ΕΧΕΙ ΑΡΚΕΤΟ ΚΑΙΡΟ να επισκεφτώ τα κατεχόμενα. Το έκανα προχθές. Ήθελα να γνωρίσω τη διαδρομή Μόρφου – Λιμνίτη – Κάτω Πύργου. Να δω για πρώτη φορά και αυτές τις περιοχές.
ΑΠΟ ΤΟ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑ του Αστρομερίτη μπαίνεις στη Ζώδια. Ένα τεράστιο τέμενος σου τραβά την προσοχή. Είναι δίπλα από την εκκλησία του Αρχαγγέλου Μιχαήλ και κάνεις τη σκέψη πως για να κτίσουν αυτό το τέμενος οι Τούρκοι, σημαίνει πως η επιστροφή της Ζώδιας υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση απομακρύνεται.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ στη Μόρφου. Η ίδια όπως πάντα. Κάπως ατημέλητη, κάπως ακάθαρτη, γενικά ασουλούπωτη, αλλά χωρίς αλλαγές, τουλάχιστον από τους δρόμους που περνούσαμε. Για όσους γνωρίζουν την περιοχή και έχουν επισκεφθεί τη Μόρφου από την άλλη πλευρά, από τη Λευκωσία (Δένεια, Φιλιά, Κατωκοπιά, Αργάκι) έχουν να λένε πως όσο πλησιάζεις την πόλη της Μόρφου τόσο μεγαλύτερη ανάπτυξη βλέπεις στην ύπαιθρο. Εργοστάσια, επιχειρήσεις…
ΦΕΥΓΟΥΜΕ λοιπόν από τη Μόρφου και παίρνουμε το δρόμο για τον Κάτω Πύργο. Βλέπεις την ανάπτυξη να ξεπετιέται σιγά – σιγά. Πραστειό, Καζιβερά, Καραβοστάσι και τα άλλα χωριά που συναντάς τα βλέπεις σιγά – σιγά να ξυπνούν από τη στασιμότητα.
ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΡΑΒΟΣΤΑΣΙ ένας νέος αυτοκινητόδρομος ενώνει τη Λεύκα και τα άλλα χωριά της περιοχής. Και όταν κατασκευάζονται αυτοκινητόδρομοι, έρχεται πιο γρήγορα η ανάπτυξη. Και για να κατασκευαστεί αυτοκινητόδρομος, σημαίνει πως η περιοχή «τσιμεντώνεται» σ’ αυτόν που την έχει.
ΣΕ ΓΕΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ η διαδρομή από τη Μόρφου προς τον Κάτω Πύργο είναι πανέμορφη. Και υποανάπτυκτη. Πιο σωστά, είναι στα στάδια της πρώιμης ανάπτυξης. Οι Τούρκοι άρχισαν να την αναπτύσσουν. Προσφέρει προς τούτο και η άγρια ομορφιά του συνδυασμού θάλασσα – βουνό. Με τα ωραία κεντράκια. Άλλωστε, προς τούτο θα βοηθήσουμε οικονομικά κι εμείς. Εκεί που σταματήσαμε για καφέ, ενδιάμεσα προς τον Κ. Πύργο, είχε και άλλες παρέες Ελληνοκυπρίων… Και άμα κτιστούν και ξενοδοχεία, εκεί θα διακοπεύουμε…
ΣΕ ΓΕΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ η διαδρομή θυμίζει την παραλιακή από τα Πάναγρα /Βασίλεια μέχρι Κερύνεια. Πριν τον πόλεμο ήταν μια ανεκμετάλλευτη πανέμορφη περιοχή, μόνο θάλασσα και κάτι παλιές ψαροταβέρνες. Τώρα οι Τούρκοι έχουν μετατρέψει όλη αυτή την περιοχή σε τουριστικό παράδεισο.
Η ΕΝΤΥΠΩΣΗ που σχημάτισα είναι πως οι Τούρκοι έχουν βάλει μπροστά και την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής Μόρφου – Πύργος. Θα τη μετατρέψουν σε μια νέα παραλιακή Πάναγρα – Κερύνεια. Και, άρα, δεν θα την επιστρέψουν ποτέ υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση.
ΔΙΑΚΑΤΕΧΕΣΑΙ από οργή όταν συνέχεια το μυαλό σου το βασανίζει η θύμηση πως αν λέγαμε «ναι» στο σχέδιο Ανάν το 2004 η πόλη της Μόρφου και τα γύρω χωριά θα επιστρέφονταν τον Οκτώβριο του 2007. Σήμερα θα ήταν δικά μας και αυτή την άγρια ομορφιά θα την αναπτύσσαμε εμείς…
