Άκουγα τις προάλλες σε πρωϊνή ραδιοφωνική εκπομπή της Κύπρου, πολύ δημοφιλή η αλήθεια,  τους δύο εκφωνητές, άρρεν και θήλυ, να σχολιάζουν με τεράστια (;) εμπειρογνωμοσύνη το μείζον ζήτημα του εμβολιασμού και εν τέλει να καταλήγουν ότι το αντιεμβολιαστικό κίνημα δεν έχει κανένα λογικό έρεισμα και αποτελεί μάλιστα κίνδυνο για τη δημόσια υγεία. Μέχρι εδώ όλα καλά και άγια, μια εντελώς δημοκρατική άποψη/ανησυχία, η οποία εκφράζει ένα σημαντικό ποσοστό της παγκόσμιας κοινότητας. Η συμπαθής εκφωνήτρια όμως προέκτεινε το συμπερασματικό συλλογισμό της ένα βήμα παραπέρα, ισχυριζόμενη πώς ο εμβολιασμός θα έπρεπε να είναι υποχρεωτικός και ουσιαστικά επιβεβλημένος (!) από το ίδιο το κράτος, κατά τα πρότυπα των ΗΠΑ. Αν η δήλωση αυτή δε σας θυμίζει κάτι, είναι γιατί προφανώς δεν έχετε διαβάσει αρκετά βιβλία. Μια καλή αρχή θα ήταν «Η Νύχτα της Σβάστικας» της Κάθριν Μπούρντεκιν. Και αν δεν αντέχετε το βαρύ διάβασμα, θα συνιστούσα σε σας και στην εκφωνήτρια να διαβάσετε τα αριστουργήματα της Ένατης Τέχνης, ξεκινώντας από το «X-MEN: God Loves, Man Kills» του ιδιοφυούς Κρις Κλέαρμοντ.

Οι X-Men, μεταλλαγμένοι όντες, ανέπτυξαν διαφορετικές βιολογικές ικανότητες και ανάγκες με την πάροδο των χρόνων, δημιουργώντας μία εντελώς διακριτή ανθρώπινη κοινωνία κόντρα στη πλειοψηφία της βιολογικής «κανονικότητας». Αυτή λοιπόν η διακριτή φύση τους ήταν και ο λόγος που κυνηγήθηκαν ανελέητα και προπαγανδιστικά από ένα κράτος το οποίο αισθάνεται συνεχώς ότι απειλείται. Η αιτιολογία για τον απηνή αυτό διωγμό τους είναι ακριβώς η ίδια αιτιολογία που χρησιμοποιείται σήμερα κατά του αντιεμβολιαστικού κινήματος: Η προστασία του συνόλου, τουτέστιν της ανθρώπινης αγέλης.

Σήμερα πάντως εκτιμάται ότι τουλάχιστον ένα ποσοστό 10% – 15% των πολιτών που ζουν στις χώρες του αναπτυγμένου κόσμου εκφράζει ανοιχτά τις ανησυχίες τους για το θέμα του εμβολιασμού. Οι εμπειρογνώμονες επιστήμονες και οι κάθε λογής αυτόκλητοι «εμπειρογνώμονες», τύπου ραδιοφωνικών εκφωνητών, ισχυρίζονται δικαίως ότι καμία επιστημονική έρευνα δεν έχει αποδείξει την επικινδυνότητα των εμβολίων στο μέγεθος που ισχυρίζεται η αντίθετη πλευρά, αν και δεν αποκλείουν κάποιους μικρότερους κινδύνους. Δυνατό το επιχείρημα αυτό αλλά δυστυχώς ανυπόστατο, αν όχι αναληθές. Από τη δεκαετία του 1980 καμία ουσιαστική και εκτενής έρευνα σχετικά με τους κινδύνους των εμβολίων ΔΕΝ πραγματοποιήθηκε από τα μεγάλα ιατρικά κέντρα που στεγάζονται σε Πανεπιστήμια (και που επιχορηγούνται από το κράτος) για δύο λόγους: Πρώτον, δεν έχουν δοθεί επισήμως κονδύλια, ούτε από συγκεκριμένες κυβερνήσεις ΟΥΤΕ από παγκόσμιους οργανισμούς, όπως ο ΟΗΕ κτλπ, προς χάριν διεξαγωγής  μιας πολυ-επίπεδης και διεξοδικής ερευνάς που να ασχολείται αποκλειστικά και μονοθεματικά με το θέμα αυτό. Όπου εμφανίστηκε το θέμα αυτό, σε προηγούμενες έρευνες δηλαδή, αποτελούσε ένα τμήμα μόνο της έρευνας και όχι την έρευνα αυτή καθαυτή. Ο δεύτερος λόγος μη ύπαρξης ακέραιων ερευνών είναι και η καλά εδραιωμένη αντίληψη των ιατρών ότι τα εμβόλια είναι ακίνδυνα αφού χρησιμοποιούνται δεκαετίες τώρα και οι ασθενείς τους είναι (ή δείχνουν) υγιέστατοι. Προς τί λοιπόν οι ανησυχίες, σου λένε.

