Όταν στον Άλφα θέταμε το ερώτημα προεκλογικά για το που θα βρει τα λεφτά ο επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, για βοηθήσει τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού, που δοκιμάζονται από την ακρίβεια, στην ανάλυση μας είχαμε καταλήξει πως: θα πρέπει να κάνει περικοπές από άλλες δαπάνες για να τις διοχέτευση στους ευάλωτους ή/και θα πρέπει να αυξήσει τις φορολογίες. Σε διαφορετική περίπτωση, θα πρέπει να πει κάτι αναλογο με το “να πάτε στα McDonald’s” που είπε ο Αυστριακός καγκελάριος Καρλ Νεχάμερ, στους γονείς με χαμηλό εισόδημα.
Παραμονές των εκλογών, εξηγήσουμε πως «η επόμενη κυβέρνηση θα τηρήσει την υπόσχεση της για μείωση του χρέους θέλει δεν θέλει, καθώς δύσκολα μπορεί να δανείζεται» συνέπεια της αλλαγής της νομισματικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Όσο για απροσδόκητα έσοδα από μια μεγαλύτερη από του αναμενόμενου ανάπτυξη, αυτό δεν ήταν στην ατζέντα καθώς τα στοιχεία από τις ΗΠΑ και την ευρωζώνη, ήδη έδειχναν πως οι αυξήσεις των επιτοκίων θα «προσγείωναν» την επέκταση της οικονομίας. Το μόνο που δεν ξέραμε, ήταν αν αυτή η προσγείωση θα ήταν απότομη ή σταδιακή. Για την ώρα είναι ομαλή και τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις γλίτωσαν από τις συνέπειες της ύφεσης. Δηλαδή την ανεργία και τη μείωση των εισοδημάτων.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Στο πρόγραμμα του, ο νυν Πρόεδρος Νίκος Χριστοδουλίδης, δεν είχε νέες φορολογίες ούτε και είχε αφήσει να νοηθεί πως θα υπάρξουν έκτακτες φορολογίες σε απροσδόκητα κέρδη όπως σχεδόν επιτακτικά του το ζητάνε. Όπως και άλλοι υποψήφιοι, ακόμη και στη φορολογική μεταρρύθμιση, η θέση του ήταν πως αυτή πρέπει να είναι ουδέτερη. Πως δηλαδή, ακόμη και αν αυξηθούν κάποιες φορολογίες, θα μειωθούν κάποιες άλλες και πως η κυβέρνηση του δεν θα χρηματοδοτήσει το πρόγραμμα της απλώνοντας το χέρι στην τσέπη των φορολογουμένων. Αυτό ωστόσο που ξεχώριζε στο πρόγραμμα του ήταν η δέσμευση για εξορθολογισμό των δαπανών, στις υποδείξεις του Γενικού Ελεγκτή. Στο πρόγραμμα υπήρχε μάλιστα και σχετικό χρονοδιάγραμμα έξι μηνών για να εντοπιστούν οι όποιες «σπατάλες» του δημοσίου.
Αυτό ακόμη να γίνει και αντανακλά και στον προϋπολογισμό που έχει αυξημένα έξοδα. Έξοδα που χρηματοδοτεί η ακρίβεια μέσα από τις αυξημένες ροές στο ΦΠΑ που ούτε κοινωνικά δίκαιες είναι, ούτε και μπορούν να σηκώσουν από μόνες τους ισχυρές δαπάνες. Όσο για επιπρόσθετα έσοδα από την ανάπτυξη, ούτε αυτή είναι τόσο ισχυρή αλλά ούτε και στοχευμένη προς τα μεσαία και κατώτερα στρώματα ώστε να θεωρούμε πως θα τα βοηθήσει ιδιαίτερα. Είναι για αυτό που η κυβέρνηση θα πρέπει να αποφασίσει πως αν θέλει να βοηθήσει τα νοικοκυριά που δοκιμάζονται από την ακρίβεια να φορολογήσει ή/και να κόψει δαπάνες από αλλού.
