Του Νικόλα Ζαννέττου – [email protected]
Με την απόφαση των Οικολόγων για κατά βούληση ψήφο τουλάχιστον στον πρώτο γύρο των εκλογών το κομματικό παζλ κλείνει επισήμως και το πεδίο ξεκαθαρίζει. Ο προεκλογικός αγώνας για τις προεδρικές του Φεβρουαρίου εισέρχεται στην τελική ευθεία και οι υποψήφιοι όπως επίσης και τα κόμματα που τους υποστηρίζουν θα εργαστούν τους επόμενους μήνες εντατικά για να πετύχουν τις μέγιστες δυνατές συσπειρώσεις.
Το Κίνημα Οικολόγων, που έλαβε ποσοστό 4,4% στις βουλευτικές του 2021, ήταν το τελευταίο κόμμα του οποίου η απόφαση για το τι θα έπραττε στις προεδρικές εκλογές του 2023 εκκρεμούσε μέχρι και την Κυριακή. Εν τέλει, εφόσον κανείς εκ των τεσσάρων προτεινόμενων υποψηφίων δεν συγκέντρωσε το 60% που προνοούσε το καταστατικό, αποφασίστηκε η κατά βούληση ψήφος στον πρώτο γύρο των εκλογών. Μάλιστα οι Οικολόγοι αναμένεται να καταρτίσουν ένα κώδικα δεοντολογίας ούτως ώστε τα προβεβλημένα στελέχη να αποφύγουν την φανερή στήριξη υποψηφίων. Τα πράγματα στους Οικολόγους ήταν αρκετά περίπλοκα. Από τη μια τα πολλά παράπονα σε ότι αφορά τις επιδόσεις της παρούσας κυβέρνησης στα θέματα περιβάλλοντος, από την άλλη οι διαφορετικές τάσεις που υπάρχουν στο κίνημα σε σχέση με το κυπριακό, δυσκόλεψαν τη λήψη απόφασης.
Στον ΔΗΣΥ οι δημοσκοπήσεις σαφώς και προβληματίζουν τον Αβέρωφ Νεοφύτου, αφού το κόμμα παραμένει σε μεγάλο βαθμό διασπασμένο ανάμεσα στη δική του υποψηφιότητα και εκείνη του Νίκου Χριστοδουλίδη. Ωστόσο στελέχη του κόμματος επιμένουν πως οι μετρήσεις της Πινδάρου δείχνουν μια πιο αισιόδοξη εικόνα και επιμένουν πως τα πράγματα μπορούν να ανατραπούν. Στο παρασκήνιο συζητείται ήδη και η επόμενη ημέρα μιας πιθανής αποτυχίας στις προεδρικές εκλογές και τι αυτή θα σημαίνει για την παράταξη. Συχνά πυκνά στα κομματικά πηγαδάκια τίθενται ερωτήματα ως προς την πυγμή που ορισμένα στελέχη του κόμματος επιδεικνύουν σε αυτή τη διαδρομή και κατά πόσο αυτή ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις, γεγονός που δημιουργεί ίντριγκες..
Στο ΑΚΕΛ υπάρχει αισιοδοξία πως το κόμμα βρίσκεται σε τροχιά να συσπειρωθεί και πως εν τέλει θα καταφέρει να αποδείξει σε όσους μεμψιμοιρούν ότι ο Ανδρέας Μαυρογιάννης ήταν η σωστή επιλογή. Η αύξηση της συσπείρωσης του κόμματος καταγράφεται και δημοσκοπικά ωστόσο το μεγάλο ερώτημα είναι κατά πόσο μια συσπείρωση της τάξης του 80-85% που θεωρείται ένα εφικτό ποσοστό, είναι αρκετή για να στείλει τον κ. Μαυρογιάννη στον δεύτερο γύρο ιδιαίτερα λαμβάνοντας υπόψη τις μικρές εισροές που υπάρχουν μέχρι στιγμής από άλλα κόμματα. Την ίδια στιγμή όμως αρκετοί έσπευσαν να ερμηνεύσουν, όχι αδικαιολόγητα, τις δηλώσεις του Γενικού Γραμματέα του κόμματος περί αλλαγών που έρχονται στο κόμμα μετά τις εκλογές ως μια έμμεση παραδοχή πως το σενάριο επιτυχίας θεωρείται έως και απίθανο.
Στο επιτελείο Χριστοδουλίδη εξακολουθεί να υπάρχει ευφορία για το γεγονός ότι χτίζεται και εδραιώνεται μια ασφαλής κατά την άποψη τους διαφορά από τους άλλους δύο. Εκείνο που απομένει να διαφανεί είναι κατά πόσο ο Νίκος Χριστοδουλίδης θα αντέξει την πίεση που ασκείται από όλους τους ανθυποψηφίους του για μια σειρά από ζητήματα τα οποία είδαν το φως της δημοσιότητας και σχολιάζονται εδώ και καιρό. Παράλληλα όπως από την αρχή εκτιμούσαν, η στήριξη από κόμματα όπως το ΔΗΚΟ, η ΔΗΠΑ, η ΕΔΕΚ και το Κίνημα Αλληλεγγύη, θα πρέπει να τύχει διαχείρισης κατά τρόπο που δεν θα αφαιρέσει μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων του ΔΗΣΥ οι οποίοι σήμερα τον στηρίζουν. Αυτό άλλωστε είναι ένα από τα στοιχεία στα οποία οι πολιτικοί του αντίπαλοι επενδύουν για να του αφαιρέσουν κομματικούς πόντους.
