Στις πρώτες εθνικές εκλογές στη Βρετανία που διενεργούνται Ιούλιο στη χώρα μετά από 80 χρόνια, όλα δείχνουν ότι η ιστορία θα επαναληφθεί. Όπως το 1945, ήταν μια ιστορική στιγμή, με τους Εργατικούς να κερδίζουν τους Συντηρητικούς του Ουίνστον Τσόρτσιλ, έτσι και σήμερα, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μια άνετη, ιστορική επικράτηση των Εργατικών που στέλνει στη Ντάουνινγκ Στριτ τον Κιρ Στάρμερ, «εκθρονίζοντας» τον σημερινό πρωθυπουργό, Ρίσι Σούνακ.

Οι κάλπες θα κλείσουν τα μεσάνυχτα (ώρα Ελλάδας), οπότε και θα δημοσιευθούν τα exit polls, με τα πρώτα αποτελέσματα για τους εκλεγέντες βουλευτές να έρχονται περίπου μιάμιση ώρα αργότερα. Απόλυτα ξεκάθαρη εικόνα ως προς τον νικητή των εκλογών, αναμένεται να υπάρχει στις 4 τα ξημερώματα, τοπική ώρα (6 το πρωί στην Ελλάδα).

Η συμμετοχή των ψηφοφόρων, βάσει των μέχρι στιγμής στοιχείων, είναι αρκετά μεγάλη, καθώς εκατομμύρια Βρετανοί προσέρχονται στα 40.000 εκλογικά κέντρα που έχουν στηθεί σε κάθε γωνιά της χώρας και στα πιο απίθανα σημεία: όχι μόνο σε σχολεία, αλλά και σε εκκλησίες και άλλα μέρη, από τα οποία ξεχωρίζουν ένα καθαριστήριο και ένα… κρεματόριο!

Η Βουλή των Κοινοτήτων αποτελείται από 650 έδρες, κάθε μία από τις οποίες αντιπροσωπεύει μια εκλογική περιφέρεια στο Ηνωμένο Βασίλειο. Στην προηγούμενη Βουλή, η οποία διαλύθηκε στις 30 Μαϊου, οκτώ μέρες μετά την προκήρυξη των πρόωρων εκλογών από τον Σούνακ, συμμετείχαν 13 κόμματα, με τους Συντηρητικούς να κατέχουν 344 έδρες (52,9%), τους Εργατικούς 205 έδρες, το Εθνικό Κόμμα της Σκωτίας 43, τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες 15, ενώ τις υπόλοιπες 43 έδρες κατείχαν εννέα άλλα κόμματα και 17 ανεξάρτητοι βουλευτές.

Ο «μυστηριώδης», με δεδομένο ότι βάσει των δημοσκοπήσεων οι Βρετανοί δεν γνωρίζουν πολλά γι’ αυτόν, παρότι είναι δικηγόρος καριέρας και για πολλά χρόνια πολιτικός, Στάρμερ, αναμένεται να ανέβει στον πρωθυπουργικό θώκο, όχι όμως και να έχει εύκολο έργο.

Οι Βρετανοί φαίνονται μεν αποφασισμένοι για αλλαγή στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, όμως η νέα κυβέρνηση θα έχει να αντιμετωπίσει μεγάλα προβλήματα, όπως η μείωση των εισοδημάτων που προκαλεί ο πληθωρισμός, τις παροχές και την αποτελεσματικότητα του συστήματος Υγείας (θυμίζουμε πως το ιατρικό προσωπικό της χώρας είχε κατέλθει σε πενθήμερη απεργία, μια εβδομάδα πριν τις εκλογές) και η οικιστική κρίση. Το τελευταίο αποτελεί και το μεγαλύτερο πρόβλημα των Βρετανών, όπως βρίσκουν οι δημοσκοπήσεις, καθώς οι τιμές των ενοικίων και της αγοράς κατοικιών έχουν προκαλέσει τεράστιες κοινωνικές ανακατατάξεις, με τους νέους να αναγκάζονται να μένουν ακόμα με τους γονείς τους στα 30 τους χρόνια και τα επίσημα στοιχεία να δείχνουν «έκρηξη» των Βρετανών που κοιμούνται στους δρόμους και σε άδεια κτίρια.

Σε ό,τι αφορά την κατάσταση της οικονομίας που αναλαμβάνει η επόμενη κυβέρνηση, αυτή βρίσκεται σε φάση παρατεταμένης βραδείας ανάπτυξης, με το κατά κεφαλήν ΑΕΠ να έχει αυξηθεί κατά 4,3% από το 2007 έως το 2023, σε σύγκριση με το 46% που είχε αυξηθεί τα προηγούμενα 16 χρόνια, σύμφωνα με έρευνα που δημοσίευσε το Ίδρυμα Resolution- κάτι που σηματοδοτεί τον χαμηλότερο ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας της χώρας από το 1826!

Εάν κερδίσει ο Στάρμερ, θα είναι ο 8ος ένοικος της πρωθυπουργικής κατοικίας της Ντάουνινγκ Στριτ από το 1997 και ο πρώτος Εργατικός πρωθυπουργός των τελευταίων 14 ετών. Θα διαδεχθεί τον Ρίσι Σούνακ (από τον Οκτώβριο του 2022 ως σήμερα), ο οποίος είχε… μακρά θητεία, εάν συγκριθεί με της δικής του προκατόχου, Λιζ Τρας, η οποία κυβέρνησε για μόλις έναν μήνα, από τον Σεπτέμβριο του 2022. Της Τρας, είχε προηγηθεί ο επίσης Συντηρητικός Μπόρις Τζόνσον (ο οποίος ανέλαβε τη διακυβέρνηση το 2019 και παραιτήθηκε το 2022 υπό τη σκιά σκανδάλων).

Συντηρητικοί ήταν και οι δύο προηγούμενοι του Τζόνσον πρωθυπουργοί, η Τερέζα Μέι (2016-2019) και Ντέιβιντ Κάμερον (2010-2016). Ως το 2010, από το 2007 κυβέρνησε ο Εργατικός Γκόρντον Μπράουν, ο οποίος είχε διαδεχθεί τον ομόσταυλό του, Τόνι Μπλερ, μετά από μια δεκαετή θητεία.