Του Νικόλα Ζαννέττου – [email protected]
Καμία ένδειξη για τα επόμενα βήματα στο κυπριακό δεν έδωσε τελικά ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών στο προσχέδιο της έκθεσης του για τις Καλές Υπηρεσίες που δόθηκε το Σάββατο στα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Ο Αντόνιο Γκουτέρες αναγνώρισε την απόσταση που χωρίζει τις θέσεις που εξακολουθούν να εκφράζουν οι δύο πλευρές, δηλώνει πως ο ίδιος εξακολουθεί να καθοδηγείται από τα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, αλλά επιλέγει να μην ονομάσει την πλευρά η οποία με τις θέσεις της σκοτώνει την όποια ελπίδα για επανέναρξη διαπραγματεύσεων. Στην έκθεση του, επισυνάπτει τις γραπτές θέσεις που εξέφρασαν οι πλευρές στην άτυπη διάσκεψη της Γενεύης, δηλαδή και το έγγραφο Τατάρ μέσω του οποίου η τουρκική πλευρά απαιτεί την αναγνώριση “κυριαρχίας” του ψευδοκράτους ως προϋπόθεση για επανέναρξη διαπραγματεύσεων.
Καμιά ευθύνη στους Τούρκους
Εν ολίγοις ο κ. Γκουτέρες επιλέγει να μην επιρρίψει ευθύνες στην τουρκική πλευρά παρά το γεγονός ότι οι θέσεις της κινούνται πέραν πάσης αμφιβολίας εκτός του πλαισίου λύσης, δικαιολογώντας τη στάση τους εν μέρει, επειδή ήταν μια άτυπη διάσκεψη που ο καθένας θα μπορούσε να πει ότι θέλει. Τούτου λεχθέντος, εύλογα κάποιος διερωτάται κατά πόσο μια μελλοντική άτυπη διάσκεψη, θα μπορούσε να παράξει αποτελέσματα που θα επέτρεπαν την επανέναρξη ουσιαστικων διαπραγματεύσεων.
Επέλεξε επίσης να μην αναφερθεί στην πρόταση του ιδίου για διορισμό ειδικού αντιπροσώπου για το κυπριακό, μια πρόταση που ήδη η τουρκική πλευρά έχει απορρίψει.
Στα θετικά καταγράφεται το γεγονός ότι επικαλούμενος τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, ο Αντόνιο Γκουτέρες λέει ξεκάθαρα ότι στο νησί υπάρχει ένα κυρίαρχο κράτος.
Στο επίκεντρο η Αμμόχωστος
Όσο αφορά το ζήτημα της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου, ο Αντόνιο Γκουτέρες είναι άλλος ένας παράγοντας της διεθνούς κοινότητας στη λίστα όλων εκείνων που εκφράζουν ανησυχία για τις εξελίξεις. Αναγνωρίζει επίσης ότι ενδεχόμενες νέες μονομερείς ενέργειες, θα θέσουν σε κίνδυνο την επιστροφή σε συνομιλίες.
«Επαναλαμβάνω την ανησυχία μου για τις εξελίξεις στην περιφραγμένη περιοχή της πόλης και υπενθυμίζω ότι η θέση των Ηνωμένων Εθνών παραμένει αμετάβλητη. Υπενθυμίζω περαιτέρω την Προεδρική Δήλωση του Συμβουλίου της 9ης Οκτωβρίου 2020 και τα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας σχετικά με τα Βαρώσια, ιδίως τα ψηφίσματα 550 και 789, και τη σημασία της πλήρους τήρησης αυτών των ψηφισμάτων».
Το ερώτημα ωστόσο που εξακολουθεί να αιωρείται, είναι κατά πόσο μια ξεκάθαρη θέση είτε του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και του ΓΓ, είτε της ΕΕ, είτε άλλων ισχυρών παραγόντων της διεθνούς κοινότητας, αρκεί για να σταματήσει τον Τούρκο Πρόεδρο να υλοποιήσει τους σχεδιασμούς του.
Γιατί να ανησυχήσει δηλαδή ο Ερντογάν για το γεγονός ότι οι ενέργειες του θα βάλουν ταφόπλακα στην προοπτική επανέναρξης διαπραγματεύσεων; Μήπως ο ίδιος έδειξε μέχρι σήμερα να επιθυμεί κάτι τέτοιο;
Είναι γι’ αυτό που πολλοί εκτιμούν ότι το επόμενο του βήμα θα είναι άλλη μια δοκιμή των αντοχών των Ε/κ και παράλληλα των αντιδράσεων της διεθνούς κοινότητας. Αυτό θα μπορούσε να γίνει με το άνοιγμα ενός μικρού μέρους της Αμμοχώστου, όπως το παράδειγμα του Αγίου Λουκά που έγραψε ο συνάδελφος Κωστής Κωνσταντίνου στον ΠΟΛΙΤΗ. Πρόκειται για μια περιοχή που δεν διεκδικεί το ΕΒΚΑΦ και άρα θα μπορούσε να αποτελέσει το δέλεαρ προς τους πρόσφυγες για να υποβάλουν ενδιαφέρον να επιστρέψουν έστω και υπό τη διοίκηση του ψευδοκράτους.
Το επόμενο ορόσημο για την ε/κ πλευρά είναι η υιοθέτηση του ψηφίσματος από το Συμβούλιο Ασφαλείας για την ανανέωση της θητείας της ΟΥΝΦΙΚΥΠ περί τα τέλη του μήνα.
