Σε αναθεώρηση των αρχικών εκτιμήσεων του για την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας προχώρησε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο υποβαθμίζοντας τις περαιτέρω και προβλέποντας πιο σταδιακή ανάκαμψη στη συνέχεια. Περί τα τέλη του 2021, εκτιμά ότι το ΑΕΠ θα είναι κατά 6,5 μονάδες χαμηλότερα απ’ ότι θα ήταν με τις προ πανδημίας εκτιμήσεις Ιανουαρίου.
Το ΔΝΤ προβλέπει ειδικότερα ότι φέτος το παγκόσμιο ΑΕΠ θα συρρικνωθεί κατά 4,9%, δηλαδή 1,9 ποσοστιαίες μονάδες περισσότερο σε σχέση με την εκτίμηση του Απριλίου. Για το 2021 αναμένει ρυθμούς ανάπτυξης 5,4%. Αν και αυτό σημαίνει ότι το χαμέν έδαφος της εφετινής χρονιάς θα υπερκαλυφθεί την επόμενη, το Ταμείο σπεύδει να προειδοποιήσει πως η πρόβλεψη υπόκειται σε έντονη αβεβαιότητα.
Η μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη, οι ΗΠΑ, προβλέπεται ότι θα δουν το ΑΕΠ τους να συρρικνώνεται κατά 8% φέτος και να αναπτύσσεται μόλις 4,5% την επόμενη χρονιά. Στην Ευρώπη η Βρετανία που ετοιμάζεται και για τη λήξη της μεταβατικής περιόδου του Brexit θα δει την οικονομία της να συρρικνώνεται 10,2% φέτος για να ανακάμψει 6,3% το 2021 σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Ταμείου.
Στη ζώνη του ευρώ η Γερμανία εκτιμάται ότι θα υποστεί ύφεση 7,8% φέτος για να αναπτυχθεί με ρυθμούς 5,4% το 2021. Για τη Γαλλία η βουτιά του ΑΕΠ θα είναι ακόμη μεγαλύτερη, στο -12,5% το 2020, με τους ρυθμούς ανάκαμψης της επόμενης χρονιάς στο 7,3%. Συρρίκνωση 12,8% βλέπει το ΔΝΤ και για το ΑΕΠ της Ιταλίας φέτος. Λιγότερο από το ήμισυ του χαμένου εδάφους θα καλυφθεί την επόμενη χρονιά, με το ιταλικό ΑΕΠ να αναπτύσσεται 6,3%. Ακριβώς ίδια (πτώση 12,8% φέτος, ανάπτυξη 6,3% το 2021) προβλέπεται και για το ΑΕΠ της Ισπανίας.
Για το 2020 έχουμε να κάνουμε με μία συγχρονισμένη, βαθιά ύφεση, η οποία σε πολλές περιπτώσεις ήταν πιο επώδυνη από ό,τι αρχικά είχε υπολογιστεί, βάσει των δεδομένων για το ΑΕΠ πρώτου τριμήνου. Εξαίρεση αποτελούν η Κίνα, η Ινδία, η Χιλή, η Μαλαισία και η Ταϊλάνδη στις αναδυόμενες αγορές, ενώ στις ανεπτυγμένες οι μόνες μεγάλες που δεν είχαν χειρότερες των προβλέψεων επιδόσεις το πρώτο τρίμηνο ήταν η Γερμανία, η Ιαπωνία και η Αυστραλία. Τα πρώτα στοιχεία για το δεύτερο τρίμηνο αποκαλύπτουν πως και σε αυτές τις περιπτώσεις τα πράγματα θα είναι κατά πολύ χειρότερα σε σχέση με το πρώτο. Στις περισσότερες περιπτώσεις αναμένεται απότομη βουτιά του ΑΕΠ. Εξαίρεση αποτελεί και πάλι η Κίνα, όπου το restart των περισσότερων οικονομικών κλάδων είχε γίνει από τις αρχές Απριλίου.
Οι ειδικού του ΔΝΤ εξηγούν ότι η κατανάλωση και οι υπηρεσίες έχουν δεχθεί ισχυρότατο πλήγμα, με τα νοικοκυριά να στρέφονται στην αποταμίευση, όπως τείνει να συμβαίνει σε όλες τις περιόδους ύφεσης. Παράλληλα υπό πίεση παραμένει και η κινητικότητα, αφού οι περιορισμοί δεν έχουν αρθεί πλήρως. Η βουτιά στην οικονομική δραστηριότητα συνοδεύεται και από «καταστροφικό πλήγμα» στην αγορά εργασίας. Παρά το γεγονός ότι στην Ευρώπη υιοθετήθηκαν άμεσα κρατικά προγράμματα αναστολής συμβάσεων ή επιδότησης μισθού για να βάλουν φρένο στις απολύσεις, ο ILO υπολογίζει ότι η μείωση των εργάσιμων ωρών το πρώτο τρίμηνο του 2020 σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2019 αντιστοιχεί σε απώλεια 130 εκατομμύρια θέσεων πλήρους απασχόλησης. Η πτώση το δεύτερο τρίμηνο αναμένεται να αντιστοιχεί σε απώλεια 300 εκατ. θέσεων πλήρους απασχόλησης.
