Η απόλυτη στασιμότητα που υπάρχει γύρω από το κυπριακό έχει κατεβάσει τα τάρταρα τις προσδοκίες ακόμα και όσων διαχρονικά διατηρούσαν την αισιοδοξία τους.
Παρά τις υποσχέσεις της Γραμματείας των Ηνωμένων Εθνών πως θα προχωρούσε σε διορισμό απεσταλμένου και παρά το γεγονός ότι για να γίνει αυτό πράξη η Λευκωσία ήταν διατεθειμένη να κάνει «εκπτώσεις» ως προς τον τίτλο που θα δινόταν προς τον άνθρωπο αυτό, εντούτοις ο Γενικός Γραμματέας διαβλέποντας και ο ίδιος τις ελάχιστες προοπτικές που υπάρχουν στην παρούσα συγκυρία, μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει εξέλιξη.
Όλοι καταλήγουν στο συμπέρασμα πως ακόμα και να διοριζόταν ένας απεσταλμένος τη δεδομένη στιγμή, δύσκολα θα μπορούσε να πετύχει την όποια πρόοδο λαμβάνοντας υπόψη τη σημερινή κατάσταση πραγμάτων στην Τουρκία. Το κυπριακό κάθε άλλο παρά προτεραιότητα είναι αυτή την περίοδο για την Άγκυρα καθώς ο Τούρκος Πρόεδρος καλείται να διαχειριστεί μια δύσκολη κατάσταση στο εσωτερικό με μια οικονομία που τελεί στα όρια της κατάρρευσης και μια αντιπολίτευση που τον καλεί σε παραίτηση.
Η Τουρκία σε όσες συζητήσεις έγιναν για το κυπριακό τους τελευταίους μήνες όχι απλά δεν συμβάλει θετικά, αλλά εμποδίζει την όποια εξέλιξη στο άμεσο μέλλον. Το πετυχαίνει με τις θέσεις της όσο αφορά τη μορφή της λύσης, με τη στάση της έναντι των όποιων πρωτοβουλιών αναπτύσσονται αλλά και επί του εδάφους προκαλώντας νέα τετελεσμένα.
Στο εσωτερικό εν απουσία των όποιων εξελίξεων οι πολιτικές δυνάμεις συνεχίζουν τον σχολιασμό των πρακτικών του Κραν Μοντάνα σε μια προσπάθεια αυτοδικαίωσης για την ανάλυση που έκαναν γύρω από το ναυάγιο του 2017.
