Όλος ο ποδοσφαιρικός πλανήτης έχει στραμμένο το βλέμμα του στη Ρωσία εδώ και ένα μήνα. Η γιορτή του ποδοσφαίρου την Κυριακή 15 Ιουλίου λαμβάνει τέλος με τις Γαλλία και Κροατία να διεκδικούν το βαρύτιμο τρόπαιο. Από τη μία η Γαλλία με ήδη ένα παγκόσμιο κύπελλο στο ενεργητικό της και από την άλλη η «άσημη» Κροατία με την πρώτη της παρουσία σε τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Οι Γάλλοι το απόγευμα της Κυριακής θα σημειώσουν την τρίτη τους εμφάνιση σε τελικό παγκοσμίου Κυπέλλου. Η αρχή έγινε το 1998 στη Γαλλία όταν και κατέκτησαν το τρόπαιο επικρατώντας της Βραζιλίας με 3-0. Η δεύτερη φορά δεν ήταν και τόσο τυχερή για τους «τρικολόρ» καθώς  αν και προηγήθηκαν της Ιταλίας στον τελικό του 2006 στη Γερμανία εν τέλει γνώρισαν την ήττα στη διαδικασία των πέναλτι. Αξιομνημόνευτο από το εν λόγω παιχνίδι μέχρι και σήμερα είναι η αποβολή του θρύλου του Γαλλικού ποδοσφαίρου Ζινεντίν Ζιντάν ο οποίος έριξε κουτουλιά στον Ματεράτσι κλείνοντας την καριέρα του με αυτό τον τρόπο.

Οι Γάλλοι στον τελικό απέναντι στην Κροατία είναι το μεγάλο φαβορί και καλούνται να το αποδείξουν μέσα στον αγωνιστικό χώρο του Λουζνικί για να ράψουν το δεύτερο αστέρι στη φανέλα τους. Έχουν ένα ρόστερ με μεγάλο «βάθος» και πληρότητα σε κάθε θέση με σχετικά μικρό μέσο όρο ηλικίας των ποδοσφαιριστών. Οι κλήσεις του Ντεσιάμπ πριν από το Μουντιάλ ήταν ορθολογικές και οι απουσία πρωτοκλασάτων ποδοσφαιριστών από τα γήπεδα της Ρωσίας ήταν δεδομένη λόγω του μέγιστου αριθμού επιτρεπόμενων κλήσεων.

Από την άλλοι συναντάμε την Κροατία και το «θαύμα» το οποίο έχει καταφέρει μέχρι στιγμής. Τερμάτισε πρώτη στον τέταρτο όμιλο της διοργάνωσης και στη συνέχεια για να φτάσει στον τελικό αναγκάστηκε να παίξει σε δύο διαδικασίες των πέναλτι και μια παράταση. Η ομάδα του Ζλάτκο Ντάλιτς έδειξε να έχει την ομαδικότητα αλλά και την χημεία που χρειάζεται για να προχωρήσεις σε τέτοιες διοργανώσεις. Με παγκόσμιας κλάσης ποδοσφαιριστές στο χώρο του κέντρου οι Κροάτες έδειχναν πριν από τη διοργάνωση ικανοί για πολύ καλή πορεία αλλά φυσικά κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα φτάσουν μέχρι εδώ.

Η Κροατία μετά την ανεξαρτησία της από την Γιουγκοσλαβία το 1991 συμμετείχε για πρώτη φορά σε Παγκόσμιο Κύπελλο το 1998 στη Γαλλία όπου και τερμάτισε στην τρίτη θέση επικρατώντας της Ολλανδίας με 2-1. Μάλιστα, οι Κροάτες στον ημιτελικό αποκλείστηκαν από την οικοδέσποινα τότε Γαλλία με σκορ 2-1. Το 2002 στα γήπεδα της Ιαπωνίας και της Κορέας αποκλείστηκε από τη φάση των ομίλων μένοντας πίσω από τις Ιταλία και Μεξικό. Και το 2006 στη Γερμανία τα πράγματα δεν πήγαν και τόσο καλά για τους Κροάτες αφού έμειναν εκ νέου στη τρίτη θέση αυτή τη φορά πίσω από τις Βραζιλία και Αυστραλία. Επόμενη παρουσία σε τελικά Παγκόσμιας διοργάνωσης ήρθε οκτώ χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα στο Μουντιάλ της Βραζιλίας το 2014. Εκεί και πάλι οι Κροάτες δεν κατάφεραν να περάσουν στην επόμενη φάση αφού έμειναν πίσω από Βραζιλία και Μεξικό. Σε πέντε παρουσίες σε Μουντιάλ οι Κροάτες μετρούν 3 αποκλεισμούς από τους ομίλους, μία τρίτη θέση και μια παρουσία σε τελικό η οποία μπορεί να συνοδευτεί με κατάκτηση του τροπαίου.

Ηχηρές απουσίες από την αποστολή της ομάδας δεν υπάρχουν καθώς ο προπονητής της χώρας πήρε μαζί του στη Ρωσία ότι καλύτερο είχε στα χέρια του. Αίσθηση πάντως προκάλεσε την πρώτη αγωνιστική όταν ο Νίκολα Κάλινιτς αρνήθηκε να περάσει ως αλλαγή στο 90ο λεπτό της αναμέτρησης με την Νιγηρία θεωρώντας το υποτιμητικό για την ποδοσφαιρική του αξιοπρέπεια. Αυτή η άρνηση εξόργισε τον προπονητή της ομάδας ο οποίος τον έστειλε πίσω στην Κροατία την επόμενη μέρα. Σίγουρα ο Κάλινιτς βλέποντας την πορεία της χώρας του θα μετανιώνει αυτή του την πράξη.

Γαλλία ή Κροατία λοιπόν; Για να δούμε… Το μόνο σίγουρο είναι ότι την Κυριακή 15 Ιουλίου στο Λουζνικί θα γραφτεί άλλη μια σελίδα ποδοσφαιρικής ιστορίας.