O «ΦΑΣΙΣΜΟΣ δεν είναι ψώρα για να κολλήσεις» μας είπε προ ημερών η Ελένη Θεοχάρους και αυτή την φορά δεν επρόκειτο για κάποιο από τα συνηθισμένα «αστεία» και ευφυολογήματα που αρέσκεται να κάνει για να μας δείξει πόσο «cool» και «προχό» είναι, αλλά για «σοβαρή» παρέμβασή της, σε ένα από τα πιο καυτά ζητήματα που απασχολούν τον σύγχρονο κόσμο και πολύ περισσότερο την Ευρώπη μας, αυτό της αναβίωσης του φασισμού, μέσα από τα διάφορα νεοφασιστικά και νεοναζιστικά κόμματα που δρουν σε διάφορες χώρες, όπως για παράδειγμα και η υπόδικη Ελλαδική Χρυσή Αυγή.

Η ΕΛΕΝΗ ΘΕΟΧΑΡΟΥΣ, η οποία εκτός από ευρωβουλευτής να μην ξεχνάμε είναι και ένας εκ των τριών συνεργαζόμενων πολιτικών αρχηγών μας, που σε λίγους μήνες θα μας ζητήσουν να τους αναδείξουμε στην εξουσία για να πάρουν την «Κύπρο Μπροστά» θεωρεί λοιπόν, ότι επειδή «ο φασισμός δεν είναι ψώρα για να κολλήσει» όχι απλά μπορεί αλλά ότι είναι και δημοκρατικό της καθήκον να τρώει και να συναγελάζεται, με τους ευρισκόμενους σε «καραντίνα», από σύσσωμη την υπόλοιπη κοινότητα του ευρωκοινοβουλίου, χρυσαυγίτες ευρωβουλευτές.

ΕΝ ΜΕΡΕΙ, συμφωνώ φυσικά μαζί της ότι «ο φασισμός δεν είναι ψώρα για να κολλήσεις», γιατί αν πράγματι ήταν «απλή ψώρα» θα καταπολεμάτο  εύκολα με κάποιο φάρμακο ή αλοιφή  και η ανθρωπότητα θα γλύτωνε από όλα τα δεινά και συμφορές που της προκάλεσε διαχρονικά ο φασισμός, τα φασιστικά καθεστώτα, οι φασίστες δικτάτορες και γενικά η φασιστική ιδεολογία και πρακτική. 

ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ,  αν ο φασισμός ήταν «απλή ψώρα», κάποιος θα βρισκόταν να τον σταματήσει εύκολα και ούτε η Ευρώπη θα βίωνε τη φασιστική λαίλαπα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου με τα 60 τόσα εκατομμύρια νεκρούς, ούτε, για να έλθουμε και πιο κοντά μας, η Ελλάδα θα βίωνε την επταετή δικτατορία και θα έμπαινε  στον γύψο, από τους φασίστες συνταγματάρχες της, ούτε και η Κύπρος μας, θα βίωνε το πραξικόπημα που άνοιξε την κερκόπορτα στην τούρκικη εισβολή και κατοχή της πατρίδας μας, που ακόμα βιώνουμε και πληρώνουμε.

ΟΛΑ ΛΟΙΠΟΝ αυτά αλλά και πάρα πολλά άλλα ειδεχθή εγκλήματα του φασισμού, σε κάθε γωνιά του πλανήτη, συνέβησαν γιατί ακριβώς ο φασισμός δεν είναι «απλή ψώρα» αλλά κάτι πολύ μεγαλύτερο, χειρότερο και απεχθέστερο και ως τέτοιο πρέπει να αξιολογείται και κυρίως να αντιμετωπίζεται.

ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ σήμερα, που σε πολλές χώρες, οι νοσταλγοί και σύγχρονοι εκφραστές του φασισμού, (όπως ακριβώς αυτοί, τους οποίους η Ελένη Θεοχάρους και ο Δημήτρης Συλλούρης «τραπέζωσαν» στις Βρυξέλλες, με χρήματα μάλιστα του δημοσίου), σηκώνουν και πάλι κεφάλι και μας απειλούν με «εκδικητική» επιστροφή.

ΕΞΙΣΟΥ δε επικίνδυνη και απαράδεκτη είναι και η υποτίμηση των κινδύνων που ελλοχεύουν από την αναβίωση του φασισμού και η απολίτικη αντιμετώπιση των νεοφασιστών, με συγκαταβατικότητα και κανόνες «σαβουάρ βίβρ».

ΚΑΙ ΕΣΤΩ και αν κ. Θεοχάρους, δεν «έπιασες ψώρα» στο δείπνο με τους χρυσαυγίτες, εμάς μας έδειξες για μία ακόμη φορά, ότι εκεί στας Βρυξέλλας που κατοικοεδρεύεις εδώ και αρκετά χρόνια, ανάμεσα στα πολλά άλλα, δεν πήρες «μυρωδιά» ούτε και τι εστί νεοφασισμός.