Χριστούγεννα, μέρες χαράς..

Όχι όμως για τις γιορτινές μέρες του 1974, που βρήκε εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνοκύπριους μακριά από τα σπίτια τους, σε αντίσκηνα και καταυλισμούς και με μόνη αποσκευή την ελπίδα. Η τουρκική εισβολή έφερε την προσφυγιά, η οποία ανάγκασε τους περισσότερους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους ψάχνοντας για καταφύγιο.

Όπως και τους εκατοντάδες Κερυνειώτες που έτρεξαν να σώσουν τα παιδιά τους βρίσκοντας το δικό τους καταφύγιο στο “Catsellis Dome Hotel” στην Κερύνεια. Εξακόσιοι περίπου Ελληνοκύπριοι τότε, έδωσαν για μήνες την δική τους μάχη για επιβίωση. 

Τα τρόφιμα ήταν αρκετά, καθώς το ξενοδοχείο ήταν από τα μεγαλύτερα της τότε εποχής και διέθετε αρκετά ψυγεία. Οι ημέρες κυλούσαν και οι εγκλωβισμένοι ήλπιζαν ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες.

Παρά τις αντίξοες συνθήκες, αφού μέχρι τα Χριστούγεννα του ίδιου έτους τα τρόφιμα ολοένα και λιγόστευαν, οι “ένοικοι” του ξενοδοχείου αποφάσισαν να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα. 

Οι γενναίοι Κερυνειώτες άφησαν στην άκρη τον πόνο, την δυστυχία και την αβεβαιότητα και ένιωσαν για λίγο την χαρά των ημερών. Ίσως βαθιά μέσα τους αυτή η γλυκόπικρη χαρά να τους έδινε και τη δύναμη πως θα ξημέρωνε μια διαφορετική μέρα.. αυτή της επιστροφής. 

To AlphaNewsLive εξασφάλισε φωτογραφίες ντοκουμέντο με τα τελευταία μελαγχολικά Χριστούγεννα στην Κερύνεια λίγους μήνες μετά την τουρκική εισβολή. 

Τελευταία βδομάδα του έτους 1974. Το ηθικό των εγκλωβισμένων του Dome, βρισκόνταν στο ναδίρ. Τίποτα όμως δεν τους σταμάτησε να ελπίζουν. Ο Ανδρέας Καριόλου, Δημοτικός Σύμβουλος τότε, πήρε ένα βαμβάκι για να φτιάξει μια γενειάδα και ντύθηκε Άγιος Βασίλης. Πίσω από τις κλειστές πόρτες του ξενοδοχείου, ο κ. Καριόλου και με την πρόχειρη κατακόκκινη στολή, κατάφερε να σκορπίσει έστω για λίγο, χαμόγελα και ελπίδα στους έγκλειστους του Dome. 

Παρά τον πόνο και την αβεβαιότητα των “ενοίκων” για το αύριο, το ξενοδοχείο “πλημμύρισε” ξαφνικά χριστουγεννιάτικες μελωδίες.  Αυτά ήταν και τα τελευταία Χριστούγεννα στην Κερύνεια με τις τελευταίες μελαγχολικές δοξαριές του “Κερυνειώτικου Ντούο”, τις πολυαγαπημένες γραφικές μορφές της τότε Βασίλισσας του Βορρά (στα αριστερά ο κ.Μιχαηλίδης (Χαβάτζιας) στην ταμπουτσιά  και στα δεξιά ο κ. Γεωργίου (Κιάμηλος) στο βιολί).

Στις φωτογραφίες ντοκουμέντο, διακρίνεται στα δεξιά ο διάσημος φωτογράφος του National Geographic Magazine, Jonathan Blair. Τότε βρισκόταν στο νησί μας και παρέμεινε για λίγο στο ξενοδοχείο Dome μαζί με τους εκατοντάδες έγκλειστους. Ο Ανδρέας Καριόλου ντυμένος Αης Βασίλης προσπαθεί με το ντούο της Κερυνειώτικης Παρέας να διασκεδάσουν τους εγκλωβισμένους του θρυλικού “DOME” λίγο πριν την έλευση του 1975.

Οι γενναίοι του “Dome”

Ένα μήνα πριν τα Χριστούγεννα του 1974,  έφθασε στο ξενοδοχείο ο Προεδρεύων της Κυπριακής Δημοκρατίας μαζί με τον τότε ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας, Ραούφ Ντεκτάς. Ο τελευταίος έδωσε την υπόσχεση ότι σε μια εβδομάδα θα επιτραπεί να επιστρέψουν όλοι στα σπίτια τους και ο πρώτος συμβουλευόταν την μετακίνηση των εγκλωβισμένων στις ελεύθερες περιοχές. Μερικοί Κερυνειώτες που είχαν παιδιά τα οποία έπρεπε να φοιτήσουν σε σχολείο, αποφάσισαν να φύγουν και να μεταβούν στις ελεύθερες περιοχές.  Αυτοί που έμειναν πίσω αποχαιρετούσαν με κλάματα και με την ελπίδα ότι σύντομα θα τους δουν να γυρίζουν πίσω στην αγαπημένη τους Κερύνεια. Ο αποχαιρετισμός της Βασίλισσας του Βορρά ήταν για όλους δυσβάστακτος. 

Η μεγάλη ροή αναχώρησης των εγκλωβισμένων από το Dome άρχισε τις πρώτες μέρες του Δεκέμβρη του 1974.  Οι τελευταίοι που έμειναν πίσω, προσπάθησαν να κρατήσουν αναμμένη την φλόγα της επιστροφής.

Το ξενοδοχείο Dome, έγραψε τη δική του ιστορία. Τίποτα και κανένας δεν σταμάτησε τους εγκλωβισμένους,  έστω και υπό κατοχή, να γιορτάσουν την γέννηση του Θεανθρώπου, στα τελευταία μελαγχολικά Χριστούγεννα στην Κερύνεια.

*Ιδιαίτερες ευχαριστίες στον τέως Δήμαρχο Κερύνειας κ. Γλαύκο Καριόλου για το σπάνιο φωτογραφικό υλικό.