Του Γιώργου Χρυσάνθου Τρόμος επικρατεί σχεδόν σε όλη την Ανατολική Ουκρανία, αφού μέσα σε μερικά 24ωρα έπεσαν όσοι πύραυλοι δεν έπεσαν μέσα σε ένα μήνα. Ανεξαρτήτως έκβασης αυτού του πολέμου, αρκετές περιοχές του Ντονμπάς έχουν κυριολεκτικά μετατραπεί σε κρανίου τόπους.
Το ρωσικό πυροβολικό σφυροκοπά θέσεις των Ουκρανών, κυρίως στο Ανατολικό Τμήμα της χώρας, ενώ ο ουκρανικός στρατός, ενισχυμένος από δυτικά όπλα, απαντά με επιθέσεις σε κάθε πλευρά που ελέγχει ο ρωσικός στρατός. Σε δύο σημεία διεξάγονται αυτή τη στιγμή οι μάχες. Από τη μια, σε μια έκταση 20 χιλιομέτρων από το Σεβέρσκ στο Σολεντάρ και από εκεί στο Μπαχμούτ. Το δεύτερο μεγάλο μέτωπο, βρίσκεται δυτικότερα μέσα και γύρω από το Σλοβιάσνκ. Αν κατακτήσουν την πόλη, τότε θα περικυκλώσουν τους Ουκρανούς στρατιώτες, αποκτώντας μεγάλο πλεονέκτημα για ολοκληρωτική επικράτηση στο Ντονμπάς.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Βολοντιμίρ Ζελένσκι, Πρόεδρος Ουκρανίας«Υπάρχουν τραυματίες και νεκροί. Στο Ντονμπάς οι επιθέσεις δεν σταματούν, η κατάσταση εκεί δεν γίνεται ευκολότερη και οι απώλειες δεν γίνονται μικρότερες. Πρέπει να το θυμόμαστε αυτό».
Μετά τον πόλεμο… δημοψήφισμαΣε περιοχές του Ντόνετσκ που ελέγχονται από τη Ρωσία, ανακοινώθηκε η λειτουργία ρωσικής πρεσβείας, ενώ η Μόσχα ανακοίνωσε ότι μόλις ο πόλεμος τελειώσει, θα γίνει δημοψήφισμα για να αποφασιστεί από τον λαό αν θέλει την ένωση.
AdvertisementΈνα δημοψήφισμα του οποίου άπαντες γνωρίζουν από τώρα το αποτέλεσμα, αφού η συντριπτική πλειοψηφία των Ουκρανών έφυγε από τις δύο περιφέρειες του Ντονμπάς, καταφεύγοντας είτε σε άλλες ουκρανικές περιοχές, είτε σε γειτονικές χώρες. Ιγκόρ Κλιμένκο, εθελοντής στο Χάρκοβο«Άνθρωποι από το Ντόνετσκ έρχονται από εδώ, αλλά και την περιοχή του Λουγκάνσκ. Νομίζω ότι το μεγαλύτερο ταξίδι ήταν μια γυναίκα που ταξίδεψε 470 χιλιόμετρα. Της πήρε τέσσερις ημέρες για να έρθει εδώ».
Πρόσφυγες από το Ντονμπάς περιγράφουν τι ζούσαν το τελευταίο διάστημα.
AdvertisementΝαταλία, πρόσφυγας από τη Σχάστια (Λουγκάνσκ)«Δεν δεχόμασταν να προμηθευτούμε τίποτα από τους Ρώσους. Φανταστείτε πώς ζούσαμε, δεν είχαμε τίποτα να φάμε ούτε να πιούμε, δεν είχαμε ούτε φάρμακα».
