Ο ΠΑΣΠ πήρε θέση στην υπόθεση Κατσαντώνη και της απόφασης του εφετείου. Από τον παγκύπριο σύνδεσμο ποδοσφαιριστών εξέφρασαν την δικαίωση που νιώθουν καθώς αυτή η απόφαση δείχνει την θέση που έχει εδώ και χρόνια ο σύνδεσμος για μη εξαναγκασμό κανενός ποδοσφαιριστή να παίζει σε ομάδα χωρίς τη θέληση του.
Η ανακοίνωση
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
«Η ΕΑΚ δεν επιδιώκει να φιμώσει και δεν φιμώνει κανέναν»
Πέρασε την πόρτα του χειρουργείου ο Μάρκου, πότε επιστρέφει
Εν όψει της έκδοσης της απόφασης του Εφετείου της Ε.Ε.Δ. της ΚΟΠ, σχετικά με το θέμα του ποδοσφαιριστή Ανδρέα Κατσαντώνη, ο ΠΑ.Σ.Π. θέλει να αναφέρει τα ακόλουθα: Νιώθουμε δικαιωμένοι από την απόφαση η οποία επιβεβαιώνει τη διαχρονική θέση του Συνδέσμου ότι κανένας ποδοσφαιριστής δεν μπορεί να εξαναγκάζεται να παραμένει ή να εργοδοτείται από κάποια ομάδα ενάντια στη θέλησή του. Όπως αναφέρεται στην απόφαση:
«…δεν θα ήταν ορθό να εκδώσουμε διάταγμα που ουσιαστικά υποχρεώνει τον Καθ’ ου η αίτηση (Κατσαντώνη) παρά τη θέλησή του να αγωνίζεται ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής με την Αιτήτρια (Ομόνοια) ή το οποίο θα του απαγορεύει να αγωνίζεται με ομάδα της επιλογής του. Εγείρονται ανυπέρβλητα νομικά προβλήματα με μια τέτοια προσέγγιση που έχουν να κάνουν με το δικαίωμα που έχει κάθε άνθρωπος να επιλέγει εάν θα εργάζεται ή όχι και πού θα εργάζεται. Σχετικό, για παράδειγμα, είναι το άρθρο 15 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και το άρθρο 10.2 του Συντάγματος της Κύπρου».
Επί της ουσίας, το Εφετείο επιβεβαίωσε ότι ο Ανδρέας Κατσαντώνης παραμένει νομότυπα εγγεγραμμένος στο σωματείο της επιλογής του, ΑΠΟΕΛ Λευκωσίας, έχοντας κάθε δικαίωμα να προπονείται και να αγωνίζεται. Απορρίπτοντας το αίτημα της Ομόνοιας να ακυρωθεί η εγγραφή του στον ΑΠΟΕΛ και να εγγραφεί, ενάντια στη θέλησή του, στην Ομόνοια.Το Εφετείο αναγνώρισε το δικαίωμα της Ομόνοιας, όπως και κάθε σωματείου, σε δικαιώματα εκπαίδευσης και ανάπτυξης ποδοσφαιριστών. Το δικαίωμα αυτό, εν πάση περιπτώσει, ουδέποτε αμφισβητήθηκε.Καλούμε την ΚΟΠ να αντλήσει καθοδήγηση από την απόφαση του Εφετείου και να προχωρήσει άμεσα σε διαγραφή του άρθρου 18.3 των κανονισμών, του οποίου η ερμηνεία και εφαρμογή δημιούργησε όλα αυτή τη σύγχυση και προβλήματα και το οποίο κρίθηκε από το Εφετείο ότι είναι αντίθετο με θεμελιώδη ανθρώπινα και συνταγματικά δικαιώματα.
