Του Γιάννη Ξενοφώντος Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων… ημέρα μνήμης και επαγρύπνησης… μια ημέρα αφιερωμένη σε όλους εκείνους, που αναγκάστηκαν να ζήσουν τον εφιάλτη για να ξεφύγουν από κάποιον άλλον, μεγαλύτερο εφιάλτη.“Κανένας δε βάζει τα παιδιά του σε μια βάρκα, εκτός αν το νερό είναι πιο ασφαλές από την ξηρά” έχει γράψει η Κενυάτισσα ποιήτρια, Ουαρσάν Σάιρ, και μέσα σε μια μόνο πρόταση αποτυπώνεται η ωμή πραγματικότητα.Άνθρωποι οικογενειάρχες, που εν μέσω βομβαρδισμών, βρέθηκαν μεσοπέλαγα αναζητώντας νέα πατρίδα. Παιδιά που άφησαν βίαια τις οικογένειές τους και μέσα στα κύματα έψαχναν το αύριο.Εκατομμύρια ανθρώπινες ψυχές, που με όση δύναμη τους είχε απομείνει έφυγαν από τον τόπο τους, χωρίς να κοιτάξουν πίσω, γιατί πολύ απλά δεν υπήρχε τίποτα. Πάγωσαν τους λεπτοδείκτες, έσφιξαν τα δόντια και φόρεσαν την ταμπέλα “πρόσφυγας”.Τον χρόνο πάγωσε και το φωτογραφικό κλικ του βραβευμένου με Πούλιτζερ, Γιάννη Μπεχράκη. Μια φωτογραφία που ουρλιάζει μέσα στη σιωπή της.Ένας πατέρας διασχίζει τη γέφυρα της Ειδομένης… πρόσφυγας στην πορεία προς το άγνωστο. Στην αγκαλιά του κρατά το παιδί του… το φιλά και προχωρά μέσα στη βροχή. Φορά μόνο μια πλαστική σακούλα σκουπιδιών για να προστατευτεί. Χωρίς υπάρχοντα… χωρίς τίποτα… μόνο με το σπλάχνο του και την ελπίδα που αργοπεθαίνει.Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων και η φετινή επέτειος συνέπεσε χρονικά με την αποφοίτηση της Μαλάλα Γουσαφζάι απο το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.Είναι το κορίτσι σύμβολο από το Πακιστάν, που το 2012 πυροβολήθηκε στο κεφάλι από τους Ταλιμπάν, εντός του σχολικού λεωφορείου, γιατί τόλμησε να υπερασπιστεί το δικαίωμά της στη μάθηση.
AdvertisementΜαλάλα Γουσαφζαϊ – Ακτιβίστρια Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων,“Με πυροβόλησε με 3 σφαίρες και η μία με χτύπησε στο αριστερό μέρος του κεφαλιού μου. Έσκυψα κάπως έτσι, έκρυψα το πρόσωπό μου γιατί υπήρχε πυρίτιδα στα δάκτυλά μου.”
Οι επόμενοι μήνες ήταν σκληροί, παρόλα αυτά κατόρθωσε να επιζήσει και να γίνει παγκόσμιο σύμβολο ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το 2012 ο δρόμος της προσφυγιάς την έβγαλε στη Βρετανία… εκεί τελείωσε το σχολείο και φοίτησε στο Πανεπιστήμιο.Ο αγώνας της για το δικαίωμα των γυναικών στην εκπαίδευση δεν σταμάτησε ποτέ και το 2017 βραβεύθηκε με Νόμπελ Ειρήνης.
Μαλάλα Γουσαφζαϊ – Ακτιβίστρια Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων,“Θα παλέψω για τα δικαιώματα των παιδιών, γιατί δεν μπορώ να ξεχάσω εκείνες τις μέρες, όπου έβλεπα κάθε πρωί φτωχά κορίτσια να πηγαίνουν σε ξένα σπίτια και να υποφέρουν από την παιδική εργασία.”
Σχεδόν 80 εκατομμύρια γυναίκες, παιδιά και άντρες σε όλον τον κόσμο έχουν αναγκαστεί να πάρουν τον δρόμο της προσφυγιάς. Ακόμα πιο τρομακτικό το γεγονός ότι 10 εκατομμύρια από αυτούς τράπηκαν σε φυγή μόλις τον τελευταίο χρόνο.
Αντόνιο Γκουτέρες, Γ.Γ ΟΗΕ,“Δεσμευόμαστε να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να τερματίσουμε τις συρράξεις και τις διώξεις που οδηγούν σε αυτούς τους τρομακτικούς αριθμούς.”
Κάθε αριθμός και μια ζωή… κάθε ευκαιρία και ένα χαμόγελο… ας απλώσουμε το χέρι και ίσως, κάποτε, αυτός ο κόσμος αλλάξει…