Τις δραματικές ιστορίες πέντε Ελληνοκυπρίων που βίωσαν τις ολέθριες συνέπειες του θανάτου, του πόνου, της προσφυγιάς και της αιχμαλωσίας που επέφερε η τουρκική εισβολή του 1974, έφερε στο «φως» το ντοκιμαντέρ «50 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΤΟΧΗΣ» με την Χριστιάνα Αριστοτέλους.

Ο 15χρονος τότε Γιώργος Λιασής αποκάλυψε ίσως την πιο τραγική ιστορία της εισβολής, καθώς είδε να εκτελούνται εν ψυχρώ η μητέρα του, οι τρεις αδερφές του, παππούς, γιαγιά και το ανιψακι του ο μόλις δύο ετών Λουκάς. Είδε σε μερικά λεπτά να χάνεται όλη του η οικογένεια. Είδε στην πιο ευαίσθητη ηλικία το χειρότερο πρόσωπο του πολέμου.

Ο κύριος Γιώργος πήγε να πολεμήσει, τον κάλεσε η πατρίδα κι όταν επέστρεψε δεν βρήκε κανένα. Έχασε μητέρα, πατέρα κι αδερφή. Είναι οι πρώτοι αγνοούμενοι της Κύπρου που 50 χρόνια μετά δεν ξέρει τι απέγινε η οικογένειά του.

Στις 14 Αυγούστου, η ζωή του κύριου Βάσου, άλλαξε για πάντα. Το χωριό του δέχθηκε βομβαρδισμούς, κόσμος έτρεχε να σωθεί, κάποιοι όπως αποδείχθηκε χρόνια μετά δεν τα κατάφεραν. Ανάμεσα σε αυτούς, η αδερφή του, οι 4 κόρες της και το έξι μηνών εγγονάκι της, ο μικρότερος αγνοούμενος της εισβολής.

Ο κύριος Κώστας έζησε για ένα μήνα τη φρίκη του πολέμου. Είδε ανθρώπους να χάνονται μπροστά στα μάτια του, γυναίκες να χάνουν συζύγους και παιδιά, φίλους να μην τα καταφέρνουν. Ούτε ο αδερφός του τα κατάφερε.

Η κυρία Ντίνα, στην τρυφερή ηλικία των δύο ετών έζησε τον εφιάλτη της αιχμαλωσίας. Για ένα μήνα αιχμάλωτη όλη η οικογένεια. Τον πατέρα της δεν τον είδε ποτέ ξανά.

Η κυρία Αναστασία γεννήθηκε 20 Ιουλίου του 1974. Μόλις αντίκρυσε τον κόσμο, τον έχασε όλο μέσα από τα μάτια της. Έχασε μάνα, πατέρα, αδερφό. Δεν έμαθε ποτέ πώς είναι να έχει πατέρα, δεν είπε ποτέ τη λέξη «μάμα».

Δείτε το ντοκιμαντέρ: