Υπάρχουν φορές που όλοι μας “πέφτουμε” και ζητάμε μια βοήθεια. Που η αισιοδοξία που είχαμε, έχει χαθεί; Πολλές φορές ο μοναδικός άνθρωπος που μπορεί να σε βοηθήσει είναι ο ίδιος σου ο εαυτός και μόνο. Ο ψυχίατρος και ψυχοθεραπευτής, Δημήτρης Παπαδημητριάδης μας δίνει τις δέκα εντολές τις αισιοδοξίας.

 1.Να μη βυθιζόμαστε στα κύματα πολλών σκέψεων που αδυνατούμε να βάζουμε σε προτεραιότητα. Αυτό προϋποθέτει ότι προσπαθούμε να μην αφήνουμε πολλές εκκρεμότητες – που λιμνάζουν στο πίσω μέρος του μυαλού μας – και ότι επιχειρούμε να τακτοποιούμε τους προβληματισμούς μας βήμα προς βήμα. Ότι απευθυνόμαστε σε ένα πρόβλημα κάθε φορά.

2. Να συμβιβαζόμαστε γρήγορα με τις μικρές αποτυχίες και τις ματαιώσεις της καθημερινότητας. Η ίδια η φύση είναι γεμάτη ατέλειες. Η ζωή έχει τα αγκάθια της εδώ κι εκεί για τον κάθε άνθρωπο και ιδιαίτερα σε αυτή την περίοδο της οικονομικής ύφεσης που είναι γεμάτη σκαμπανεβάσματα για όλους μας. Δεν πορευόμαστε σε ευθεία γραμμή, αλλά πάνω σε μια τεθλασμένη με ανηφοριές και κατηφοριές και αυτό είναι αναμενόμενο και εντελώς φυσιολογικό. Για αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία η διάκριση μεταξύ της ρεαλιστικής και της μη ρεαλιστικής αισιοδοξίας. Αισιοδοξώντας, αποζητάμε να δημιουργούμε το προσωπικό, θετικό, όραμά μας για τη ζωή με πραγματικά εφικτούς στόχους.

3. Να θυμόμαστε τους Στωικούς φιλοσόφους. Είναι σπατάλη η υπερενασχόλησή μας με εκείνες τις περιστάσεις και τα γεγονότα στα οποία δεν έχουμε τον έλεγχο. Ειδικά για τα περασμένα, έχουμε ελάχιστα να κερδίσουμε αναμασώντας, πενθώντας ή μετανιώνοντας.

4. Να απολαμβάνουμε με ευγνωμοσύνη τις μικρές χαρές της ζωής, γιατί αυτές έχουν την πραγματική αξία. Συνήθως υποτιμούμε εκείνα που τείνουμε να θεωρούμε δεδομένα. Κι όμως, έχουμε καταβάλει αρκετή προσπάθεια για να βρισκόμαστε ακριβώς στη θέση να διαθέτουμε σταθερές.

5. Να χαμογελάμε με κάθε ευκαιρία. Ο εγκέφαλος ελέγχει διαρκώς τι συμβαίνει στο σώμα μας. Αναλύει τη μυϊκή τάση, τη στάση μας στο χώρο, το ρυθμό της καρδιάς κ.α. Σήμερα γνωρίζουμε κάτι σχεδόν μαγικό: Ότι οι εκφράσεις στο πρόσωπό μας, όπως στο γέλιο, ενώ παράγονται αυτόματα όταν νιώθουμε ευφορία, διεγείρουν με τη σειρά τους τη θετική σκέψη μας, ακόμη κι όταν γίνονται εκούσια – “με το ζόρι”. Το ίδιο ισχύει για την ανατροφοδότηση του εγκεφάλου μας από τη θέση του σώματος που επιλέγουμε συνειδητά κατά περίσταση. Όταν κάποιος θυμάται να στέκεται ευθυτενής, ο εγκέφαλός μας πυροδοτείται με μηνύματα αυτοπεποίθησης.

6. Να επιδιώκουμε την αλλαγή παραστάσεων έξω από τη συνήθη ρουτίνα μας, κι ας είναι σύντομη. Δεν είναι τυχαίο ότι οι αναμνήσεις που καταγράφουμε με τη μεγαλύτερη λεπτομέρεια αφορούν, για παράδειγμα, σε ταξιδιωτικές εμπειρίες μας.

7. Να επισκεπτόμαστε τις θετικές αναμνήσεις μας κάθε φορά που νιώθουμε μελαγχολία. Δεν είναι η υπενθύμιση μιας καλύτερης εκδοχής της ζωής μας που δε θα έρθει ξανά, αλλά η πιο αντικειμενική εγγύηση που διαθέτουμε ότι τα πράγματα μπορούν να είναι και καλύτερα. Διόλου τυχαία, όταν ακούμε μουσική που ανακινεί το συναίσθημα και τη νοσταλγία για τις όμορφες στιγμές μας, κινητοποιείται όχι μόνο η αισιοδοξία μας αλλά και η αυτοπεποίθησή μας.

8. Να προσφέρουμε θετικές διαβεβαιώσεις στον εαυτό μας, οραματιζόμενοι τις θετικές εκβάσεις στα θέματα που μας απασχολούν. Είναι πραγματικά επιζήμιο να ζούμε και να προβάρουμε ξανά και ξανά μέσα στο μυαλό μας αρνητικά σενάρια για το αύριο. Το μέλλον δεν προβλέπεται. Τουναντίον, διακινδυνεύουμε να κατασκευάζουμε αυτοεκπληρούμενες προφητείες για αυτό, με το να αγκαλιάζουμε αρνητικές προβλέψεις και να αντιδρούμε σύμφωνα με αυτές.

9. Να αντιμετωπίζουμε με θετικό τρόπο τους άλλους. Συχνά οι άνθρωποι ξεχνιόμαστε στις κρίσεις και στις επικρίσεις μας για τους υπόλοιπους. Παρ’ όλ’ αυτά, όσο πιο εκδηλωτικοί γινόμαστε στην εξωστρέφειά μας, τόσο αυτή η θετικότητα μας επιστρέφεται σε γενναίες ποσότητες.

10. Να φροντίζουμε τον εαυτό μας. Να γυμναζόμαστε για να αρμέγουμε τις ενδορφίνες που παράγει φυσικά ο οργανισμός κατά την άσκηση. Ακόμη και το περπάτημα, ειδικά στο φυσικό περιβάλλον, είναι εξαιρετικά ωφέλιμο. Οι ενδορφίνες καταπραΰνουν τον πόνο, την ανησυχία και βέβαια τη μελαγχολία. Να εξασφαλίζουμε ύπνο καλής ποιότητας και διάρκειας, γιατί ο εγκέφαλός μας τον έχει τόση ανάγκη όσο χρειάζεται και το οξυγόνο για να επεξεργάζεται σωστά τις σκέψεις μας και τα συναισθήματα που επάγονται από αυτές. Για την τελευταία πινελιά στην ευεξία μας, να τρεφόμαστε με δίαιτα πλούσια σε φρούτα και λαχανικά, με κάποιες ημέρες νηστείας κάθε μήνα, χωρίς συχνή κατανάλωση κόκκινου κρέατος, επεξεργασμένων τροφίμων, αλκοόλ και νικοτίνης.