Μπρους Λι. Ο μεγάλος «μικρός δράκος», το παιδί της φωτιάς και του νερού, ο θρύλος των πολεμικών τεχνών. Ήταν όμως μόνο αυτό;
Ηθοποιός, ποιητής, συγγραφέας, φιλόσοφος, χορευτής και ένας εξαιρετικά γρήγορος και δυνατός πυγμάχος. Ένα μείγμα ταλέντων που θα συνέθεταν μια τεράστια πολιτιστική προσωπικότητα, έναν από τους 100 πιο σημαντικούς ανθρώπους του 20ου αιώνα, όπως θα τον χαρακτήριζε το περιοδικό Time.
Θα γεννηθεί τη χρονιά και την ώρα του δράκου, στις 27 Νοεμβρίου 1940, στο Σαν Φρανσίσκο, όπου και περιόδευε ο πατέρας του ως υψίφωνος και μέλος της Καντονέζικης όπερας. Τρεις μήνες αργότερα η οικογένεια θα επιστρέψει στο Χονγκ Κονγκ.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Μιχάλης Γκανάς: Αφιέρωμα στον μεγάλο ποιητή και στιχουργό
Ο μικρός Μπρους, σε βρεφική ακόμα ηλικία θα πρωτοεμφανιστεί στη μεγάλη οθόνη, ενώ από την ηλικία των 6 ετών και έπειτα θα παίξει σε πολλές ταινίες. Χαρακτηριστικό το γεγονός ότι μέχρι τα 18 του, θα εμφανιστεί σε περισσότερες από 20 ταινίες.
Θα αναζητήσει τα μυστικά των πολεμικών τεχνών και ιδιαίτερα του κουνγκ φου, που βασίζεται στη φιλοσοφία του ταοϊσμού και του ζεν. «Οι πολεμικές τέχνες είναι ενδοσκόπηση και φιλοσοφία», θα έλεγε.
Ανάμεσα στα ταλέντα και τις αναζητήσεις του και ο χορός, τον οποίον θα παρομοιάσει αργότερα και με τις πολεμικές τέχνες. Μάλιστα, το 1959, ο Μπρους Λι θα κερδίσει το πρωτάθλημα τσα τσα στο Χονγκ Κονγκ.
«Η πολεμική τέχνη έχει ένα πάρα πολύ βαθύ νόημα όσον αφορά τη ζωή μου, διότι, ως ηθοποιός, ως μαχητής πολεμικών τεχνών, ως άνθρωπος, όλα αυτά τα έχω αντλήσει από τις πολεμικές τέχνες.»
Όντας ατίθασος έφηβος θα έμπλεκε συχνά σε οδομαχίες και θα κινδύνευε ακόμα και με φυλάκιση.
Έτσι, με την ενηλικίωσή του, οι γονείς του αποφασίζουν να τον στείλουν στην Αμερική. Θα μπει στο πανεπιστήμιο όπου θα σπουδάσει φιλοσοφία και δράμα. Στο πανεπιστήμιο θα γνωρίσει και την μετέπειτα σύζυγό του Λίντα.
Θα συνεχίσει να μελετά την ιστορία και να προσπαθεί να προσεγγίσει την ουσία των πολεμικών τεχνών διανοητικά. Σε μια επίδειξη στην Καλιφόρνια, ένας κομμωτής θα ξεχωρίσει το στυλ του και θα τον προτείνει σε έναν φίλο του, παραγωγό ταινιών.
Ο Μπρους Λι υπογράφει πενταετές συμβόλαιο για την τηλεόραση και μετακομίζει στο Χόλιγουντ, όπου θα λάμψει το αστέρι του, θα πρωταγωνιστήσει σε ταινίες με μεγάλες πωλήσεις και θα καταφέρει να μπολιάσει τη Δύση με την τέχνη του κουνγκ φου.
Από τα 22 του θα καταγράφει συστηματικά τις σκέψεις και τις εμπειρίες του, με τις σημειώσεις του να φτάνουν τους επτά τόμους και να αποτελούν το υλικό για τα βιβλία που αργότερα θα εξέδιδε.
Θα συνεχίσει να εξασκείται στις πολεμικές τέχνες, θα διδάσκει και θα αρχίσει να διαμορφώνει έναν δικό του συνδυασμό κινήσεων κουνγκ-φου και μποξ, τον οποίον θα ονομάσει Τζιτ Κουν Ντο.
«Όλα τα είδη γνώσης τελικά σημαίνουν αυτογνωσία. Επομένως, αυτοί που έρχονται και μου ζητούν να τους διδάξω, όχι τόσο πως να αμύνονται ή πως να ξεκάνουν κάποιον, αλλά θέλουν να μάθουν να εκφράζονται μέσα από κάποια κίνηση, είτε είναι θυμός, είτε αποφασιστικότητα, είτε κάτι άλλο. Αυτό που λέω με άλλα λόγια είναι ότι με πληρώνουν για να τους δείξω την τέχνη έκφρασης του ανθρώπινου σώματος.»
«Αν αγαπάς την ζωή μην χάνεις χρόνο, γιατί ο χρόνος είναι ένα συστατικό της ζωής», έλεγε σαν να ήξερε ότι θα πέθαινε νωρίς.
20 Ιουλίου 1973. Ο Μπρους Λι θα αφήσει την τελευταία του πνοή σε ηλικία 32 ετών αφήνοντας ημιτελή την τελευταία του ταινία που σαν τραγική ειρωνεία έφερε τον τίτλο «Θανάσιμο Παιχνίδι».
Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, ο θάνατός του θα επέλθει έπειτα από εγκεφαλικό οίδημα. Θα ακολουθήσουν διάφορες φήμες για τον θάνατό του που θα μιλούν από εθισμούς και αλλεργίες μέχρι και για σχέδιο δολοφονίας του.
Το μόνο σίγουρο είναι πως πέντε δεκαετίες μετά το θάνατό του, ο Μπρους Λι θεωρείται ένας θρύλος, με τις τεχνικές του να εξακολουθούν να διδάσκονται και την παρακαταθήκη του να παραμένει ζωντανή.
«Άδειασε το μυαλό σου, να μην έχεις ούτε μορφή ούτε σχήμα, σαν το νερό. Αν βάλεις νερό σε μια κούπα, θα γίνει η κούπα. Αν βάλεις νερό σε ένα μπουκάλι εκείνο θα γίνει το μπουκάλι. Αν το βάλεις σε μια τσαγιέρα, θα γίνει η τσαγιέρα. Τώρα το νερό μπορεί να κυλήσει ή να συγκρουστεί. Να είσαι νερό φίλε μου.»
