“Οι γυναίκες που απαγάγονται βιάζονται και υφίστανται σεξουαλικές επιθέσεις, έτσι σήμερα πρέπει να θέσουμε στο επίκεντρο του διαλόγου, πέραν του προβλήματος των απαγωγών, τον αντίκτυπο της κατάστασης (ασφαλείας) συγκεκριμένα στις γυναίκες”, τόνισε η ακτιβίστρια Πασκάλ Σολάζ κατά την έναρξη της πορείας. Το οξύ πρόβλημα της κλιμακούμενης δράσης συμμοριών κακοποιών υπογράμμισε τους τελευταίους μήνες η αναζωπύρωση των απαγωγών για λύτρα στο Πορτ-ο-Πρενς και στην επαρχία. Η 3η Απριλίου κηρύχθηκε εθνική ημέρα του γυναικείου κινήματος της Αϊτής για να τιμηθεί η πορεία περίπου 30.000 γυναικών την 3η Απριλίου 1986, όταν είχαν αξιώσει να τερματιστεί ο αποκλεισμός τους από την πολιτική ζωή, δύο μήνες μετά την πτώση της δικτατορίας των Ντιβαλιέ. Στη χθεσινή πορεία συμμετείχαν μέλη πολλών γενιών ακτιβιστριών, ενώ συνήθως στις πολιτικές διαδηλώσεις στην Αϊτή συμμετέχουν κατά πλειονότητα νέοι άνδρες. “Αυτό που λέγαμε το 1985 είναι ότι η δημοκρατία δεν μπορεί να οικοδομηθεί χωρίς τις γυναίκες, ή σε βάρος τους: είναι σημαντικό να υπενθυμίσουμε τα συνθήματα αυτά”, τόνισε καθώς ξεκινούσε η πορεία η Ντανιέλ Μαγκλουάρ, εξέχουσα μορφή του φεμινιστικού κινήματος της χώρας.
Η Αϊτή έχει βυθιστεί σε πολιτική κρίση και η δυσπιστία έναντι της κυβέρνησης είναι ολοένα πιο χειροπιαστή μετά την 7η Φεβρουαρίου. Την ημέρα εκείνη, η αντιπολίτευση και μέρος των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών ανακοίνωσαν πως δεν αναγνωρίζουν πλέον τον Ζοβενέλ Μοίζ ως τον νόμιμο πρόεδρο της χώρας. Ο ίδιος θεωρεί ότι η εντολή του θα ολοκληρωθεί την 7η Φεβρουαρίου 2022. Εν μέσω πολιτικής αστάθειας, ο κ. Μοίζ ανήγγειλε τη διοργάνωση δημοψηφίσματος για την κατάρτιση νέου Συντάγματος τον Ιούνιο. “Μας μιλάνε για δημοψήφισμα, αλλά δεν έχουμε ανάγκη νέο Σύνταγμα στο οποίο θα πασπαλίσουν δυο-τρεις διακοσμητικές αλλαγές ενώ η εξουσία θα παραμείνει συγκεντρωμένη στα χέρια της εκτελεστικής εξουσίας, με έναν πρόεδρο που θα έχει απόλυτη ατιμωρησία κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος της θητείας του: δεν είναι δυνατόν αυτό”, ξέσπασε η Γκαέλ Μπιαν-Εμέ, που συμμετείχε στην κινητοποίηση. “Είμαστε στον δρόμο εξαιτίας της ατιμωρησίας: τόσοι πολλοί άνδρες, συμπεριλαμβανομένων αυτών στη σφαίρα της κυβέρνησης, ξυλοκοπούν τις γυναίκες τους, βιάζουν”, κατήγγειλε η τριαντάρα. “Δεν είχα καν γεννηθεί το 1986, με εκνευρίζει πολύ το ότι είμαι υποχρεωμένη, 35 χρόνια αργότερα, να κατεβαίνω στον δρόμο για να δώσω τις ίδιες μάχες”, συμπλήρωσε.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
*Φωτογραφία από AP
