του Γιάννη Ξενοφώντος Είναι τα πρώτα δραματικά δευτερόλεπτα μετά το βομβαρδισμό του Δραματικού Θεάτρου της Μαριούπολης… ένα ιστορικό κτίσμα, που στο υπόγειό του έκρυβε περίπου 1.200 ανθρώπους.

Ήταν το καταφύγιο για εκατοντάδες οικογένειες με παιδιά, που αναζητούσαν προστασία απο το ανελέητο ρωσικό σφυροκόπημα. Όπως καταγράφεται στο βίντεο, λίγε μέρες προηγουμένως, το θέατρο ήταν πλέον ο χώρος διαμονής τους.

Η ωμή στοχοποιήση αμάχων είναι για το Κίεβο άλλο ένα καλοσχεδιασμένο, ρωσικό έγκλημα πολέμου.

ΒΟΛΟΝΤΙΜΙΡ ΖΕΛΕΝΣΚΙ – Πρόεδρος Ουκρανίας“Στην πολιορκημένη Μαριούπολη… η ρωσική αεροπορία έριξε σκόπιμα βόμβα υψηλής ισχύος… στο Δραματικό Θέατρο στο κέντρο της πόλης. Ο αριθμός των θυμάτων είναι ακόμη άγνωστος. Η καρδιά μου είναι ραγισμένη, εξαιτίας όσων η Ρωσία κάνει στο λαό μας”.

Το κτήριο ισοπεδώθηκε στην κυριολεξία και πατώντας επι των ερειπίων, η Μόσχα – κατά την προσφιλή της τακτική – αρνείται ότι διέπραξε την επίθεση, δείχνοντας ως θύτες τους Νεοναζί του Τάγματος Αζόφ.

ΜΑΡΙΑ ΖΑΧΑΡΟΒΑ – Εκπρ. Υπ. Εξωτερικών Ρωσίας“Κατά τη γνώμη τους, ρίξαμε απο αέρος βόμβα στο θέατρο. Αυτό είναι ψέμα”.

Ο απολογισμός άγνωστος. Σύμφωνα με τις τοπικές Αρχές, το υπόγειο καταφύγιο δεν υπέστη ζημιά και τα σωστικά συνεργεία δίνουν μάχη με το χρόνο, για εντοπισμό επιζώντων.

ΤΖΕΪΜΣ ΓΟΥΟΤΕΡΧΑΟΥΣ – Ανταποκριτής BBC“Oι Αρχές λένε ότι το καταφύγιο ή το κελάρι, όπου βρίσκονταν… άντεξε την έκρηξη απο τη βόμβα και τώρα προσπαθούν… μετακινώντας τα ερείπια, να βγάλουν έξω τους ανθρώπους”.

Μέχρι στιγμής, περισσότεροι απο 100 άνθρωποι ανασύρθηκαν σώοι κάτω απο τόνους μπετόν. Η τύχη εκατοντάδων άλλων, όμως, παραμένει άγνωστη.

Τη βαρβαρότητα του πολέμου αποτυπώνει ξεκάθαρα η εναέρια αυτή φωτογραφία. Με μεγάλα λευκά γράμματα στο έδαφος, στο μπροστινό και το πίσω μέρος του θεάτρου, αναγραφόταν η λέξη “Παιδιά“… μια σήμανση αποτροπής για τα ρωσικά αεροσκάφη, που – όπως φαίνεται – αγνοήθηκε εντελώς.

ΝΤΜΙΤΡΙ ΚΟΥΛΕΜΠΑ“Ακόμη ένα φρικιαστικό έγκλημα πολέμου στη Μαριούπολη.Οι Ρώσοι είναι αδύνατο να μη γνώριζαν πως επρόκειτο για καταφύγιο αμάχων”.

Όποια κι αν είναι η αλήθεια, το μόνο σίγουρο είναι ότι η ρημαγμένη Μαριούπολη θα είναι πάντα ένα σύμβολο… μια πόλη, που βίωσε στο πετσί της τον θάνατο και τη θηριωδία του πολέμου.