Ρομποτική οριστική χειρουργική αντιμετώπιση
Από την Δρ. Ελένη Καραφώκα – Μαύρου – Γενικός Χειρουργός
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Συχνό Σενάριο: Ασθενής με εικόνα «βαρέως πάσχοντος» επισκέπτεται το τμήμα επειγόντων, στο εφημερεύων νοσοκομείο. Παραπονείται για έντονο πόνο στο αριστερό κάτω μέρος της κοιλιάς και στην ψηλάφηση που κάνει ο γιατρός αντιδρά πολύ έντονα. Από τις περιγραφές του, ο πόνος ξεκίνησε αρκετές ώρες πριν, ήταν ήπιος σε ένταση και ανεκτός, αλλά όσο περνούσε η ώρα ο πόνος δυνάμωσε και προστέθηκαν πυρετός και ναυτία, ενώ σταμάτησε η αποβολή αερίων και κοπράνων. Στις εξετάσεις αίματος παρουσιάζει αύξηση στα λευκά αιμοσφαίρια και στους δείκτες φλεγμονής. Με λίγα λόγια, αν αφαιρέσουμε το γεγονός ότι τα συμπτώματα εντοπίζονται αριστερά κατά τα άλλα, η εικόνα μοιάζει πάρα πολύ με αυτήν της Οξείας Σκωληκοειδίτιδας, ωστόσο αυτή η εικόνα χαρακτηρίζει την Οξεία Εκκολπωματίτιδα.
-Τι είναι τα εκκολπώματα;Είναι σχηματισμοί σαν «σακουλάκια» που κρέμονται στο εξωτερικό του εντέρου αλλά επικοινωνούν με τον αυλό του γι΄αυτό και στην κολονοσκόπηση αναγνωρίζονται από τις τρύπες που δημιουργούν στο εσωτερικό του εντέρου.
– Πώς δημιουργούνται;Δημιουργούνται από καταστάσεις που προκαλούν αύξηση της πίεσης μέσα στο έντερο π.χ. χρόνια δυσκοιλιότητα, σπασμός από ευερέθιστο έντερο κ.λ.π. Είναι συνηθισμένη στον δυτικό κόσμο λόγω της χαμηλής κατανάλωσης σε φυτικές ίνες.
– Που εντοπίζονται συνήθως και πως γίνεται η διάγνωση;Η συχνότερη εντόπιση (95%) είναι στο Σιγμοειδές, το τελικό κομμάτι του παχέως εντέρου που βρίσκεται στην αριστερή κάτω κοιλιά. Η διάγνωση γίνεται εύκολα με την κολονοσκόπηση.
– Τι είναι η «Εκκολπωματίτιδα» και ποια είναι τα συμπτώματα της;Εκκολπωματίτιδα είναι το αποτέλεσμα της φλεγμονής ενός εκκολπώματος. Στις τυπικές περιπτώσεις ξεκινάει με ήπιο πόνο ο οποίος με την εξέλιξη της φλεγμονής δυναμώνει και σε αυτό προστίθεται και πυρετός. Εάν η κατάσταση δεν αντιμετωπισθεί με επιτυχία σε αυτή την φάση καταλήγει σε βαριά περιτονίτιδα, με την πιθανότητα να προστεθούν στην όλη εικόνα ακόμα πιο βαριές επιπλοκές όπως διάτρηση, απόστημα ή «πλαστρόν». Ακόμα και αν αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά η οξεία φάση υπάρχει η πιθανότητα αργότερα να εμφανιστεί στένωση στο σιγμοειδές που οδηγεί σε έντονη δυσκοιλιότητα, ή ακόμα χειρότερα να δημιουργηθεί συρίγγιο (επικοινωνία) με κοντινό όργανο, συχνότερα με την ουροδόχο κύστη. Σε αυτή την περίπτωση ο ασθενής έχει μπουρμπουλήθρες με αέρα όταν ουρεί (πνευματουρία) και υποτροπιάζουσα ουρολοίμωξη από κολοβακτηρίδιο.
– Πώς γίνεται η διάγνωση;Εύκολα και χωρίς κίνδυνο για τον ασθενή με μία αξονική τομογραφία μετά χορήγησης σκιαγραφικής ουσίας από το στόμα.
– Πώς αντιμετωπίζεται η Οξεία Εκκολπωματίτιδα;Στα πρώτα στάδια ο ασθενής εισάγεται στο νοσοκομείο και ξεκινάει ενδοφλέβια θεραπεία με δύο ή τρία αντιβιοτικά φάρμακα. Συνήθως τα συμπτώματα ηρεμούν και η φλεγμονή αναχαιτίζεται μετά 4-5 δόσεις φαρμάκου. Σε περίπτωση που η φλεγμονή εξελίσσεται και καταλήγει σε διάτρηση η περιτονίτιδα, ο ασθενής οδηγείται επειγόντως στο χειρουργείο . Η επέμβαση που γίνεται σε όλες τις περιπτώσεις ονομάζεται Σιγμοειδεκτομή, δηλαδή αφαίρεση του Σιγμοειδούς.
– Ποια η συνήθης πορεία;Το 25% όσων νοσηλεύονται χρειάζονται χειρουργείο στην πρώτη τους νοσηλεία.Το 1/3 των ασθενών που αντιμετωπίζονται με φάρμακα υποτροπιάζουν στα επόμενα πέντε χρόνια.Μετά από μία σοβαρής μορφής εκκολπωματίτιδα το έντερο συνήθως παρουσιάζει προβλήματα λόγω στένωσης. Οι ασθενείς παραπονούνται για πόνο σε μορφή κωλικού κατά την κένωση ή όταν λαμβάνουν ερεθιστικές τροφές. Η καθημερινότητα τους δυσκολεύει και αρκετές φορές καταλήγουν στο νοσοκομείο με οξύ άλγος. Η λύση σε αυτές τις περιπτώσεις είναι μόνο χειρουργική.
– Ρομποτική Χειρουργική Αντιμετώπιση της ΕκκολπωματίτιδαςΣήμερα πλέον οι επεμβάσεις αυτές γίνονται Ρομποτικά ή Λαπαροσκοπικά (εκτός ειδικών εξαιρέσεων). Η επέμβαση γίνεται με πέντε μικρές τομές μήκους 8mm από στις οποίες τοποθετούνται τα trocars και μέσα από αυτά περνούν τα ρομποτικά εργαλεία. Η χειρουργική επέμβαση είναι η ίδια με το αντίστοιχο ανοικτό χειρουργείο αλλά με ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο, ταχύτερη μετεγχειρητική ανάρρωση, λιγότερες λοιμώξεις, λιγότερες μέρες νοσηλείας και ταχύτερη επάνοδο του ασθενούς στην εργασία και στις δραστηριότητες του.
