Η Παγκύπρια Συντεχνία Νοσηλευτών (ΠΑΣΥΝΟ) κρούει των κώδωνα του κινδύνου για την απελπιστική, όπως λέει, κατάσταση της υποστελέχωσης, τονίζοντας πως τα δημόσια νοσηλευτήρια δεν είναι έτοιμα για το δεύτερο κύμα πανδημίας, ενώ καλεί τον ΟΚΥπΥ, το Υπουργείο Υγείας και τη Βουλή να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν και να δώσουν τάχιστα και άμεσα λύσεις, βοηθώντας και στηρίζοντας έμπρακτα τους λειτουργούς της υγείας σε αυτή τη νέα μάχη με τον αόρατο εχθρό.
Σε ανακοίνωσή της, η συντεχνία καταγγέλλει τον ΟΚΥπΥ για «αθέτηση συμφωνηθέντων» και επισημαίνει ότι στις 23 Ιουνίου 2020 αποφασίστηκε η άμεση πρόσληψη 160 νοσηλευτών, σε πρώτη φάση, και στη συνέχεια άλλων 100 νοσηλευτών μέχρι τον Φεβρουάριο 2021. Μάλιστα, αναφέρει, τέθηκε ως προϋπόθεση ότι θα εξοικονομούνταν άλλοι 48 νοσηλευτές από άλλες υπηρεσίες, ωστόσο, σημειώνει ότι μέχρι στιγμής δεν είδαν καμιά εξοικονόμηση.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Όπως αναφέρει «διανύουμε την τρίτη εβδομάδα Οκτωβρίου, το δεύτερο κύμα πανδημίας είναι προ των πυλών, και δεν έγινε καμιά νέα πρόσληψη», για να προσθέσει ότι «τα νοσοκομεία μας παραμένουν υποστελεχωμένα και ένας μεγάλος αριθμός νοσηλευτικού προσωπικού δεν έχει πάρει την καλοκαιρινή του άδεια για ξεκούραση».
«Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στο Νοσοκομείο Αναφοράς, το οποίο επωμίζεται το μεγαλύτερο βάρος της δεύτερης φάσης της πανδημίας. Ακόμη, μόλις σήμερα, πληροφορηθήκαμε ότι παρατηρείται υπερπληρότητα στο Νοσοκομείο Αθαλάσσας, μια κατάσταση που διαιωνίζεται εδώ και καιρό, χωρίς τον ασφαλή αριθμό στελέχωσης», αναφέρει.
Η ΠΑΣΥΝΟ εξηγεί στη συνέχεια πως «ένας από τους λόγους που δημιουργήθηκε ο ΟΚΥπΥ, και για τη δημιουργία του συγκατατεθήκαμε, ήταν οι προσδοκίες ότι θα λειτουργούσε ένας αυτόνομος οργανισμός που θα βοηθούσε να αποφευχθεί η γραφειοκρατία και οι χρονοβόρες διαδικασίες του δημοσίου, οι οποίες δυσχεραίνουν το σύστημα δημόσιας υγείας», σημειώνοντας ότι εκείνο που διαπιστώνει είναι ότι «δημιουργήθηκε άλλος ένας υδροκέφαλος οργανισμός με διαδικασίες που δυσχεραίνουν το όλο σύστημα».
Η Συντεχνία αναφέρει ακόμη πως τον τελευταίο καιρό διαπιστώνει ότι εντείνεται η διαμάχη μεταξύ της κεντρικής διοικητικής δομής του ΟΚΥπΥ και των εκτελεστικών διευθυντών του οργανισμού, με άμεσο αντίκτυπο στη λειτουργία, την επικοινωνία, τον συντονισμό και τη διαχείριση του οργανισμού, συμπληρώνοντας ότι προσπαθούν να επιρρίψουν ευθύνες ο ένας στον άλλο, βλέποντας το όλο εγχείρημα, που ήταν δική τους δημιουργία, να μην προχωρεί και να αποδίδει αποτελεσματικά».
