Η Κατερίνα Γκαγκάκη σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό People και τον Μαρίνο Βυθούλκα, μίλησε μεταξύ άλλων στον δημοσιογράφο σχετικά με τη τωρινή της επιθυμία να προχωρήσει στην υιοθεσία ενός παιδιού, ενώ εξηγεί για ποιο λάθος στην προσωπική της ζωή μετανιώνει.
Δείτε το απόσπασμα της συνέντευξης:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Όσα χρόνια σε βλέπω και σε ακούω, σε έχω πάντα στο μυαλό μου ως μια γυναίκα που καταπιάνεται με κάτι επαγγελματικά και δεν έχει ποτέ χρόνο. Το ενδεχόμενο να αποκτήσεις ένα παιδί πέρασε από το μυαλό σου;
“Στη δική μου περίπτωση δεν χτύπησε ποτέ αυτό που λέμε “καμπανάκι της μητρότητας”. Πάντα, όμως, φανταζόμουν πως θα έρθει μια στιγμή που στο πλαίσιο μιας φυσιολογικής και βατής σχέσης, θα συμβεί. Στην ουσία, δεν έγινε από αναβλητικότητα και από την αίσθηση πως όλα μπορεί να γίνουν αργότερα. Και κάπως έτσι βγήκα από πολύ σημαντικές σχέσεις. Αυτό ήταν ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που έχω κάνει στη ζωή μου και το μετανιώνω ακόμα και σήμερα. Δεν πρέπει ποτέ να θεωρούμε πως για τα πάντα υπάρχει χρόνος. Επίσης ο άνθρωπος με τον οποίο ήμουν μαζί τα τελευταία χρόνια δεν είχε διάθεση να κάνει οικογένεια. Ήταν κάτι άλλωστε που ήξερα από την αρχή και το είχα σεβαστεί. Δεν θα έμπαινα στη διαδικασία να κάνω εξωσωματική αυτόνομα για να κάνω ένα παιδί μόνη μου. Θεωρώ πως είναι μια διαδικασία που θα μπορούσε να είναι και εγωιστική, πως ένα παιδί, ιδανικά, θα ήθελα να έχει δύο γονείς και πως ακόμα κι αν δεν είμαι με τον πατέρα του, εκείνος θα είναι εκεί για το παιδί μας. Έχω φίλες οι οποίες πήγαν σε μια τράπεζα σπέρματος και έκαναν εξωσωματική χωρίς να υπάρχει σύντροφος. Αυτό για εμένα, τις δικές μου δυνάμεις και τη συναισθηματική ισορροπία φαίνεται δύσκολο πολύ
AdvertisementΑπό το καλοκαίρι, όμως, και μετά μου έχει μπει έντονα στο μυαλό μια άλλη διαδικασία που έχω ψάξει αρκετά. Σκέφτομαι να υιοθετήσω ένα παιδί. Τώρα θα μου πεις γιατί είναι αποδεκτό να υιοθετήσεις μόνη σου ένα παιδί από το να κάνεις μόνη σου εξωσωματική; Νομίζω πως όταν σε ένα παιδί προσφέρεις αγάπη, ένα σπίτι και του δίνεις μια οικογένεια, ίσως δικαιούσαι να είσαι και μόνη σου. Μπορεί να ακούγεται χαζό και λίγο μονόπλευρο για να εκλογικεύσω αυτά που σκέφτομαι. Αυτή είναι, όμως, η δική μου πραγματικότητα. Και αυτή τη φορά δεν μου επιτρέπω να μετανιώσω. Είναι η πρώτη φορά που μέσα στην επόμενη διετία θα ήθελα να υιοθετήσω ένα παιδί. Γνωρίζω πως είναι πάρα πολύ δύσκολο, ειδικά όταν πρόκειται για μονογονεϊκή οικογένεια. Αλλά το θέλω πολύ. Επίσης, αν αυτό συμβεί, θα είναι και μια μεγάλη προσωπική αλλαγή, διότι μέχρι πρότινος το είχα αποκλείσει”
