Ακάθεκτοι συνεχίζουν την κατάληψη εδαφών του Αφγανιστάν οι Ταλιμπάν. Αυτή τη στιγμή έχουν θέσει υπό τον έλεγχο τους τη μεγαλύτερη περιοχή που έλεγχαν ποτέ μέχρι σήμερα από το 2001 όταν έχασαν την εξουσία. Η απόσυρση των στρατευμάτων από τους Δυτικούς συμμάχους αποδεικνύεται καταστροφική για την επόμενη μέρα στο Αφγανιστάν, με τη χώρα να οδηγείται και πάλι στις σκοτεινές εποχές του αυστηρού ισλαμικού νόμου και της θεοκρατίας.
Σήμερα οι Ταλιμπάν ελέγχουν ανάμεσα σε άλλες πρωτεύουσες Επαρχιών την Κανταχάρ, την Χεράτ, την Λασκάρ Γκα αλλά και την Γκάζνι η οποία απέχει μόλις 150 χιλιόμετρα από την Καμπούλ. Πλησιάζουν επίσης στην πολύ σημαντική πόλη Μαζάρ-ι-Σιαρίφ.
Ανησυχούν οι μυστικές υπηρεσίες
Ξένα δίκτυα μεταδίδουν την έντονη ανησυχία των μυστικών υπηρεσιών δυτικών χωρών για την τροπή που παίρνουν τα πράγματα. Έχουν αρκετούς λόγους να ανησυχούν. Η βιαστική αποχώρηση των εναπομεινάντων στρατευμάτων από τη χώρα, έχει αποθρασύνει τους αντάρτες των Ταλιμπάν. Τις τελευταίες μέρες καταλαμβάνουν τη μια επαρχία μετά την άλλη, περνώντας σαν οδοστρωτήρες τις βάσεις των κυβερνητικών στρατευμάτων που είτε παραδίδονται είτε αποχωρούν. Παρατηρητές διαβλέπουν το φάντασμα της διεθνούς τρομοκρατίας να κάνει μια ανεπιθύμητη επιστροφή. Ειδικοί εκτιμούν πως πλέον δίνεται η ιδανική δυνατότητα στην Αλ Γκάιντα να ξαναχτίσει το δίκτυο της με τρόπο που να μπορεί να εξαπολύσει νέες επιθέσεις στον κόσμο.
Γιατί υπερτερούν οι Ταλιμπάν;
Επιχειρησιακά μιλώντας οι βρετανικές και αμερικανικές δυνάμεις είχαν ασχοληθεί τα τελευταία χρόνια με την εκπαίδευση των αφγανικών δυνάμεων προετοιμάζοντας τους για αυτό το σενάριο. Το ερώτημα που δημιουργείται είναι τι πήγε λάθος; Γιατί ενώ οι κυβερνητικές δυνάμεις έχουν την εξοπλιστική και αριθμητική υπεροχή χάνουν τη μάχη;
Οι κυβερνητικές ένοπλες δυνάμεις αριθμούν στα χαρτιά τουλάχιστον ένα αριθμό μεγαλύτερο των 300.000 ανθρώπων. Σε αυτό τον αριθμό περιλαμβάνονται οι ένοπλες δυνάμεις, η αεροπορία και η Αστυνομία. Στην πραγματικότητα όμως, αναφέρουν αναλυτές, η χώρα δυσκολευόταν να βρει επαρκή αριθμό ανθρώπων εξαιτίας των τεράστιων απωλειών στο παρελθόν και της διαφθοράς. Μάλιστα στο παρελθόν διεφθαρμένοι διοικητές, οικειοποιούνταν τους μισθούς στρατιωτών οι οποίοι δεν υπήρχαν, γνωστοί και ως «στρατιώτες φαντάσματα».
Σε πρόσφατη έκθεση του Αμερικανικού Κογκρέσου, ο επικεφαλής επιθεωρητής των ΗΠΑ για το Αφγανιστάν είχε εκφράσει έντονες ανησυχίες για αυτά τα φαινόμενα διαφθοράς και για το γεγονός ότι τα δεδομένα και οι αριθμοί δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματική δύναμη του στρατού.
Επιπλέον για την κάλυψη των αναγκών του στρατού, μέλη των δυνάμεων μεταφέρονταν σε περιοχές της χώρας με τις οποίες δεν είχαν καμιά διασύνδεση οικογενειακή ή άλλη με αποτέλεσμα συχνά να εγκαταλείπουν τα πόστα τους.
Από την άλλη η δύναμη των Ταλιμπάν είναι εξαιρετικά δύσκολο να μετρηθεί. Εκτιμήσεις του Κέντρου Καταπολέμησης της Τρομοκρατίας στις ΗΠΑ, αναφέρουν ότι έχουν στη διάθεση τους περίπου 60,000 μαχητές. Με την υποστήριξη άλλων παραστρατιωτικών οργανώσεων και υποστηρικτών ο αριθμός τους μπορεί να ξεπερνά τις 200,000.
Σε ότι αφορά την πρόσβαση σε εξοπλισμό και όπλα, οι κυβερνητικές δυνάμεις έλαβαν υποστήριξη που αγγίζει τα 88 δισεκατομμύρια δολάρια. Στην περίπτωση της πολεμικής αεροπορίας για παράδειγμα, υπήρξε δυσκολία στη συντήρηση και τη στελέχωση των 211 αεροσκαφών που έχει στη διάθεση της. Μέχρι σήμερα οι πιο ουσιαστικές αεροπορικές επιθέσεις κατά των Ταλιμπάν γίνονταν από τους Αμερικανούς, ωστόσο δεν είναι βέβαιο μέχρι πότε θα εξακολουθήσουν να γίνονται.
Από την άλλη οι Ταλιμπάν στηρίζονταν στα έσοδα από το εμπόριο ναρκωτικών, όμως λάμβαναν επίσης βοήθεια και υποστήριξη κυρίως από το Πακιστάν. Προσφάτως οι Ταλιμπάν κατάφεραν να εξασφαλίσουν όπλα μέσω των κυβερνητικών δυνάμεων και σήμερα κρατούν αμερικανικά όπλα και οχήματα. Επιπλέον αρκετός οπλισμός έμεινε στη χώρα μετά την σοβιετική εισβολή.
Ανθρωπιστική καταστροφή
Καθώς οι δυνάμεις των Ταλιμπάν προελαύνουν, οι ανθρωπιστικές οργανώσεις εκπέμπουν σήμα κινδύνου για μια ανθρωπιστική καταστροφή. Πάνω από 250 χιλιάδες άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους από την έναρξη των επιθέσεων τον Μάιο. Η ανθρώπινη δυστυχία και η ανάγκη αυτών των ανθρώπων για ελεύθερη ζωή απειλείται κατά τρόπο που δύναται να δημιουργήσει πολύ σύντομα ένα νέο μεταναστευτικό κύμα.