 Αποδομώντας, λοιπόν, τον άκρως φασιστικό μύθο που λέει πως ο βοσκός-κράτος πρέπει να ποιμάνει την αγέλη-κοινωνία και ελέγχοντας την ντετερμινιστική κυπριακή νοοτροπία που ενστερνίζεται πώς ότι δεν το είδαμε άρα δεν υπάρχει, καταλήγουμε σε δύο συμπεράσματα που ενδέχεται να φανούν χρήσιμα σε κάθε καλοπροαίρετα σκεπτόμενο άνθρωπο. Που σταματάει ο ρόλος του κράτους και ο δυναστικός έλεγχος του πάνω και μέσα στα σώματά μας; Πουθενά! Σας διαβεβαιώ ότι σε περίπτωση πανδημίας θα μας στήσουν στη σειρά, πιθανότατα ξυρισμένους, και όσοι δεν θα παίρνουν την «σωστή» ένεση θα πυροβολούνται επί τόπου από τους νομιμότατους κρατικούς φορείς στο όνομα πάντα της αγέλης! Οι ταινίες τρόμου της Blumhouse θα μοιάζουν τότε με παιδικά παραμύθια. Και αυτό δεν είναι διάθεση για προφητεία ούτε κούφια θεωρία συνωμοσίας αλλά έμπρακτη και εφαρμοσμένη ιστορική εμπειρία.  Επίσης, έντονη εντύπωση προκαλεί το γεγονός πώς ευθύς με την εμφάνιση μίας ιογενούς λοιμώξεως, εμφανίζεται αμέσως και το θαυματουργικό εμβόλιο που θα μας προστατεύσει! Οι ιοί είναι είναι πολύ ευέλικτοι και έχουν την ανώτατη δυνατότητα προσαρμογής (adaptation στο δαρβινισμό) ανάμεσα σε όλα τα έμβια συστήματα. Μεταλλάσσονται και εξελίσσονται ταχέως και η μελέτη της φύσης και του δομικού συστήματός τους και μόνο μπορεί να διαρκέσει χρόνια. Υπάρχουν μάλιστα και ερευνητές που υποστηρίζουν ότι οι ιοί έχουν κάποιου είδους πρωτόβιας νοημοσύνης.  

Δυστυχώς, έχει αποδειχθεί ιστορικά, ότι όποτε αναδύεται ένα κοινωνικό φαινόμενο με απήχηση, όπως για παράδειγμα το αντιεμβολιαστικό κίνημα, η λαϊκή αντίληψη αυτόματα το συγχωνεύει με άλλα παράλληλα θέματα όπως για παράδειγμα με το επίμαχο ζήτημα Επιστήμης και Ηθικής. Τα κοινωνικά φαινόμενα όμως έχουν τη δική τους ιστορική ερμηνεία, αν όχι αναγκαιότητα, και μελετούνται αναλόγως. Η Ηθική άλλωστε, σαν ιός και αυτή, είναι έννοια συνεχώς μεταλλασσόμενη. Από την άλλη, η Επιστήμη οφείλει να ερευνεί και να δημοσιοποιεί τα αποτελέσματα της, χωρίς να σημαίνει ότι αυτά είναι θέσφατα ούτε ότι η Επιστήμη του μέλλοντος δεν θα τα αναιρέσει καθώς προοδεύει.

Τί μέλλει να γίνει επομένως; Να υποχρεωθούν οι πάντες σε εμβολιασμό για να διαφυλαχθεί η δημόσια υγεία ημών και των παιδιών μας; Να σιγήσουμε το αντιεμβολιαστικό κίνημα με την «επιστημονική» μας «σιγουριά»; Αν όχι, τότε μήπως να καταργήσουμε εντελώς τα εμβόλια; Τίποτα από αυτά δεν αποτελεί λύση του προβλήματος και αντίθετα όλα αποτελούν εκφάνσεις της μάστιγας εκείνης που λέγεται ανθρώπινη αλαζονεία, μη πω εωσφορική και με πάρετε για θεούσο! Σαν τοπική κοινωνία έχουμε αδυναμία στα άκρα, όπως μαρτυρεί η Ιστορία μας, αλλά ίσως έφθασε ο καιρός να ξεκολλήσουμε από τις ακραίες θέσεις μας και να αναζητήσουμε την οδό του ορθολογισμού και της αδιάκοπης έρευνας.