Μικρό αλλά σημαντικό χαρακτηρίζεται το νέο κοίτασμα φυσικού αερίου που ανακαλύφθηκε στο τεμάχιο 6 της κυπριακής ΑΟΖ, υπό την έννοια ότι έρχεται να προστεθεί στα συνολικά αποθέματα και κατ’ επέκταση ενισχύει την προοπτική βιώσιμων έργων εκμετάλλευσης.
Τα 2,5 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια (Tcf) που ανακαλύφθηκαν στην τελευταία γεώτρηση της κοινοπραξίας ΕΝΙ-Total στον στόχο Κρόνο ανεβάζουν τα συνολικά αποθέματα εντός της ΑΟΖ στα 11,7 Tcf αφού προηγουμένως ανακαλύφθηκαν άλλα 4,2 στην Αφροδίτη και 5-8 στον Γλαύκο. Επιπλέον η εν λόγω γεώτρηση βοηθά σημαντικά την κοινοπραξία να εξάγει ασφαλέστερα συμπεράσματα για το κοίτασμα Καλυψώ αλλά και συνολικά για το τεμάχιο 6. Ήδη το γεωτρύπανο Tungsten Explorer διενεργεί νέα γεώτρηση στο ίδιο τεμάχιο και συγκεκριμένα στον στόχο Ζευς 1.
Αυτή τη στιγμή εκκρεμούν τα αποτελέσματα της γεώτρησης που διενήργησε η ExxonMobil στο κοίτασμα Γλαύκος τον Μάρτιο. Όπως πληροφορούμαστε ο αμερικανικός κολοσσός πραγματοποιεί αυτή την περίοδο νέες σεισμικές έρευνες στο τεμάχιο 5.
Σημαντική θεωρείται και η επιβεβαιωτική γεώτρηση που θα πραγματοποιήσει η Chevron στο κοίτασμα Αφροδίτη ούτως ώστε να επιβεβαιωθούν οριστικά οι εκτιμώμενες ποσότητες. Για το συγκεκριμένο κοίτασμα, το οποίο ανακαλύφθηκε το 2011, ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη συζητήσεις για το ενδεχόμενο μεταφοράς του στα τερματικά της Αιγύπτου, ενώ μελετάται παράλληλα η πρόταση της εταιρείας Energean, η οποία εισηγείται στη Δημοκρατία τη δημιουργία ενός υποβρύχιου αγωγού προς τον πλωτό σταθμό φυσικού αερίου που θα δημιουργηθεί στο Ισραήλ για αξιοποίηση των κοιτασμάτων Karish και Tanin.
Στη Λευκωσία γίνεται μεγάλη προσπάθεια ούτως ώστε να αξιοποιηθεί το μομέντουμ που υπάρχει λόγω της προσπάθειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης για απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο. Για λόγους τόσο οικονομικούς, αλλά και πολιτικούς το κοίτασμα Αφροδίτη παραμένει εδώ και 11 χρόνια στον πυθμένα του οικοπέδου 12 και αυτό που απομένει να διαφανεί είναι κατά πόσο οι νέες αυτές ανακαλύψεις θα λειτουργήσουν υποβοηθητικά προς την κατεύθυνση της εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου. Ο παράγοντας χρόνος είναι ενδεχομένως ο πιο σημαντικός παράγοντας. Η Ευρώπη έχει ανάγκη από εναλλακτικές πηγές φυσικού αερίου σήμερα, ενώ έχει θέσει χρονικό ορίζοντα για τον τερματισμό της χρήσης συμβατικών πηγών ενέργειας μέχρι το 2050.
