Ο κορονοϊός εισέβαλε βίαια στη ζωή μας και την άλλαξε σαρωτικά. Έσπειρε τον πανικό και τον θάνατο. Μαζί φύτρωσε και ο φόβος για το άγνωστο. Φούντωσε η αβεβαιότητα για το κάθε λεπτό που ζούμε αλλά κυρίως εκτινάχθηκε η ανησυχία και η αγωνία για την επόμενη ημέρα, όταν πρώτα ο θεός, θα έχει τεθεί υπό έλεγχο η πανδημία. Η ζωή φυσικά και θα συνεχίσει. Ο άνθρωπος πάντα κερδίζει την μάχη με τον ιό, ωστόσο όλα θα έχουν αλλάξει. Η ανθρωπότητα βαδίζει σε αχαρτογράφητα νερά, το ίδιο συμβαίνει φυσικά και για το ποδόσφαιρο.Όταν κοτζάμ Μπαρτσελόνα μειώνει κατά 70% τις απολαβές στους παίκτες της κάπου την … ακούς. Λες ”ώπα, τι έγινε τώρα” ! Γερό το… ταρακούνημα και έπεται συνέχεια. Η Γιουβέντους έκανε μεγάλο ”ψαλίδι” σε μισθούς και συμβόλαια, στην Premier League κυκλοφορεί ευρέως σενάριο για οριζόντια μείωση 50% στις αποδοχές παικτών και ποδοσφαιριστών. Κούρεμα όχι με την… ψιλή ευτυχώς πέφτει προσεχώς και σε Γερμανία και Γαλλία. Ολική μείωσης της τάξης του 25% επεξεργάζεται και το χρυσοφόρο ΝΒΑ, σημαντικές αποκοπές θα γίνουν και στην πανάκριβη Formula 1. Την ίδια ώρα η FIFA βάζει 2,5 δις για να μην καταρρεύσει το σύστημα ,ετοιμάζει δηλαδή ένα σχέδιο Μάρσαλ, όπως έγινε μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Πόλεμος… Χωρίς όπλα και ορατό εχθρό. Ο άγνωστος πόλεμος…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ντόναλντ Τραμπ: Ανακοίνωσε μέλη της Κυβέρνησης του
Γάζα: Δεκαεννέα νεκροί, μεταξύ των οποίων παιδιά
Η κρίση μαστιγώνει αλύπητα και με πρωτοφανή τρόπο ακόμα και τέτοια δυσθεώρητα μεγέθη. Η κρίση δεν έχει χτυπήσει απλά την πόρτα μας , είναι ήδη μέσα στο σπίτι και στρογυλλοκάθεται στον καναπέ μας, σπάζοντας την καραντίνα. Όταν λίγκες αυτού του επιπέδου, έχουν τέτοια ζημιά να διαχειριστούν και να υποστούν, σκεφτείτε τι συμβαίνει εδώ στα δικά μας τα … μικρά χωράφια. Τα μπάτζετ είναι δεδομένο πως θα αναθεωρηθούν προς τα κάτω, γιατί τίθεται σοβαρό θέμα επιβίωσης των κυπριακών συλλόγων και ειδικά των ομάδων χαμηλής δυναμικότητας.Ακόμα κι αν αλλάζουν τα πάντα, δεν πρέπει να χάσουμε εντελώς τη λογική και κυρίως τη συναίσθηση της πραγματικότητας. Όλοι θα πρέπει να βάλουν νερό στο κρασί τους. Ομοσπονδία, σύλλογοι, παίκτες, προπονητές. Συμφωνώ απόλυτα με τον Σταύρο Παπασταύρου. Μόνο αν όλοι χάσουν από κάτι, θα κερδίσει το κυπριακό ποδόσφαιρο. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος, παρά εκείνος του ρεαλισμού και του συμβιβασμού. Να βραχούμε όσο το δυνατόν λιγότερο από την καταιγίδα, προς θεού να μην πνιγούμε μέσα στην πλημμύρα. Μετά όταν θα κοπάσει η θεομηνία, βλέποντας και κάνοντας. Δεν υπάρχει χώρος για πείσματα, για γινάτια, για παιχνίδια εξουσίας και για ουτοπικές προσεγγίσεις. Ο πανικός και η χρονική πίεση δεν είναι καλοί σύμβουλοι, ωστόσο εδώ θα φανεί η μαγκιά να παρθούν σωστές αποφάσεις.Μάγκες θα είναι όλοι γιατί ότι δώσουν τώρα, θα το πάρουν στο μέλλον.Πρέπει να σταθούν όλοι στο ύψος των περιστάσεων και να φανούν αντάξιοι της ιστορικής ευθύνης που έχουν. Το σωστό και το λάθος θα το γράψει η ιστορία. Γιατί μπορεί να πάρει καιρό αλλά θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα, ελπίζω πιο σοφοί και πιο προετοιμασμένοι για την επόμενη κρίση. Ως κοινωνία και ως ποδόσφαιρο.
