Του Νικόλα Ζαννέττου – [email protected]
Δεκατέσσερεις μήνες μετά τις προεδρικές εκλογές του 2023 και την τεταμένη προεκλογική εκστρατεία, η Κύπρος βρίσκεται και πάλι εν μέσω μιας νέας προεκλογικής εκστρατείας. Αυτή τη φορά, για την πρωτόγνωρη για τα κυπριακά δεδομένα, διπλή μάχη των ευρωεκλογών που διεξάγονται παράλληλα με τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης με τη νέα μορφή που αυτή θα πάρει λόγω της εφαρμογής της σχετικής μεταρρύθμισης.
Συνολικά 63 συμπολίτες μας διεκδικούν τις έξι έδρες της Κύπρου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ενώ πέραν των 9000 υποψηφίων διεκδικούν τις θέσεις των Περιφερειαρχών, Δημάρχων, Αντιδημάρχων, Κοινοταρχών, Δημοτικών Συμβούλων και Σχολικών Εφόρων. Στην περίπτωση της τοπικής αυτοδιοίκησης, ο προεκλογικός δεν έχει τόσο έντονο το πολιτικό στοιχείο, ωστόσο στην περίπτωση των Ευρωεκλογών, ήδη είναι εμφανές πως θα βιώσουμε εκ νέου αμιγώς πολιτικές συζητήσεις.
Επιδερμικές συζητήσεις
Διαχρονικά στις ευρωεκλογές οι συζητήσεις αδυνατούν να αγγίξουν τα ζητήματα όπως αυτά συζητούνται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Εν ολίγοις, τα πολιτικά κόμματα αξιοποιούν αυτή την ευκαιρία για να επαναβεβαιώσουν τα ποσοστά τους και να σκοράρουν πολιτικούς πόντους. Η συζήτηση ουδέποτε εισέρχεται σε ευρωπαϊκό βάθος και εξαντλείται σε τίτλους για το πιο κόμμα είναι πιο ευρωπαϊκό βάση της ιστορίας του και πως τοποθετείται γενικώς στα θέματα της ευρωπαϊκής, μα κυρίως της κυπρογενούς ατζέντας.
Η άνοδος της ακροδεξιάς και το μεταναστευτικό
Στις εκλογές του 2024, όπως και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, η άνοδος της ακροδεξιάς αποτελεί αντικείμενο συζήτησης. Από τις πρώτες δημοσκοπήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας, τουλάχιστον σε αυτή τη φάση προκύπτει πως το ΕΛΑΜ είναι η τρίτη μεγαλύτερη δύναμη με ποσοστό πέραν του 10%. Με άξονα το μεταναστευτικό, στο οποίο η Ευρώπη κατά γενική παραδοχή απέτυχε τα προηγούμενα χρόνια, το ΕΛΑΜ καταφέρνει μέσω του τρόπου που πολιτεύεται να κερδίσει σημαντική υποστήριξη από την κοινωνία. Τα υπόλοιπα κόμματα, υιοθετώντας πιο σκληρή γραμμή απ’ ότι στο παρελθόν, επιχειρούν να πείσουν πως το σύνθετο και περίπλοκο πρόβλημα, δεν μπορεί να επιλυθεί με συνθήματα αλλά με μια νέα ισορροπία που λαμβάνει υπόψη τα τελευταία δεδομένα.
Ο πληθωρισμός και η ακρίβεια
Μεγάλο μέρος της συζήτησης εστιάζει ακόμη στην δραματική αύξηση των επιτοκίων τα τελευταία χρόνια καθώς επίσης και στον πληθωρισμό ο οποίος εκτόξευσε το κόστος ζωής πνίγοντας όχι μόνο τις ευάλωτες ομάδες, αλλά και τη μεσαία τάξη. Πρόκειται για ένα εξίσου δύσκολο ζήτημα, για το οποίο οι απαντήσεις που δίνονται κινούνται σε γενικόλογες θεωρίες για την ώρα, παρά σε πρακτικές πρωτοβουλίες που θα μπορούσαν να αναληφθούν.
Ουκρανία και Γάζα
Οι δύο εν εξελίξει σοβαρές διενέξεις του πλανήτη, δηλαδή η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία που εισέρχεται στον τρίτο χρόνο καθώς και η κατάσταση στη Γάζα, αποτελούν επίσης αντικείμενο αντιπαράθεσης στην Κύπρο. Τα κόμματα τοποθετούνται όμως με μεγάλη προσοχή, στην προσπάθεια τους να μην δυσαρεστήσουν συγκεκριμένες δεξαμενές ψηφοφόρων που ενδεχομένως να έχουν ισχυρές απόψεις. Οι συζητήσεις δεν αναπτύσσονται στη βάση όσων συζητούνται στις Βρυξέλλες, αλλά στη βάση των κυπριακών ιδεοληψιών.
Περιβάλλον και ενέργεια
Επιπλέον η συζήτηση που αφορούσε στην κλιματική αλλαγή και το περιβάλλον, έχει μέχρι στιγμής πέσει στα μαλακά. Αυτό βεβαίως συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη, με την λεγόμενη Πράσινη Συμφωνία να τυγχάνει έντονης αμφισβήτησης κυρίως από τις συντηρητικές δυνάμεις, εξαιτίας των δυσκολιών να εφαρμοστεί λόγω της ενεργειακής κρίσης που ξέσπασε μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Στην περίπτωση της Κύπρου, όπου οι λογαριασμοί του ηλεκτρικού ρεύματος συνεχίζουν να μαστίζουν τα νοικοκυριά λόγω της εξάρτησης μας από το μαζούτ, αυτή η συζήτηση θα έπρεπε να γίνει επιτέλους πολύ πιο αποφασιστικά. Ιδιαίτερα λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη επίσπευσης της αξιοποίησης Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
Στρατηγική αυτονομία της ΕΕ
Γράψαμε και σε προηγούμενα μας άρθρα πως το θέμα της ασφάλειας και της άμυνας της Ευρώπης, ιδιαίτερα μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, απασχολεί τους Ευρωπαίους. Είναι ήδη σε εξέλιξη μια συζήτηση για το κατά πόσο η Ευρώπη θα πρέπει επιτέλους να καταστεί αυτόνομη σε ότι αφορά τις αμυντικές της δυνατότητες και την παραγωγή στρατιωτικών εξοπλισμών και να απεξαρτηθεί από το ΝΑΤΟ. Αυτή η συζήτηση γίνεται ακόμη πιο επιτακτική, ιδιαίτερα αν λάβει κανείς υπόψη το σενάριο επιστροφής του Ντόναλτ Τραμπ στην ηγεσία των ΗΠΑ τον ερχόμενο Νοέμβριο. Στην Κύπρο, αυτή η συζήτηση δεν έχει γίνει σε βάθος μέχρι στιγμής.
