Μπορεί οι υποψήφιοι και τα επιτελεία τους κατά καιρούς να αφήνουν υπόνοιες για τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, ωστόσο τα χαρτιά που επέλεξαν να ρίξουν στο πρώτο διακαναλικό debate οι τρεις υποψήφιοι, έδειξαν πως λαμβάνουν πολύ σοβαρά υπόψη τις μετρήσεις.

Ο Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίος αντιμετωπίζει την μεγάλη πρόκληση της συσπείρωσης του ΔΗΣΥ, επιχείρησε ακριβώς να μεταπείσει όσους συναγερμικούς σήμερα στηρίζουν τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Χρησιμοποίησε εκ νέου του αφήγημα ότι ο Νίκος Χριστοδουλίδης γύρισε την πλάτη στο κόμμα του λειτουργώντας διασπαστικά. Χρησιμοποίησε επίσης ξανά να δημιουργήσει ανησυχία όσο αφορά τη συνοχή μιας πιθανής κυβέρνησης Χριστοδουλίδη η οποία θα υποστηρίζεται από κόμματα με διαφορετικές απόψεις και κακές σχέσεις μεταξύ τους.

Ο Νίκος Χριστοδουλίδης επιχείρησε εκ νέου να τηρήσει ισορροπίες για να διαφυλάξει την πολυσυλεκτικότητα της υποψηφιότητας του. Αυτή τη φορά μάλιστα, έκανε ένα βήμα παραπέρα αναφέροντας πως είναι έτοιμος να ηγηθεί μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας που θα περιλαμβάνει και τον Δημοκρατικό Συναγερμό αξιοποιώντας ικανά στελέχη από όλους τους χώρους. Υπεραμύνθηκε της στήριξης που απολαμβάνει από τα κόμματα του κέντρου, επισημαίνοντας πως αρχικά επιχείρησε και ο Αβέρωφ Νεοφύτου να λάβει τη στήριξη τους χωρίς επιτυχία.

Ο Ανδρέας Μαυρογιάννης προσπάθησε να ισορροπήσει ανάμεσα στην ανεξαρτησία της δικής του υποψηφιότητας και της στήριξης που έλαβε από το ΑΚΕΛ. Από τη μια επιτέθηκε στην κυβέρνηση στα ζητήματα που το ΑΚΕΛ θεωρεί ότι υστέρησε, όπως για παράδειγμα το θέμα της διαφθοράς και της κοινωνικής δικαιοσύνης, από την άλλη βρέθηκε στη μέση ενός καυγά ανάμεσα στους δύο υποψηφίους της δεξιάς. Αν και προσπάθησε να τηρήσει αποστάσεις από την κόντρα των δύο, δεν κατάφερε κατά την άποψη μας να αναδειχθεί ως μια ισχυρή εναλλακτική επιλογή. Η προσπάθεια του επικεντρώθηκε στο να ακουστεί στους ψηφοφόρους της αριστεράς και πιο συγκεκριμένα στην αύξηση της συσπείρωσης του ΑΚΕΛ.