Όταν αναφέρονται πολλές σελίδες στα πιο πάνω πρόσωπα, προκαλούνται συνεχώς αντιδράσεις. Βλέπουμε πλειάδα σχολίων να βρίζει με δήθεν αισθήματα πατριωτισμού και… για μισαλλοδοξία, μην το σκεφτείτε! Ρίχνουν πυρά νυχθημερόν εναντίον τους, τους καταγγέλλουν για «μυστικές συμμαχίες με Τουρκία» και…δε διστάζουν να απομονώσουν τους έχοντας αντίθετη γνώμη, αυτούς που θεωρούν γνήσιους πατριώτες τον Νιαζί και τον Μουσταφά.

Ενοχλεί ακόμα και το όνομά τους, παρεξηγείται η παρουσία τους στην πολιτική ζωή της Κύπρου και θεωρούνται «στρατιωτάκια» της Τουρκίας. Ωραία, ως εδώ καλά… Να όμως που ο Μουσταφά τόλμησε να γράψει ότι στις «βαφτισμένες» ειρηνευτικές επιχειρήσεις της Τουρκίας το 1974 και σήμερα, αίμα χύνεται και όχι νερό. Να λοιπόν, που κάποιος νιώθει όντως Κύπριος και γνωρίζοντας τις αντιδράσεις της Άγκυρας το νιώθει και το γράφει.

Μα ακόμα και τώρα, υπάρχει πρόβλημα! Γιατί να σβήσει τη δημοσίευσή του; Εσείς ειδικά θα έπρεπε να ξέρετε (συνήθως αυτοί που μισούν ένα ολόκληρο λαό ενημερώνονται για τα αρνητικά και τα απάνθρωπά του). Ένα από αυτά είναι η λογοκρισία από τον Ερντογάν και οι τιμωρίες που συνεπάγονται. Το μήνυμα στάλθηκε, είτε το έσβησε, είτε όχι, δεν υπήρχε λόγος να σκοτωθεί ο άνθρωπος επειδή είπε την αλήθεια που δεν άρεσε σε έναν δικτάτορα. Αν και αυτό πρέπει να μας ανησυχεί, όχι επειδή πήγε ενάντια στην Τουρκία το «πιόνι» της, όπως κάποιοι νομίζουν, αλλά επειδή εν έτει 2019 έχουμε συνέπειες όταν πούμε κάτι ενάντια στους «μεγάλους».

Ακόμη, ο Νιαζί Κιζίλγιουρεκ καταδικάζει την Τουρκία και κάνει λόγο για «σοβινισμό του μεγάλου κράτους» προσθέτοντας ότι το αντίστοιχο κάνει και στο νησί μας επιδιώκοντας δύο κράτη αλλά με μια κοινότητα παρόλο που είναι μόνο το 18%. Κι όμως κύριε Κιζίλγιουρεκ, δεν έπρεπε ούτε αυτό να το πείτε, δεν έπρεπε να χαλάσετε το όνειρο σε όσους ακόμα αντιδρούν για τα γραφεία σας στα κατεχόμενα, για την ίδια την απόφαση του κόσμου, την εκλογή σας.

Τελικά, το πρόβλημα δεν είναι ο Μουσταφά, ούτε ο Νιαζί, αυτοί δε φοβούνται να πουν ότι είναι Κύπριοι και επιδιώκουν μια πατρίδα ενωμένη. Κάποιοι από εμάς αρνιούνται ακόμα να πουν ότι είναι Κύπριοι, αυτό είναι ένα όντως πρόβλημα. Είναι πρόβλημα η οριστική διχοτόμηση, ο ιμπεριαλισμός και η βαρβαρότητα της Τουρκίας, οι φανατισμοί και από τις δύο πλευρές. Αυτούς ας ψάξουμε και όταν εμείς θέλουμε πραγματικά λύση, θα έρθει, κάποτε …