Είναι πολλά τα αφιερώματα στον Γιούργκεν Κλοπ, ο οποίος την Παρασκευή (26/01) ανακοίνωσε ότι θα αποχωρήσει από τη Λίβερπουλ στο τέλος της σεζόν. Οι οπαδοί τον έχουν επαινέσει, οι αντίπαλοι έχουν αναγνωρίσει τα επιτεύγματά του και η Premier League έχει αναρτήσει στο διαδίκτυο αποσπάσματα από τους χαρακτηριστικούς πανηγυρισμούς με υψωμένες τις γροθιές του.
Αλλά καμία πράξη σεβασμού και τιμής δεν είναι πιθανό να ξεπεράσει τα λόγια της Μάργκαρετ Άσπιναλ, της προέδρου του συλλόγου που έχει ιδρυθεί από τους συγγενείς των θυμάτων της τραγωδίας του Χίλσμπορο. Ο Κλοπ, είπε, δεν είναι μόνο ένας σπουδαίος προπονητής, αλλά «ένας σπουδαίος άνθρωπος, μια σπουδαία προσωπικότητα και ένας σπουδαίος ανθρωπιστής».Ο Κλοπ σε όλη τη διαδρομή του στους πάγκους, παρουσίασε τον εαυτό του πρώτα ως άνθρωπο και μετά ως ελίτ προπονητή. Μας συστήθηκε ως o «normal one» και δεν είπε ψέματα. Είπε την αλήθεια, με τη χαρακτηριστική ειλικρίνεια που τον διακρίνει. Και επειδή είναι άνθρωπος, λειτουργεί ανθρώπινα. Η κούραση, πνευματική και η σωματική και το άγχος που απαιτεί η δουλειά του στο ανώτατο και υψηλότερο επίπεδο, η εξάντληση από το να βρίσκεται συνεχώς στο επίκεντρο, η υπερέκθεση στα φώτα της δημοσιότητας, είναι μερικές από τις αιτίες της απόσυρσης.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Άδειασε από ενέργεια και από ιδέες. Πιθανότατα ένιωσε ότι έφτασε σε τέτοια δυσθεώρητα ύψη, ώστε δε θα μπορεί πλέον παρά στην καλύτερη περίπτωση να επαναλαμβάνει τον εαυτό του. Στέρεψαν τα κίνητρα, στέγνωσε ψυχικά. Τα έδωσε όλα. Τον καλύτερο εαυτό του, την αγάπη του, την ψυχή του. Και ως άνθρωπος πρώτα και πάνω από όλα, αποφάσισε πως ήρθε η ώρα για το αντίο. Προσωρινό; Μόνιμο; Ουδείς γνωρίζει…Αν τα παιχνίδια μέχρι το τέλος τη σεζόν θα είναι το «Last Dance» κανείς δεν μπορεί να το ξέρει. Ούτε αν θα έχουμε restart μετά από κάποιο χρονικό διάστημα. Από το καλοκαίρι ο Κλοπ θα κάνει σίγουρα reload στη ζωή του. Θα έχει όλο το χρόνο να γεμίσει τις μπαταρίες, να ξεκουραστεί, να περάσει όμορφες και ξέγνοιαστες στιγμές. Με τη γυναίκα της ζωής του την Ούλα, τα παιδιά του και τους φίλους του, μακριά από το άγχος του πρωταθλητισμού. Χρειάζεται και δικαιούται ένα διάλειμμα.Θα μας λείψει σίγουρα, αυτό είναι βέβαιο. Θα τον περιμένουμε με αγωνία να επιστρέψει. Αν το θελήσει βέβαια. Στο πέρασμα του ο Γερμανός θαρρώ έκανε εκατομμύρια φίλους και δημιούργησε πληθώρα θαυμαστών. Που ίσως να έγιναν και περισσότεροι μετά την απόφαση του να σταματήσει. Ακόμα ένα δείγμα του ξεχωριστού χαρακτήρα του, της αυτογνωσίας, της αντίληψης που βάζει πρώτα τον άνθρωπο και φτύνει κατάμουτρα τη ματαιοδοξία. Ακόμα ένα μάθημα σε όλους μας, ένα ρεσιτάλ life coaching, από ένα top class προπονητή των γηπέδων και της ζωής…
