Της Δήμητρας Μακρυγιάννη

Μια χώρα θρηνεί πάνω από συντρίμμια. Κάτω από αυτά…ανθρώπινες ψυχές χάνονται, άλλες δίνουν μάχη να κρατηθούν στη ζωή.

Οι εικόνες από Τουρκία και Συρία με ανθρώπους θαμμένους κάτω από τόνους τσιμέντο κόβουν την ανάσα. Οι επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης παλεύουν με το χρόνο για να εντοπίσουν επιζώντες. Ένα νεύμα είναι αρκετό για να αναπτερώσει τις ελπίδες για ζωή. Ένα χέρι ξεπροβάλλει από τα ερείπια. Το χέρι ενός παιδιού που ακούει τον πατέρα του να του δίνει κουράγιο.

Δείξε μου το χέρι σου. Θα σε σώσουμε. Κράτα γερά γιε μου. Είσαι καλά; Κράτα γερά, κράτα γερά γιε μου. Θα σε βγάλουμε από εκεί.

Από διασώστη σε διασώστη περνάει ένα βρέφος που μόλις έχει βγει από τα χαλάσματα. Μεταφέρεται απευθείας εντός του ασθενοφόρου. Ακριβώς πίσω του ακολουθεί η μητέρα του που αδυνατεί να καταλάβει που βρίσκεται και τι έχει γίνει.

Στο Χαλέπι της Συρίας…εκεί που φεύγει μια ζωή, εκεί ακριβώς έρχεται μια άλλη στον κόσμο. Μια μητέρα μόλις γέννησε το παιδί της κάτω από τα ερείπια του σεισμού άφησε την τελευταία της πνοή.

Για ώρες ένας πατέρας από τη Βόρεια Συρία αναζητούσε το κορίτσι του. Κάθε ελπίδα ήταν χαμένη όταν μια φωνή άλλαξε τα πάντα. Η Νουρ έδωσε σημεία ζωής υπομένοντας παλικαρίσια στα χαλάσματα.

Με γυμνά χέρια μέλος σωστικού συνεργείου σκάβει για να βρει το παιδί. Σε λίγα λεπτά και μεγάλη προσοχή το παιδί βγαίνει σώο.

Οι ώρες και τα λεπτά περνούν απελπιστικά. Οι ελπίδες για να εντοπιστούν επιζώντες κάτω από τα κατεστραμμένα κτίρια αργοσβήνουν. Ο Μεχμέτ τα καταφέρνει όμως να βρεθεί ζωντανός έπειτα από 29 ολόκληρε ώρες. Οι γονείς του βρέφους και αυτοί ζωντανοί εκλιπαρώντας για βοήθεια.

Είναι ο διάλογος ενός κοριτσιού με τον διασώστη ενώ περιμένει να βρεθεί τρόπος να βγει από τα έγκατα της γης. Το μόνο που μπορεί να διακρίνει κάποιος είναι το κεφάλι του κοριτσιού αλλά και το βλέμμα. Δυο μάτια πλημμυρισμένα από φόβο. 

– Αδερφή μου είμαστε σε πολύ άσχημη κατάσταση.

– Το ταβάνι είναι πάνω από το κεφάλι μας.

Advertisement

– Οι σωλήνες είναι από πάνω μας. Τα πάντα!

Δύο αδερφές ήταν στο σπίτι τους όταν ο εγκέλαδος χτύπησε την Τουρκία. Βρέθηκαν εγκλωβισμένες με μόνο όπλο τους το κινητό με το οποίο έστελναν σήμα για βοήθεια. Η εκατόμβη νεκρών σε Τουρκία και Συρία ολοένα και μεγαλώνει. Η τραγωδία καταγράφει αμέτρητους θανάτους παιδιών και σύμφωνα με διεθνείς οργανισμούς ο κύκλος αυτός μόλις έχει ανοίξει.