Το Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης της Λέσβου επισκέφθηκε ο Πάπας Φραγκίσκος, την Κυριακή 5 Δεκεμβρίου, όπου έδωσε ομιλία, παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου και 90 προσφύγων και μεταναστών.

Ο Προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας υπογράμμισε την ανάγκη να αφυπνιστεί η ανθρωπότητα από τα βάσανα των προσφύγων και των μεταναστών, επιδεικνύοντας αλληλεγγύη και μην καταφεύγοντας στον ατομικισμό.

Μιλώντας για τα πρόσωπα των παιδιών, σημείωσε: «Ας βρούμε το θάρρος να ντραπούμε μπροστά σε αυτά που είναι αθώα και είναι το μέλλον — απευθύνονται στις συνειδήσεις μας και μας ρωτούν: “Τι κόσμο θέλετε να μας δώσετε;”»

Μιλώντας για τη βία και τη φτώχεια που έχουν βιώσει οι άνθρωποι που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα τους, ο Πάπας απευθύνθηκε στους πρόσφυγες και τους μετανάστες λέγοντας ότι «οποίος σας φοβάται δεν σας έχει κοιτάξει τα μάτια».

Χαρακτηρίζοντας το μεταναστευτικό ως μια ανθρωπιστική κρίση, υπογράμμισε ότι «όταν απορρίπτονται οι φτωχοί απορρίπτεται η ειρήνη. Είναι αυταπάτη να νομίζουμε ότι αρκεί να διασώσουμε τον εαυτό μας. Το μέλλον θα μας φέρνει περισσότερο κοντά τον έναν με τον άλλο. Ας μη στέφουμε τις πλάτες στη πραγματικότητα. Ας σταματήσει η μετάθεση ευθυνών».

«Περάσαν πέντε χρόνια από την επίσκεψη που έκανα εδώ μετά από όλο αυτό τον καιρό διαπιστώνω ότι ανά τον κόσμο ελάχιστα πράγματα έχουν αλλάξει. Ευχαριστώ από καρδιάς τον τοπικό πληθυσμό για τις πολλές θυσίες που έκανε. Και τις τοπικές αρχές. Ευχαριστώ για όλα όσα κάνατε», είπε ο Πάπας για την αλληλεγγύη που επέδειξε ένα μεγάλο μέρος της τοπικής κοινωνίας της Λέσβου.

Ο Προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας σημείωσε ότι αποτελεί πρόβλημα το γεγονός ότι «στην Ευρώπη υπάρχουν αυτοί που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα σαν μην τους αφορά. Είναι τραγικό». «Ο σεβασμός των ανθρώπων και ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα πρέπει να διαφυλάσσεται και η αξιοπρέπεια του καθενός να τίθεται πάνω από όλα», πρόσθεσε.

«Είναι θλιβερό να ακούς τη δέσμευση κοινών πόρων για να χτιστούν τείχη. Ζούμε στην εποχή των συρματοπλεγμάτων. Δεν βελτιώνουν τη συμβίωση υψώνοντας φράχτες. Είναι εύκολο να παρασύρει κάνεις τη κοινή γνώμη σπέρνοντας τον φόβο για τον άλλο. Πρέπει να ξεπεράσουμε την γκετοποίηση και προχωρήσουμε στην ένταξη».

«Η Μεσόγειος έγινε ένα μεγάλο κρύο κοιμητήριο χωρίς επιγραφές. Ας μην επιτρέψουμε αυτή η θάλασσα να μετατραπεί σε θάλασσα λήθης. Ας αφήσουμε αυτό το ναυάγιο του πολιτισμού. Η πίστη απαιτεί συμπόνια και ευσπλαχνία. Αυτό είναι ύφος του Θεού. Συμπόνια, ευσπλαχνία, και τρυφερότητα», κατέληξε ο Πάπας Φραγκίσκος.

Από την πλευρά της, η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου χαρακτήρισε τον Πάπα ως «προστάτη των φτωχών και των κατατρεγμένων, συμμέτοχο στον πόνο τους, σθεναρό υπέρμαχο των δικαιωμάτων τους».

«Η παρουσία σας εδώ δηλώνει την πιο άμεση και θερμή σας στήριξη στους ανέστιους, τους διωκόμενους, τους απογυμνωμένους από όνειρα και προσδοκίες. Είναι το ισχυρό μήνυμα ελπίδας και ευθύνης που μεταφέρετε και ταξιδεύει από τη Λέσβο σε όλη τη διεθνή κοινότητα», είπε απευθυνόμενη στον Προκαθήμενο της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.

Παράλληλα, εξήρε την αλληλεγγύη που επέδειξε ένα σημαντικό μέρος της τοπικής κοινωνίας της Λέσβου, ενώ υπογράμμισε ότι η αντιμετώπιση της προσφυγικής και μεταναστευτικής κρίσης «ξεπερνά τα εθνικά σύνορα και αποτελεί κοινή ευθύνη της Ευρώπης». «Χρέος μας είναι, με σεβασμό στους κανόνες του διεθνούς δικαίου και τα θεμελιώδη δικαιώματα, να μην επιτρέπουμε την απάνθρωπη εργαλειοποίηση των μεταναστών και των προσφύγων», κατέληξε η ίδια.

Η υποδοχή του Πάπα από τους πρόσφυγες και τους μετανάστες στο Καρά Τεπέ ήταν θερμή, με πολλούς να φωνάζουν «σε αγαπάμε», «καλωσόρισες», ενώ εκείνος τους πλησίαζε και τους ευλογούσε.

Στην τελετή που έγινε, τον Πάπα Φραγκίσκο καλωσόρισε εκ μέρους των προσφύγων και μεταναστών ένας πρόσφυγας από τη Δημοκρατία του Κονγκό, οποίος έφτασε στην Ελλάδα πριν από έναν χρόνο. Πατέρας τριών παιδιών, έχει αναγκαστεί να χωριστεί από τη γυναίκα του και το ένα του παιδί, ενώ ήρθε στην Ελλάδα με τα δύο άλλα του παιδιά. «Ο Θεός να σας το ανταποδώσει εκατό φορές», είπε στον Πάπα, αναφερόμενος στην ανθρωπιά και το πνεύμα αρωγής που έχει επιδείξει ο Ποντίφικας έναντι των προσφύγων και μεταναστών.