«Το ζήτημα του εύρους της αστικής ασυλίας που παρέχει το Άρθρο 45.6 του Συντάγματος στον εκάστοτε Πρόεδρο της Δημοκρατίας είναι καίριο ζήτημα δημοσίου συμφέροντος και τούτο διότι ο εκάστοτε Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα πρέπει να προστατεύεται από αστικές διαδικασίες εναντίον του για πράξεις ή παραλείψεις του κατά την εκτέλεση του λειτουργήματός του, ενώ δεν θα πρέπει να είναι υπεράνω του νόμου όσον αφορά την αστική του ευθύνη για ιδιωτικής ή προσωπικής φύσεως υποθέσεις τους.»

Αυτό αναφέρει στην απόφαση του το Ανώτατο Δικαστήριο αναφορικά με την αγωγή που κατέθεσε η οικογένεια του ήρωα-πλοίαρχου Αντρέα Ιωαννίδη, ο οποίος έχασε την ζωή του κατά την φονική έκρηξη της 11ης Ιουλίου 2011 στην ναυτική βάση Ευάγγελος Φλωράκης στο Μαρί, κατά του Τέως Προέδρου της Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια. 

Αντικείμενο της έφεση αποτέλεσε η θέση οτι οι ενέργειες του Τέως Προέδρου καλύπτονταν απο ασυλία, ωστόσο η σύζυγος και τα παιδιά του Αντρέα Ιωαννίδη απέδιδε στον Δημήτρη Χριστόφια και σε άλλους εναγόμενους, πράξεις ή παραλείψεις που είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο του πλοίαρχου.

Συγκεκριμένα, το Εφετείο αποφάνθηκε ότι «με την προαναφερόμενη φράση «εν τη εκτελέσει του λειτουργήματός του» καλύπτεται κάθε πράξη ή παράλειψη του Προέδρου της Δημοκρατίας, όταν αυτός λειτουργεί υπό την ιδιότητά του ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Εξαιρούνται δηλαδή οι πράξεις και παραλείψεις του σε συναλλαγές, δικαιοπραξίες κ.λπ., ιδιωτικής-προσωπικής φύσεως».

 

Η θέση της οικογένειας ήταν ότι ο Πρόεδρος, αποφασίζοντας τη φύλαξη των εμπορευματοκιβωτίων στη Ναυτική Βάση Ευάγγελος Φλωράκης, ενήργησε καθ’ υπέρβαση των εξουσιών του ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας και επομένως δεν είχε δικαίωμα να επικαλείται την ασυλία από αστική δίωξη που παρέχει το Σύνταγμα. 

Ειδικότερα, προβαλλόταν το επιχείρημα ότι οι πράξεις και παραλείψεις του τέως Προέδρου ήταν εκτός του πλαισίου του λειτουργήματος του Προέδρου της Δημοκρατίας και κατά συνέπεια αυτός δεν εδικαιούτο να επικαλείται την ασυλία του Συντάγματος.