικού συστήματος & Χειρουργός Κήλης. Εξειδικεύεται στη Ρομποτική και Λαπαροσκοπική Χειρουργική και στη Χειρουργική Ογκολογία. Στοιχεία Επικοινωνίας: Τηλ: 99400409 /

Email: [email protected]  Website: http://www.karafoka.gr