PwC: Οι οργανισμοί θα πρέπει να δώσουν προτεραιότητα στην ψηφιακή ετοιμότητα των υπηρεσιών για την διαχείριση κινδύνου

Η υιοθέτηση αυτής της πρακτικής μπορεί να οδηγήσει στη λήψη καλύτερων αποφάσεων

Η 8η έκδοση της έρευνας «Risk in Review» της PwC καταγράφει τις απόψεις πέραν των 2,000 CEO, ανώτερων εκτελεστικών στελεχών, μελών διοικητικών συμβουλίων και επαγγελματιών στους τομείς της διαχείρισης κινδύνου, της συμμόρφωσης και του εσωτερικού ελέγχου. Στο πλαίσιο της έρευνας, η PwC  έλαβε επιπρόσθετα συνεντεύξεις από δεκάδες εκτελεστικά στελέχη και μέλη των διοικητικών συμβουλίων, με στόχο να εντοπίσει τι είναι αυτό που διαφοροποιεί τις υπηρεσίες διαχείρισης κινδύνου σε ό,τι αφορά τον ψηφιακό μετασχηματισμό.

 

Η έρευνα της PwC εστιάζει στον προσδιορισμό των στοιχείων που βοηθούν τις υπηρεσίες διαχείρισης κινδύνου με τις καλύτερες ψηφιακές επιδόσεις να ξεχωρίσουν, όσον αφορά την ικανότητά τους να προσφέρουν στρατηγικές συμβουλές σε εμπλεκόμενους φορείς για θέματα κινδύνου και διασφάλισης, αλλά και την ικανότητα των ίδιων των υπηρεσιών να προσαρμοστούν και να υιοθετήσουν τις νέες διαδικασίες που απαιτεί ο ψηφιακός μετασχηματισμός.

 

Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, οι έξι συνήθειες των υπηρεσιών διαχείρισης κινδύνου που οδηγούν σε πιο έξυπνη ανάληψη κινδύνου είναι οι εξής:

 

1.             Επικέντρωση στον ψηφιακό σχεδιασμό του οργανισμού

2.            Αναβάθμιση των δεξιοτήτων και πρόσληψη νέων ταλέντων που συντάσσονται με την ταχύτητα ανάπτυξης του οργανισμού

3.            Επιτυχής ενσωμάτωση των αναδυόμενων τεχνολογιών

4.            Δυνατότητα του οργανισμού να αντιδρά άμεσα σε πραγματικό χρόνο, σε σχέση με τον κίνδυνο

5.            Ενεργός εμπλοκή των υπεύθυνων λήψης αποφάσεων σε βασικές ψηφιακές πρωτοβουλίες

6.            Συνεργασία και ευθυγράμμιση με στόχο την ενιαία θεώρηση των κινδύνων.

 

Η έρευνα του 2019 καταδεικνύει ότι πολλοί οργανισμοί έχουν ενσωματώσει πλήρως τις νέες τεχνολογίες στις υπηρεσίες εσωτερικού ελέγχου, κινδύνου και συμμόρφωσης, εντούτοις δεν αξιοποιούν ακόμη στον μέγιστο δυνατό βαθμό τα ενδεχόμενα οφέλη της χρήσης των σχετικών πληροφοριών στη λήψη αποφάσεων που αφορούν επενδύσεις σε ψηφιακό μετασχηματισμό. Επιπρόσθετα, προσδιορίζει τα βασικά στοιχεία της «ψηφιακής καταλληλότητας» ενός οργανισμού ως εξής:

 

1.             Διαθεσιμότητα των απαιτούμενων δεξιοτήτων και ικανοτήτων ώστε να προσφέρει στρατηγικές συμβουλές στους εμπλεκόμενους φορείς αναφορικά με τον κίνδυνο και να παρέχει διασφάλιση σε σχέση με τις ψηφιακές πρωτοβουλίες του οργανισμού.

2.            Αλλαγή στις διεργασίες, στα εργαλεία και στις υπηρεσίες σε ό,τι αφορά τη διαχείριση κινδύνου, ώστε να βασίζονται περισσότερο στα δεδομένα και να έχουν την ψηφιακή ικανότητα να προβλέπουν και να ανταποκρίνονται σε καταστάσεις κινδύνου στον βαθμό και στην κλίμακα που απαιτεί ο ψηφιακός μετασχηματισμός του οργανισμού.

 

Όπως προκύπτει από τα ευρήματα της έρευνας, οι οργανισμοί θα πρέπει να εστιάσουν στην ενίσχυση των ψηφιακών δεξιοτήτων και ικανοτήτων των υπηρεσιών διαχείρισης κινδύνου, ώστε να μπορούν να λαμβάνουν πιο τεκμηριωμένες αποφάσεις αναφορικά με τον κίνδυνο, σ ’ένα κόσμο που καθορίζεται πλέον από την τεχνολογία.