Όταν μιλάει αυτός, οι υπόλοιποι σωπαίνουν…Προβλήματα με το περπάτημα αντιμετωπίζει ο Γκαμπριέλ Μπατιστούτα όπως επεσήμανε σε δηλώσεις του στο επίσημο περιοδικό της FIFA, κάνοντας παράλληλα ειδική μνεία στους συμπατριώτες του Μέσι, Ιγουαΐν και Αγουέρο.

Αποτέλεσε έναν από τους κορυφαίους επιθετικούς στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, «φορτώνοντας» τα αντίπαλα δίχτυα τόσο με την Εθνική Αργεντινής όσο και με την αγαπημένη του Φιορεντίνα. Ο Γκάμπριελ Μπατιστούτα μπορεί πλέον να μη βρίσκεται στο προσκήνιο του ποδοσφαιρικού στερεώματος, ωστόσο κάθε φορά που επιλέγει να μιλήσει, δε «μασάει» τα λόγια του.

Ο «Μπατιγκόλ» όμως πέρα από τις απόψεις του, είναι γνωστός και για το πολύ σημαντικό πρόβλημα υγείας που τον ταλαιπωρεί και δεν τον αφήνει να περπατήσει κανονικά. Μόλις το 2014 είχε ζητήσει να του ακρωτηριάσουν τα πόδια γιατί δεν άντεχε τον πόνο και τελικώς μια επέμβαση βελτίωσε την κατάσταση, με τον ίδιο να τονίζει πως συμβαίνει γιατί «έδωσα στο ποδόσφαιρο περισσότερα από όσα μπορούσα».

Πέρα από τον προσωπικό του Γολγοθά, ο Μπατιστόυτα αναφέρθηκε στη συνέντευξη που έδωσε στο περιοδικό της FIFA στην κριτική στους Αγουέρο και Ιγουαΐν που οφείλεται εν πολλοίς στην ατυχία, «έβγαλε» το καπέλο στο Μέσι ενώ δεν παρέλειψε να… «καρφώσει» Μπλάτερ και Πλατινί για τις επιλογές του.

Αναλυτικά τα κυριότερα σημεία της συνέντευξης του:

Πίστευες ότι το τέρμα που σημείωσες κόντρα στο Μεξικό στο Κόπα Αμέρικα του 1993 θα έδινε στην Αργεντινή τον τελευταίο της τίτλο μέχρι σήμερα;

«Όχι. Πίστευα ότι θα κατακτούσαμε τον τίτλο και 1995, αλλά σοβαρά δεν μπορούσα να φανταστώ κάτι τέτοιο. Είναι απίστευτο ότι η Αργεντινή δεν έχει κατακτήσει κανένα τίτλο από τότε. Πάντοτε ήταν κοντά, αλλά και το 1991 όταν κατακτήσαμε και πάλι το Κόπα Αμέρικα είχαμε καιρό να πάρουμε κάποιον τίτλο. Ιστορικά δεν είναι κάτι εύκολα για εμάς».

Γιατί πιστεύεις ότι συμβαίνει αυτό;

«Δεν είναι εύκολο. Αν ψάχνεις να βρεις λόγους ο ένας από αυτούς είναι ότι οι ποδοσφαιριστές της Αργεντινής αγωνίζονται μακριά από τη χώρα τους όλο το χρόνο. Παίζουν πολλά παιχνίδια, πολλά περισσότερα από άλλους παίκτες άλλων εθνικών ομάδων. Αγωνίζονται στο Κόπα Αμέρικα όντας τραυματίες ή κουρασμένοι και δεν μπορούν να αποδώσουν στο 100%. Εκτός από τη Βραζιλία δεν μπορώ να σκεφτώ κάποια άλλη χώρα που να έχει 25 διεθνείς και όλοι να αγωνίζονται μακριά από τη χώρα τους».

Επιθετικοί όπως οι Αγουέρο και Ιγουαΐν δέχονται μεγάλη κριτική στην Αργεντινή. Ποια είναι η δική σου άποψη;

«Έχουν αρκετή κακή τύχη. Ειδικά ο Ιγουαΐν έχει χάσει σημαντικές ευκαιρίες σε τρεις τελικούς. Λέω ότι είναι κακή τύχη γιατί εκείνος δημιούργησε τις ευκαιρίες. Δεν είναι ότι ένας συμπαίκτης του έκανε τα πάντα και εκείνος τίποτα. Ήταν στη σωστή θέση τη σωστή στιγμή, αλλά ήταν άτυχος στα τελειώματα του. Κόντρα στη Γερμανία για παράδειγμα έκανε εννιά από τα δέκα πράγματα σωστά. Το μόνο που δεν έκανε ήταν να σκοράρει. Αυτά συμβαίνουν. Αν αυτό είχε συμβεί σε ένα άλλο παιχνίδι δεν θα είχε τόσο μεγάλη σημασία».

