Ακόμη και πριν από την πανδημία του κορονοϊού που έπληξε το παγκόσμιο, η νεολαία μας βρισκόταν στο πλέον σύνηθες αδιέξοδο, του αβέβαιου μέλλοντος της. Η οικονομική κρίση που περάσαμε μας δίδαξε ότι σε τέτοιες περιόδους, οι νέοι και νέες δύσκολα μπορούν να αποκατασταθούν επαγγελματικά. Μας τόνισε ότι δύσκολα μπορούν να οικοδομήσουν το μέλλον τους είτε επαγγελματικό και οικονομικό είτε κοινωνικό και να χαράξουν ένα ασφαλές μονοπάτι μέχρι την ευημερία τους. Διδαχθήκαμε επίσης, πως οι νέοι εργάζονται σε τομείς κατώτερους από το επίπεδο της μόρφωσης και των ακαδημαϊκών τους δυνατοτήτων και αμείβονται ακόμη λιγότερα, σε σημείο υποτίμησης και εξευτελισμού.

«Ήρθε η ανάπτυξη», «μειώθηκε η ανεργία» μετά την περίοδο της οικονομικής κρίσης που μας επηρέασε κατά μεγάλο βαθμό και ύστερα από τα μεγάλα εμπόδια που μας έθεσε, και εδραίωσε το αβέβαιο μέλλον για πολλούς ανθρώπους της νέας γενιάς.

Κανείς δεν περίμενε ότι κατά την διάρκεια μιας τέτοιας περιόδου που η κοινωνία προσπαθεί να αναπτυχθεί και να αποκαταστήσει ζημιές του παρελθόντος, μια πανδημία θα έφερνε στο διάβα της αναστολή εργασιών των επιχειρήσεων, κλείσιμο σχολείων και πανεπιστημίων και εξ αποστάσεως μάθηση.

Όπως πολύ σωστά λήφθηκαν κατάλληλα μέτρα για στήριξη των εργαζομένων και των επιχειρήσεων είναι η ώρα να βρεθούν μέτρα, τα οποία είναι αναγκαία υπό τις περιστάσεις για την νεολαία του τόπου μας. Στόχος πρέπει να είναι η στήριξη της νέας γενιάς, αφού και αυτή μεταξύ άλλων θα αντιμετωπίσει κατά μεγάλο βαθμό τις συνέπειες την νέας κρίσης του κορονοϊού.

Αρκετοί νέοι, ήδη λαμβάνουν χαμηλούς μισθούς και στο παρόν διάστημα ακόμα χαμηλότερους. Ήδη αρκετοί νέοι βρίσκονται σε συμφωνίες δανείων ώστε να κάνουν τα πρώτα τους δειλά βήματα στον τομέα της ανάπτυξης των επιχειρήσεων. Ήδη πολλοί νέοι είτε συμβάλλονται σε δάνεια είτε εργάζονται για να μπορούν να καλύπτουν τα έξοδα των σπουδών τους και της καθημερινότητας τους.

Όμως σήμερα, ο κίνδυνος βρίσκεται εδώ και είναι ορατός. Πολλοί θα κινδυνεύσουν να χάσουν την νέα τους επιχείρηση, να δεχθούν περαιτέρω μείωση στον μισθό τους εξαιτίας της μείωσης του κύκλου εργασιών πολλών τομέων ή και της πλήρης αναστολής κλάδων μέχρι τον επόμενο χρόνο. Πολλοί νέοι φοιτητές έρχονται αντιμέτωποι με τον κίνδυνο να τερματίσουν τις σπουδές τους ή να μην προχωρήσουν σε μεταπτυχιακές σπουδές προς εξασφάλιση καλύτερου μέλλοντος.

Η νεολαία σήμερα, χρειάζεται στήριξη. Όπως σήμερα δόθηκε στήριξη από το Υπουργικό Συμβούλιο στις επιχειρήσεις, έτσι και μετά από την πανδημία ή κατά την επανεκκίνηση επιχειρήσεων να δοθεί σε νέους επιχειρηματίες οι οποίοι κινδυνεύουν να απωλέσουν τους κόπους τους, εκ νέου στήριξη από το κράτος. Η κρατική στήριξη επιπλέον να επεκταθεί και σε νέα άτομα που επιχειρούν την είσοδο τους στην αγορά με καινοτόμες ιδέες και προοδευτικές μεθόδους στους τομείς τους.

Εξίσου σημαντική είναι και η στήριξη των νέων σπουδαστών. Χρειάζεται κεντρική κρατική ρύθμιση του ύψους των διδάκτρων στα ιδιωτικά πανεπιστήμια της χώρας για όσο καιρό διαρκούν οι συνέπειες της κρίσης της πανδημίας. Εναλλακτικά, το κράτος δύναται να καλύπτει μέρος των διδάκτρων αυτών ή των καθημερινών απαραίτητων εξόδων ενός φοιτητή στα πρότυπα του εξωτερικού (βλ. Ηνωμένο Βασίλειο, Φιλανδία).

Εν τέλει, όπως και σε προηγούμενο άρθρο μου με τίτλο: «Κύπρος – Δικαίωμα στην στέγαση, κίνδυνοι και νεολαία», προτείνω την στήριξη των νέων ζευγαριών ως προς την εξασφάλιση κατοικίας. Δηλαδή, να δημιουργηθούν ειδικά σχέδια στέγασης για τους νέους, μέσω των οποίων να παρέχεται επιστροφή ενοικίου και άλλων με τα οποία να προωθείται η κατοίκηση στην ύπαιθρο με κίνητρα και προνόμια. Σημαντικό επίσης, είναι και η εξασφάλιση χαμηλότερου στεγαστικού επιτοκίου για τα νεαρά ζευγάρια.

Κλείνοντας, καταλήγουμε πως και πάλι η νεολαία βρίσκεται σε κίνδυνο και κατάσταση αβεβαιότητας όπως και κατά τα προηγούμενα χρόνια. Η νεολαία είναι πιο ευαίσθητη και «ευπαθής» σε κρίσεις που επηρεάζουν ή πλήττουν την οικονομία, αφού οι νέοι είναι καινούριοι στον χώρο εργασίας ενώ οι παλαιότεροι εξασφάλισαν ένα σημαντικό κεφάλαιο τόσο για την προσωπική και οικογενειακή τους ευημερία όσο και για την επαγγελματική.

Οι νέοι, σε μερικά χρόνια, θα αποτελούν την ραχοκοκαλιά του τόπου και της οικονομικής ζωής. Εδώ εντοπίζεται και η μεγάλη ανάγκη στήριξής τους. Με τα μάτια λοιπόν στραμμένα στο μέλλον, οι αρμόδιοι οφείλουν να στηρίξουν την νεολαία που πάλι θα δεχθεί τις επιπτώσεις μιας κρίσης όπως και παλαιότερα.