Της Μόνικας Κουρουφέξη

Ο κόσμος του Λιβάνου, μοιράζεται την δυστυχία και την απόγνωση των πληγέντων. Και ένα κύμα ανθρωπιάς, κάλυψε τον καπνό και τα αποκαϊδια.

Αυτοί οι άνθρωποι οδήγησαν από την πόλη τους για να βρεθούν στο σημείο μηδέν. Μαζί τους έφεραν ότι είχαν στο σπίτι που να τους βοηθήσει. Κυρίως όμως μαζί τους, έφεραν τις ψυχές τους. Δεν μπορούσαν μας είπαν να κάθονται απλά στον καναπέ και να βλέπουν την καταστροφή.

Και δεν είναι μόνο αυτά τα τέσσερα παιδιά. Εκατοντάδες Λιβάνιοι άφησαν την άνεση του καναπέ τους και βγήκαν στους δρόμους. Να βοηθήσουν όσο και όπως μπορούν.

Δεκάδες οργανώσεις από την χώρα σήκωσαν μανίκια και από την πρώτη στιγμή έστησαν κιόσκια σε όλη την πόλη προσφέροντας τα βασικά. Καθαρό νερό και φαγητό.

Ανάσα στα νοσοκομεία που “αιμορραγούν” δίνει ο ερυθρός Σταύρος της χώρας.

Στην πόλη επικρατεί το απόλυτο χάος. Παντού συντρίμμια. Η λάμψη όμως δεν σβήνει. Όλοι για όλους προσπαθούν για το καλύτερο

250.000 άστεγους άφησε πίσω της η φονική έκρηξη. Κάποιοι φιλοξενούνται σε σπίτια κάποιοι σε ξενοδοχεία. Κάποιοι κοιμούνται πρόχειρα σε πλατείες και πεζοδρόμια. Για αυτούς τους ανθρώπους φρόντισαν και πάλι οι φιλανθρωπικές οργανώσεις.

Πολύ γρήγορα αντέδρασαν προσφέροντας όχι μόνο φαγητό αλλά και ρουχισμό, στρώματα και παπούτσια.