Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2018. Πέντε υποψήφιοι Πρόεδροι για το πηδάλιο της χώρας κάνουν τις τελευταίες προετοιμασίες με τους επικοινωνιολόγους και τους συνεργάτες τους ενόψει της διακαναλικής τηλεμαχίας για τις Προεδρικές Εκλογές. Την ίδια ώρα, στην κατεχόμενη Λευκωσία, η εφημερίδα Αφρίκα δέχεται επίθεση από ακραία στοιχεία, με τις ευλογίες του Ταγίπ Ερντογάν.
Το θέμα βεβαίως, δεν απασχόλησε σχεδόν καθόλου τους Υποψήφιους Προέδρους, οι οποίοι αναλώθηκαν στο να συζητούν την «χαμένη ευκαιρία» στο Κραν Μοντάνα, τις «επικίνδυνες υποχωρήσεις» και τις «νέες στρατηγικές».
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
«Αυτή τη στιγμή είναι νύκτα. Μια ομάδα περίπου τριακοσίων φίλων, που ήρθαν για να μας στηρίξουν, φυλάνε σκοπιά έξω, μπροστά στην εφημερίδα. Ο σκοτεινός αυτός όχλος, η ομάδα των φανατικών στους οποίους απηύθυνε έκκληση για λιντσάρισμα ο Ταγίπ Ερντογάν, δεν κατάφερε να μας σκοτώσει. Αλλά δεν υπάρχει επιστροφή πλέον. Η 22 Ιανουαρίου 2018 έγινε ένα νέο κομβικό σημείο στην ιστορία μας. Όλοι είδαν το πραγματικό πρόσωπο του φασισμού. Όλοι είπαν: «Θεέ μου, αυτοί είμαστε εμείς;». Όμως, ο Nietsche έλεγε πως «ο Θεός πέθανε», περιγράφει σε σημερινό άρθρο του στην εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ, ο επικεφαλής της Αφρίκα Σενέρ Λεβέντ.
Το θέμα πήρε διαστάσεις στον ξένο τύπο. “O Ερντογάν προέτρεψε σε επίθεση στα γραφεία Τουρκοκυπριακής εφημερίδας», έγραφε η Washington Post, “Toυρκοκυπριακή εφημερίδα δέχθηκε επίθεση λόγω τίτλου περί κατοχής», έγραφε η Daily Mail…
“Καταδικάζω έντονα τις επιθέσεις ενάντια στην Τ/κ εφημερίδα Αφρίκα. Ο εκφοβισμός των δημοσιογράφων είναι απαράδεκτος. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πάντοτε υπερασπίζεται την ελευθερία των Μέσων τα οποία αποτελούν ακρωγονιαίο λίθο της δημοκρατίας”, δήλωσε μέσω Twitter ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Αντόνιο Ταγιάνι.
Δεν ακούσαμε κανένα εκ των υποψηφίων, να μας αναλύει τις πραγματικές διαστάσεις αυτών των φαινομένων στα κατεχόμενα, τί σκοπεύει να πράξει για αυτά τα φαινόμενα και πώς ενδεχομένως θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν στην προσπάθεια για επίτευξη λύσης στο κυπριακό.
Η μη συμπερίληψη αυτού του θέματος σε αυτά που συζητήθηκαν κατά τη διακαναλική τηλεμαχία, θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι οφείλεται εν μέρει στον αναχρονιστικό τρόπο διεξαγωγής της, υπό την μορφή ερωτοαπαντήσεων εντός συγκεκριμένου χρονικού πλαισίου. Βέβαια, η διαδικασία που κατ’ εξακολουθήση επιλέγεται κάθε φορά αποτελεί αντικείμενο συμφωνίας των επιτελείων των υποψηφίων και των πολιτικών κομμάτων και, συνεπώς, φέρουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την μη αναφορά σε θέματα εξαιρετικού ενδιαφέροντος.
