Αναμφισβήτητα ο χρόνος είναι αδυσώπητος και η ιστορία, ο αυστηρότερος και – ίσως – δικαιότερος κριτής όλων. Για όσα πράξαμε και κυρίως, όσα οφείλαμε και δεν κάναμε…
Στην Κύπρο που άπαντες κρίνουν, επικρίνουν, ενοχοποιούν συνειδήσεις και η πολιτική ηγεσία διαχρονικά άγεται και φέρεται από το λαϊκό αίσθημα και τις σκοπιμότητες, ο Τάκης Χατζηδημητρίου επέλεξε εδώ και χρόνια τον δύσκολο δρόμο, της δικής του αλήθειας. Με μια κοινωνία που στην πλειοψηφία παραμένει βυθισμένη στην άγνοια και τον φόβο για την «άγνωστη» Κύπρο βορείως της πράσινης γραμμής, ο Τάκης Χατζηδημητρίου για 14 συναπτά έτη, επιχειρούσε να καταστήσει την πολιτιστική κληρονομία, μέσο διακοινοτικού διαλόγου και συνεργασίας μεταξύ των δύο κοινοτήτων. Από το 2008, η Τεχνική Επιτροπή Πολιτιστικής Κληρονομίας «σάρωσε» την Κύπρο. Όχι μόνο αυτήν που ξέρουμε, αλλά κυρίως αυτήν που κάποιοι ξέγραψαν.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
«Κύπρος αγαπημένη, πατρίδα ματωμένη»
Αργυρός – Νίκα: Μάθαμε σε ποιον μοιάζει το μωράκι τους
Με αμοιβαία ειλικρίνεια, εμπιστοσύνη και σεβασμό, όπως άλλωστε θα έπρεπε να «λειτουργεί» εδώ και χρόνια η νήσος, Ελληνοκύπριοι – Τουρκοκύπριοι ένωσαν δυνάμεις, πετυχαίνοντας να διασώσουν «διαμάντια» της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και να ρίξουν φως στο «μαύρο» που σκόρπισε η κατοχή.
Το εμβληματικό μοναστήρι του Αποστόλου Ανδρέα, η αρχαία Σαλαμίνα, τα Ενετικά Τείχη της Αμμοχώστου, της Λευκωσίας, τζαμιά σε Λεμεσό, Λάρνακα και Πάφο αναστηλώθηκαν, συντηρήθηκαν, έλαβαν ξανά εικόνα σεβασμού για το κοινό και το διαφορετικό. Στην ομιλία του κατά την παρασημοφόρηση του με το Μετάλλιο Εξαίρετης Προσφοράς της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο Τάκης Χατζηδημητρίου, εξομολογήθηκε πως «ως μέλη της Τεχνικής Επιτροπής βρεθήκαμε να κυκλοφορούμε μέσα στα ερείπια και τη μοναξιά των μνημείων. Είδαμε τις πόλεις και τους ναούς κουρσεμένους. Είδαμε τους τάφους, τις ιερές κατοικίες των νεκρών, κατεστραμμένους».
Ο όλεθρος και η καταστροφή που σκόρπισε 47 χρόνια πριν η τουρκική βαρβαρότητα και η εθνικιστική μισαλλοδοξία, δεν πρέπει και δεν θα ξεχαστούν ποτέ. Αντίθετα, πρέπει να γίνουν παράδειγμα προς αποφυγήν, όχι μόνο για τις μελλοντικές γενιές της Κύπρου, αλλά ολόκληρη την οικουμένη. Στα 88 του χρόνια, ο αεικίνητος Τάκης Χατζηδημητρίου αποχαιρέτησε την Τεχνική Επιτροπή Πολιτιστικής Κληρονομιάς, με το κεφάλι ψηλά, συνεισφέροντας όσο λίγοι, στις προσπάθειες επανένωσης του τόπου. Το άκρως τιμητικό βραβείο του Ευρωπαίου πολίτη που έλαβε από κοινού με τον Τουρκοκύπριο ομόλογό του Αλί Τουνσάι, το 2015 από το Ευρωκοινοβούλιο, αλλά και η πρόσφατη διάκριση της δικοινοτικής Επιτροπής από τη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Κληρονομιάς, λένε πολλά.
Όπως πολλά λέει και η «εκκωφαντική» απουσία από την τελετή παρασημοφόρησης του στο Προεδρικό, των ηγεσιών ΔΗΚΟ – ΕΛΑΜ – ΔΗΠΑ, αλλά και της ισχνής εκπροσώπησης της ΕΔΕΚ. Μίας ΕΔΕΚ που ο Τάκης Χατζηδημητρίου υπηρέτησε για 20 και πλέον χρόνια ως βουλευτής.
Βλέπετε, ορισμένοι δεν τολμούν έστω και για τους τύπους, την υστάτη, να κηρύξουν μέσα τους «ανακωχή» και να τιμήσουν τον άνθρωπο που πάλεψε μαζί με άλλους, για να κρατήσουν ζωντανή την πολιτιστική μας κληρονομιά στην κατεχόμενη Κύπρο.
Εξάλλου ως όλα δείχνουν τα τετελεσμένα, αυτή η κληρονομία θα είναι πολύ σύντομα το μοναδικό στίγμα που θα μαρτυρεί πως κάποτε, σε εκείνα τα χώματα χτυπούσαν καρδιές Ελλήνων Κυπρίων. Εξάλλου ας μην ξεχνάμε… Τα σύνορα μας είναι στην Κερύνεια! Ευχαριστούμε Τάκη Χατζηδημητρίου…