Τι θα του έλεγες εάν ήταν τώρα μπροστά σου;

«Το ίδιο που λέω και σε σας. Έκανε τα εννιά στα δέκα σωστά. Οι φίλαθλοι δεν το βλέπουν έτσι γιατί δεν γνωρίζουν τι περνά από το μυαλό σου εκείνη τη στιγμή. Ειδικά στον αγώνα με τη Χιλή όπου έτρεξε αρκετά μέτρα με την μπάλα. Σκεφτείτε πως είναι, από τη στιγμή που πήρε την μπάλα στα πόδια του μέχρι που σούταρε. Σκεφτείτε τι περνά από το μυαλό του. Μπορεί να περνά η χαμένη ευκαιρία με την Γερμανία ή εκείνη στον προηγούμενο τελικό με τη Χιλή. Όλες αυτές οι σκέψεις παίζουν σημαντικό ρόλο. Ίσως να ήταν πιο εύκολο εάν έπαιρνε ένα ριμπάουντ και δεν είχε χρόνο να σκεφτεί, αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο».

Ξαφνιάστηκες που σε προσπέρασε ο Μέσι στην πρώτη θέση των σκόρερ και που πιστεύεις ότι θα φτάσει;

«Όχι δεν με εξέπληξε καθόλου. Το έβλεπα να έρχεται για πέντε – έξι χρόνια. Πίστευα ότι θα το είχε καταφέρει νωρίτερα. Αυτό το ρεκόρ σήμαινε κάτι για εμένα αλλά το ξεπέρασε. Κάποτε και εγώ έσπασα το ρεκόρ κάποιου άλλου. Αυτά συμβαίνουν. Πιστεύω ότι μπορεί να σκοράρει άλλα 50 τέρματα. Είναι νέος και θα παίξει ακόμα πολλά παιχνίδια».

Είχε γραφτεί ότι είπες πως δεν σου άρεσε ποτέ το ποδόσφαιρο. Είναι αλήθεια αυτό ή μύθος;

«Το είπα, αλλά ήμουν σε αυτοάμυνα απέναντι στον Τύπο και τον κόσμο. Έβρισκα την προπόνηση υπερβολική για εμένα. Μην ξεχνάς ότι αγωνίστηκα στην Ιταλία στα καλά χρόνια. Υπήρχε μεγάλη πίεση και όλοι μιλούσαν συνέχεια για το ποδόσφαιρο. Κάτι που εγώ το έβρισκα βαρετό. Φυσικά και μου αρέσει το ποδόσφαιρο, η τακτική, η προπόνηση και όλα όσα συμβαίνουν στον αγωνιστικό χώρο.

Το ποδόσφαιρο έγινε το πάθος μου παρά το γεγονός ότι δεν ήταν όταν ήμουν νέος. Εννοώ ότι ζούσα ανέπνεα για το ποδόσφαιρο. Τώρα έχω προβλήματα στο να περπατήσω εξαιτίας αυτού. Έδωσα περισσότερα από όσα μπορούσα να δώσω. Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Αγάπησα το ποδόσφαιρο και όλα όσα το συμπεριλαμβάνουν κατά τη διάρκεια των χρόνων που αγωνίστηκα. Αυτό που δεν μου αρέσει τόσο είναι οι συνεντεύξεις και οι άνθρωποι οι οποίοι μέχρι πρόσφατα είχαν τον έλεγχο του ποδοσφαίρου. Δεν μου άρεσε καθόλου. Μου αρέσει το ποδόσφαιρο αλλά όχι όλα τα πράγματα σχετικά με αυτό».

Ανέφερες ότι έπαιξες στην Ιταλία τα “καλά χρόνια”. Δεν σου αρέσει τώρα το ιταλικό ποδόσφαιρο;

«Όχι, το ποδόσφαιρο δεν έχει καμία σχέση με όταν έπαιζα εγώ. Ελπίζω να περνά μία περίοδο ανανέωσης και δεν πρόκειται για μία… πανωλεθρία. Το ποδόσφαιρο της δεκαετίας του 80 και του 90 ήταν διαφορετικό. Όλοι οι καλοί παίκτες ήθελαν να έρθουν στην Ιταλία. Εξακολουθούν να παίζουν τακτικά, πειθαρχημένα και όλα αυτά, αλλά δεν έχουν πρωταθλητές όπως παραδέχονται και οι ίδιοι.

Δες για παράδειγμα την Αγγλία και την Ισπανία. Εκεί έχουν πιο ενδιαφέρον ποδόσφαιρο, έχουν τους παίκτες και τους πρωταθλητές που θέλουν να βλέπουν. Θεωρώ όμως ότι με το πάθος που έχουν οι Ιταλοί για το ποδόσφαιρο και την υπερηφάνεια που έχουν η κατάσταση θα αλλάξει άμεσα. Πιστεύω ότι θα ξαναγίνουν αυτό που ήταν».