Υπάρχουν στιγμές που η όρεξη μας δείχνει να είναι ιδιαίτερα αυξημένη καταναλώνοντας ανεξέλεγκτα μεγάλες ποσότητες τροφής. Σε τέτοιες περιπτώσεις, για να δικαιολογήσουμε την απίστευτη υπερκατανάλωση φαγητού, αναφερόμαστε στον «κατίντα».

Τι είναι όμως όμως ο «κατίντας»; Ο Μάριος Χριστοδούλου, Κλινικός Διαιτολόγος- Διατροφολόγος μας εξηγεί και μας συμβουλεύει…

Είναι ένας φυσιολογικός μύκητας (Candida albicans), ο οποίος βρίσκεται στην ανθρώπινη εντερική χλωρίδα. Σε φυσιολογικές συνθήκες η παρουσία του είναι αβλαβής. Σε περίπτωση όμως που υπεραναπτυχθεί,  μπορεί να προκαλέσει τοξικότητα, μια κατάσταση η οποία μπορεί να γίνει αιτία πολλών προβλημάτων υγείας. Ο Candida albicans, τα τελευταία χρόνια έχει απασχολήσει σε μεγάλο βαθμό τους επιστήμονες υγείας, αφού φαίνεται να ευθύνεται για πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινότητα μας όπως η κόπωση, η κεφαλαλγία, η  ευερεθιστότητα, η αδυναμία συγκέντρωσης και η κατάθλιψη.

Άτομα πού έχουν υποβληθεί σε θεραπεία φαρμάκων, κυρίως αντιβιοτικών, άτομα με αρρύθμιστο σάκχαρο και Σακχαρώδη Διαβήτη ή άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα (π.χ καρκίνο, AIDS) είναι πιο επιρρεπής. Ταυτόχρονα ,το άγχος, η έλλειψη μικροθρεπτικών συστατικών αλλά και η ανεξέλεγκτη κατανάλωση απλών σακχάρων αυξάνουν σε μεγάλο βαθμό τις πιθανότητες.

Όταν ο μύκητας Candida αναπτυχθεί αρκετά, διαταράσσεται η λειτουργία του πεπτικού συστήματος προκαλώντας συνήθως φουσκώματα, αέρια και διάρροια ή δυσκοιλιότητα. Πολύ συχνά εμφανίζονται συμπτώματα όπως, δερματικά εξανθήματα, λοιμώξεις του δέρματος και των νυχιών,  μειωμένη λίμπιντο, λοιμώξεις του προστάτη και του κόλπου στις γυναίκες, της ουροδόχου κύστης και πολλά άλλα. Αν δεν διαγνωστεί και θεραπευτεί έγκαιρα, τότε η κατάσταση γίνεται πολύ σοβαρή επιφέροντας μη αναστρέψιμα προβλήματα όπως ρευματοειδή αρθρίτιδα, κατά πλάκα σκλήρυνση ακόμη και θάνατο λόγω σηψαιμίας.

Όταν ο μύκητας Candida ξεκινήσει να αναπτύσσεται επικίνδυνα, οι ανάγκες του για επιβίωση αυξάνονται με αποτέλεσμα να μας δημιουργεί τεράστιο πόθο για  κατανάλωση συχνών και μεγάλων ποσοτήτων ζάχαρης. Αυτό το σύμπτωμα είναι πολύ κοινό και χαρακτηριστικό στην «καντιντίαση», γεγονός που δικαιολογεί  και την γνωστή σε όλους μας φράση «κρατάμε ο κατίντας» .Όπως ο οργανισμός μας, έτσι και ο  Candida χρησιμοποιεί τους υδατάνθρακες ως άριστη πηγή ενέργειας που  θα τον βοηθήσουν όχι μόνο να αναπτυχθεί αλλά και να μετατραπεί από ένα αβλαβή  μικροοργανισμό σε παθογόνο που γίνεται ισχυρός και ανθεκτικός.

Λαμβάνοντας υπόψη τα πιο πάνω είναι αυτονόητο το πόσο σημαντικό ρόλο διαδραματίζει  η διατροφική παρέμβαση.  Καταρχήν, όπως πάντοτε αναφέρω, η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία. Έτσι, μια ισορροπημένη διατροφή με περιορισμένη πρόσληψη ζάχαρης  και πλούσια σε φρούτα, λαχανικά και προϊόντα ολικής άλεσης περιορίζει τις πιθανότητες να νοσήσουμε. Ταυτόχρονα η προληπτική κατανάλωση προβιοτικών διατηρεί σε ισορροπία την χλωρίδα του εντέρου, δυσκολεύοντας την ανάπτυξη των παθογόνων οργανισμών. Τρόφιμα που θεωρούνται πηγή προβιοτικών είναι το πρόβειο γιαούρτι, το κεφίρ και οι πίκλες (σε αλάτι και νερό). Παρόλο που το κρασί, η μπύρα και τα μαλακά τυριά θεωρούνται πηγές προβιοτικών, εντούτοις θα πρέπει να περιορίζονται σε περίπτωση καντιντίασης, όπως επίσης τα μανιτάρια και το ξύδι

Βάλτε στην διατροφή σας τα απαραίτητα λιπαρά οξέα όπως ω3 και ω6  πηγές των οποίων θεωρούνται το λάδι καρύδας, ο λιναρόσπορος, το ιχθυέλαιο, το λάδι κάνναβης, το νυχτολούλουδο, οι ξηροί καρποί οι σπόροι, το αβοκάντο κ.α. Έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2015 από τον  Kearney T. W. κ.α κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα λιπαρά μέσης αλύσου όπως αυτά που περιέχει το λάδι καρύδας, μπορούν να σταματήσουν την ανάπτυξη αλλά και να σκοτώσουν τον μύκητα σε αντίθεση με τα λιπαρά μακράς αλύσου όπως αυτά του βοδινού κρέατος και του σογιέλαιου τα οποία συμβάλλουν στην ανάπτυξη του.

Αν θέλετε να δεχτείτε μια δική μου, φιλική συμβουλή, μην λαμβάνεται φάρμακα και αντιβιώσεις χωρίς σοβαρό λόγο και κρατάτε τον οργανισμό σας πάντοτε ενυδατωμένο.