Καλοκαιράκι, πάρτι, παραλία, μπαράκια και… κορωνοϊός! Σε αντίθεση με πέρσι, μάθαμε ότι ο κορωνοϊός μεταδίδεται και το καλοκαίρι με 40άρια, και μάλιστα με πολύ ραγδαίους ρυθμούς. Σε αντίθεση με πέρσι, πάνω από 60% έχουν πλήρως εμβολιαστεί ενώ περίπου 10% του πληθυσμού έχει νοσήσει (ο αριθμός των φυσικά νοσούντων μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερος αν λάβουμε υπόψη ότι πολλοί ήταν ασυμπτωματικοί). Παρόλα αυτά, σε μια χώρα των 800 000 χιλιάδων κατοίκων έχουμε φτάσει σε περισσότερα από 1000 κρούσματα καθημερινώς. Αυτό όμως δεν φαίνεται αυτό να ανησυχεί ιδιαίτερα το κράτος και τους σύμβουλους – επιδημιολόγους του. Στο πρόσφατο παρελθόν μπήκαμε σε πολύ αυστηρά μέτρα ή καραντίνα με πολύ μικρότερους αριθμούς κρουσμάτων, ενώ το κράτος επαναλάμβανε συνεχώς ότι προέχει η υγεία των πολιτών. Σήμερα το μόνο που φαίνεται να προέχει είναι τα δωράκια σε όσους βάλουν το εμβόλιο, τα λικνίσματα και η στάμπα του safe-pass.
Από τα μέσα Ιουνίου ακόμα και πολύ απλά επιδημιολογικά μοντέλα έδειχναν ότι θα φτάναμε σε ποσοστό θετικότητας πάνω από 1% στις αρχές Ιουλίου (αλήθεια έχουμε δει ποτέ ένα «κυπριακό» μαθηματικό μοντέλο που να κάνει προβλέψεις σχετικά με την πορεία της πανδημίας;). Παρόλα αυτά καμία απολύτως ενέργεια δεν έγινε για να αποκοπεί η πιο ραγδαία αύξηση κρουσμάτων που είχαμε από την έναρξη της πανδημίας. Αντίθετα, όλη η προσπάθεια επικεντρώθηκε στο safe-pass και τα προνόμια που έρχονται μαζί του. Το μόνο που σίγουρα κατάφερε το safe-pass είναι η ταλαιπωρία του μισού πληθυσμού της χώρας μας, οι καθημερινές αντιπαραθέσεις μεταξύ συμπολιτών μας και η απόλυτη σύγχυση. Μπορεί όμως να υπάρχει μια εναλλακτική εξήγηση στην τακτική αυτή του κράτους και αυτή ονομάζεται είτε εμβολιασμένος, είτε άρρωστος! Όσοι δεν έχουν νοσήσει ή δεν έχουν εμβολιαστεί είναι κάπως… ανεπιθύμητοι!
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Τη στήριξη της Ουκρανίας ζήτησαν Ευρωβουλευτές στην ολομέλεια του ΕΚ
Τέλος η σεζόν για τον Κουμπαρή
Η τακτική αυτή του κράτους, να βάζει δηλαδή στην ίδια κατηγορία όσους έχουν εμβολιαστεί με όσους έχουν νοσήσει, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η ενναλακτική για τους μη εμβολιασμένους είναι η ανοσία της αγέλης. Δηλαδή να εκτεθούν στον ιό όσο περισσότεροι γίνεται (ιδιαίτερα νέοι που αναμένεται να νοσήσουν ελαφρά) ώστε να ενισχυθεί το τοίχος ανοσίας. Η λογική μιας προσπάθειας για προώθηση της ανοσίας της αγέλης λέει πως όσοι περισσότεροι αρρωστήσουν το καλοκαίρι, τόσο λιγότεροι θα αρρωστήσουν τον χειμώνα. Άρα θα έχουμε ένα λιγότερο οδυνηρό χειμώνα όσον αφορά την πανδημία. Αυτή η τακτική όμως κρύβει διάφορους κινδύνους τους οποίους το κράτος οφείλει να μας εξηγήσει. Καταρχήν, το κράτος θα έπρεπε να ενημερώσει τους πολίτες αν προχωρά με τέτοιες τακτικές. Επιπλέον, η ανοσία της αγέλης πρέπει να κτιστεί σταδιακά και όχι απότομα ώστε να αποφευχθεί η μαζική εισροή ασθενών στα νοσοκομεία. Θα πρέπει επίσης να είμαστε 100% σίγουροι πως οι εμβολιασμένοι θα νοσήσουν μόνο ελαφρά ή καθόλου αν εκτεθούν στον κορωνοϊό.
Είμαστε τώρα 18 μήνες στην πανδημία και ο καθένας μας έχει ακούσει, διαβάσει και σχηματίσει την άποψη του. Αν το κράτος έχει αποτύχει να πείσει ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού να εμβολιαστεί οφείλει να παραδεχτεί τα σφάλματά του και να προσπαθήσει να εξηγήσει ξανά και ξανά στον κόσμο, με απλά και κατανοητά λόγια, τα πλεονεκτήματα του εμβολιασμού. Το γεγονός ότι πολλοί συμπολίτες μας προτιμούν να αρρωστήσουν παρά να εμβολιαστούν έπρεπε να ηχήσει σαν καμπανάκι στο κράτος και στους συμβουλάτορές του. Το γεγονός αυτό δείχνει ότι η μέχρι τώρα προσέγγιση στο θέμα του εμβολιασμού, με δωροδοκίες και safe-pass, όχι μόνο δεν βοηθά αλλά δημιουργεί περισσότερα προβλήματα. Τι μήνυμα περνάει το κράτος στους νέους που αντί να προωθεί την κριτική σκέψη ώστε σε περιόδους εθνικών κρίσεων να παίρνουν τις σωστές αποφάσεις, τους δωροδοκεί ώστε να κάνουν αυτό που το κράτος θεωρεί σωστό;
Εν κατακλείδι, το κράτος οφείλει να σεβαστεί την άποψη όλων των πολιτών του, εμβολιασμένων και μη. Οφείλει να παρέχει άριστη ιατρική περίθαλψη σε όλους τους πολίτες που θα νοσήσουν. Οφείλει να ενώσει τον λαό για να αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί αυτόν τον αόρατο εχθρό. Και τέλος, οφείλει να γίνει κράτος όλων των πολιτών του και όχι κράτος-κατακτητής.
