Είναι οι άνθρωποι που ρίχνονται πρώτοι στις μάχες με τις φλόγες, και οι τελευταίοι που θα αποχωρήσουν. Οι πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές σε επαρχία Πάφου και Φαρμάκα, ανέδειξαν περίτρανα την σημασία των επίγειων δυνάμεων, και τον καταλυτικό ρόλο που διαδραματίζουν για διασφάλιση ανθρώπινων ζωών και περιουσιών.

Οι δε προβλέψεις για ένα πολύ δύσκολο καλοκαίρι ένεκα του ξηρού χειμώνα ήδη επιβεβαιώνονται με τον χειρότερο τρόπο, ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως μεγάλες και δύσκολες πυρκαγιές ξέσπασαν ήδη από τον Απρίλιο.

«Είναι πολύ υπαρκτός ο κίνδυνος να ζήσουμε και άλλες τέτοιες πυρκαγιές. Η γη της Κύπρου τώρα είναι μπαρούτι. Με την παραμικρή σπίθα, το παραμικρό λάθος μπορεί να ζήσουμε πολύ χειρότερες καταστάσεις» δήλωσε με νόημα στο AlphaNews.Live, ο επί 24 χρόνια δασοπυροσβέστης, Πέτρος Κυριάκου.

«Είναι πόλεμος οι πυρκαγιές»

Ο ίδιος, όπως και οι συνάδελφοι του, βρίσκονται κυριολεκτικά στην πρώτη γραμμή για υπεράσπιση των ανθρώπων και της φύσης. Στη συζήτηση που κάναμε μαζί του, επιχειρούμε να ρίξουμε «φως» στην πραγματικότητα των δασοπυροσβεστών. Τις προκλήσεις και τις ανάγκες τους. Και βεβαίως, να αποκτήσουμε την πραγματική εικόνα των δασικών πυρκαγιών, πίσω από τις θεωρίες και τις ατέρμονες συζητήσεις.

«Είναι ένας πόλεμος οι πυρκαγιές. Θέτουμε τον εαυτό μας σε κίνδυνο καθημερινά, την σωματική μας ακεραιότητα απέναντι από τις φλόγες. Βλέπω απέναντι μου τη φλόγα και μπορεί να γυρίσει ανά πάσα στιγμή και να σε πνίξει»

Όπως εξηγεί ο Πέτρος, οι δασοπυροσβέστες είναι αυτοί που πάνε εκεί που δεν μπορεί να προσεγγίσει ούτε πυροσβεστικό όχημα. Όπως αποδείχτηκε και στην πρόσφατη πυρκαγιά του Φαρμακα, ήταν αυτοί που γλύτωσαν τα ξημερώματα το δάσος του Μαχαιρά.

«Είναι τόσο δύσβατα, το ανάγλυφο της περιοχής δεν προσεγγίζονται από πυροσβεστικά. Αναγκαζόμαστε να ανοίξουμε σωλήνες, λάστιχα μέχρι και ένα χιλιόμετρο. Έχει φορές που βγαίνουμε με τα τέσσερα μας. Τόσο δύσκολες είναι οι περιοχές, τόσο δύσκολα είναι τα βουνά»

Θυμάται τις πρόσφατες πυρκαγιές σε Πάφο και Φαρμακά, κάνοντας λόγο για μια από τις πιο δύσκολες εμπειρίες που βίωσε όλα αυτά τα χρόνια υπηρεσίας.

«Φτάσαμε στα όρια της εξάντλησης. Σβήνουμε τις πυρκαγιές μέχρι το πρωί και μένουμε μέχρι και 3-4 ημέρες στο σημείο για αναζωπυρώσεις. Μπορεί να περάσουν μέρες για να πάει ένας δασοπυροσβέστης στο σπίτι του»

Συζητώντας μαζί του, γίνεται εύκολα αντιληπτή η περηφάνεια που νιώθουν οι δασοπυροσβέστες για το έργο που επιτελούν.

Advertisement

«Κυνηγάμε την φωτιά, δεν μας κυνηγά. Είναι το πλεονέκτημα μας ως δασοπυροσβέστες από τους υπόλοιπους. Πάμε εκεί που δεν πάει κανείς άλλος. Κινδυνεύουμε να μας στερηθούν οι οικογένειες μας για να προστατεύσουμε τα δάση»

Ενώ τονίζει πως τεράστια ευθύνη νιώθουν και έναντι των πολιτών, των οποίων μέσα στις πυρκαγιές απειλείται τόσο η ζωή, όσο και οι περιουσίες τους.

«Είναι διπλή η ευθύνη μας να σβήσουμε την πυρκαγιά. Το άγχος που έχουμε και η ευθύνη όταν βλέπουμε την περιουσία του κόσμου να καίγεται. Είναι γι’ αυτό που μπαίνουμε με αυτοθυσία μέσα στις φλόγες»

«Μόνο σεβασμό χρειαζόμαστε»

Για το τέλος ο Πέτρος άφησε αυτά που μπορούν να κάνουν το έργο των δασοπυροσβεστών καλύτερο. Μη παραλείποντας να ευχαριστήσει την Υπουργό Γεωργίας για την επιμήκυνση της αντιπυρικής περιόδου, αλλά και τους αρμοδίους που δείχνουν ενδιαφέρον στα αιτήματα τους, σχολιάζει πως υπάρχουν ακόμη πράγματα να γίνουν, τόσο σε εξοπλισμό, αλλά και στόλο.

Ενώ ζητά και ένα μόνο πράγμα από τον κόσμο.

«Σεβασμό προς τις επίγειες δυνάμεις και τις υπεράνθρωπες προσπάθειες που δίνουν αυτοί οι άνθρωποι καθημερινά με κίνδυνο της ζωής τους. Μόνο σεβασμό και τίποτα άλλο»